24 Αὐγούστου

0824

24 Αὐγούστου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     γιος Ετυχς εροµάρτυρας µαθητς το γίου ωάννη Θεολόγου

●     γιος Τατίων

●     σιος Γεώργιος Λιµνιώτης, µολογητής

●     γιος Κοσµς Ατωλός, νέος εροµάρτυρας κα σαπόστολος

     νακοµιδ Λειψάνου γίου Διονυσίου το Ζακυνθινο

●     σιος ρσένιος θαυµατουργς (Ρσος + 1550)

 

Περισσότερα σοιχεῖα

 

γιος Ετυχς εροµάρτυρας µαθητς τογίου ωάννη Θεολόγου

γιος ωάννης Εαγγελιστής, θέλοντας ν δείξει τν νθρωπο πο χει ληθιν πνεµα Θεο, επε: «Πν πνεµα µολογε ησον Χριστν ν σαρκ ληλυθότα, κ το Θεο στι». Δηλαδή, κάθε νθρωπος πο παρουσιάζεται µ χάρισµα Πνεύµατος, ν µολογε χι µόνο µ λόγια λλ κα µ ργα τι ησος Χριστς πράγµατι σαρκώθηκε κα ζησε σν νθρωπος φέροντας τν νθρώπινη φύση, ατς νθρωπος εναι π τ Θεό. νας τέτοιος νθρωπος ταν κα γιος Ετυχής. Σν γνήσιος µαθητς το γίου ωάννη το Εαγγελιστο, πέδειξε περίτρανα στ ζωή του τι εναι πραγµατικ νθρωπος το Θεο. Κήρυξε µ νδρεία τ Εαγγέλιο, γκρέµισε πολλος ναος εδώλων, πέµεινε δαρµος κα κακοπάθησε πολλ χρόνια δέσµιος µέσα στ φυλακή. Κατόπιν τν ριξαν στ φωτι κα µετ στ πεινασµένα θηρία. πειδή, µως, να π τ θηρία µίλησε µ νθρώπινη φωνή, λλ κα πειδ στ συνέχεια µεινε βλαβς π τ πόλοιπα µαρτύρια, λοι ξεπλάγησαν. ξ ατίας, λοιπόν, ατν τν θαυµάτων, τν φησαν λεύθερο ν γυρίσει στν πατρίδα του Σεβαστή, που ερηνικ παρέδωσε στν Κύριο τ πνεµα του.

 

γιος Τατίων

Καταγόταν π τ Μαντίναιο τς Μητροπόλεως Κλαυδιουπόλεως στν ρδέλια, τς παρχίας νωριάδος. Συνελήφθηκε διότι ταν χριστιανς κα δηγήθηκε στν γεµόνα Ορβανό. Ατς τν ρώτησε ν πιµένει ν µολογε τν Χριστ κα Τατίων µ τόλµη πάντησε τι θ τν µολογε µέχρι τελευταίας του πνος. µέσως τότε τν δειραν σκληρ κα τν ξέσχισαν µ σιδερένια νύχια. Κατόπιν τν συραν µέχρι θανάτου µέσα στν Κλαυδιούπολη, φο πρτα κανε τ σηµεο το σταυρο.

 

σιος Γεώργιος Λιµνιώτης, µολογητής

σιος ατός, π µικρ παιδ γάπησε τν µοναχικ ζω κα ταν νηλικιώθηκε γινε µοναχς κα σκήτευε στν λυµπο (τς Βιθυνίας). Στ χρόνια το εκονοµάχου βασιλι Λέοντα το σαύρου (716), Γεώργιος γωνίστηκε γι τν ρθοδοξία κα κανε δριµύτατες παρατηρήσεις στν σεβ βασιλιά. Τότε πέστη π΄ ατν πολλ βάσανα κα µάλιστα σ λικία 95 χρονν. Στ τέλος το κοψαν τν µύτη, καψαν τ κεφάλι του κα τσι παρέδωσε τ πνεµα του στν Θεό.

 

γιος Κοσµς Ατωλός, νέος εροµάρτυρας κασαπόστολος

γιος Κοσµς πρξε φωτοφόρος πόστολος το Εαγγελίου, στ µαρα χρόνια τς τουρκικς σκλαβις. Γεννήθηκε στ χωρι Ταξιάρχης τς παρχίας ποκούρου πο βρίσκεται κοντ στ χωρι Μέγα Δένδρο Ναυπακτίας (τ 1714), π γονες εσεβες, πο τν νέθρεψαν ν παιδεί κα νουθεσί Κυρίου. Εκοσι χρονν µετέβη στ γιον ρος, γι ν σπουδάσει στ κε νεοσύστατο σχολεο το Βατοπεδίου. Μετ τν ποφοίτησή του, πγε στ Μον Φιλόθεου, που γινε µοναχς κα κατόπιν εροµόναχος. λλ γιος δν σύχαζε, φλεγόµενος νύχτα-µέρα π τν πόθο ν βγε κα ν διδάξει στος σκλαβωµένους λληνες τ για Γράµµατα. µως, θεωροσε τν αυτό του ταπειν κα δύνατο ν πωµισθε τέτοιο φορτίο. λλ µ θεία ποκάλυψη, πγε στν Κωνσταντινούπολη, που συνάντησε τν δελφό του Χρύσανθο, πο ταν δάσκαλος. Ατς το κανε µερικ µαθήµατα ρητορικς, πο θ βοηθοσαν τν Κοσµ στ κήρυγµα. πειτα, φο πρε τν δεια το Πατριάρχη, ργωσε στν κυριολεξία τν λλάδα, διδάσκοντας στος «ραγιάδες» τ λόγο το Θεο. π΄ που περνοσε, κτιζε σχολεα, κκλησίες, κα πλθος λαο συνέρεε κα «ρουφοσε» τ «νέκταρ» τς γίας διδασκαλίας του. Τελικά, φθόνος τν βραίων, σ συνεργασία µ τος Τούρκους, εχε σν ποτέλεσµα τν παγχονισµ το γίου στ χώµατα τς Βορείου πείρου (τ 1779). Τ λόγια του ταν προφητικά, γεµάτα θεία χάρη κα πλότητα. Κάποτε επε στος κατοίκους κάποιου χωριο: «ρθα στ χωριό σας κα σς κήρυξα. Δίκαιο εναι λοιπν ν µ πληρώσετε γι τν κόπο µου. Μ χρήµατα µήπως; Τί ν τ κάνω; πληρωµ δική µου εναι ν βάλετε τ λόγια του Θεο στν καρδιά σας, γι ν κερδήσετε τν αώνια ζωή». νακοµιδ Λειψάνου γίου Διονυσίου το Ζακυνθινο Βλέπε Βιογραφικό του σηµείωµα τν 17η Δεκεµβρίου κα κτενς πόµνηµα γι τν νακοµιδ το λειψάνου στν Συναξαριστ το Ματθαίου Λαγγ (24 Αγούστου).

 

σιος ρσένιος θαυµατουργς (Ρσος + 1550)