27 Αὐγούστου

0827

27 Αὐγούστου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     σιος Ποιµν

●     γιος Λιβέριος µολογητής, Πάπας Ρώµης

●     γιος σιος πίσκοπος Κορδούης τς σπανίας

     Βάπτιση το Αθίοπα Ενούχου, π τν γιο Φίλιππο

     γία νθοσα νέα

●     γιος Φανούριος Νεοφανής, Μεγαλοµάρτυρας

●     γιος ρκάδιος βασιλιάς

●     σιος Θεόκλητος

 

Περισσότερα σοιχεῖα

 

σιος Ποιµν

Μαζ µ τ λλα δέλφια του καναν µικρ µοναχικ δελφότητα σ µία µικρ σκήτη στν Αγυπτο. γούµενος ατς τς δελφότητας ταν Ποιµήν, πο εχε λα τ προσόντα πραγµατικο ποιµένα ψυχν. φήµη του εχε φθάσει σ µακρινς περιοχς κα πολς κόσµος ρχόταν ν τν δε κα ν τν συµβουλευθε. Ατός, µως, δεχόταν µόνο τος µικρος κα ταπεινούς. σοι ρχονταν π περιέργεια, δν τος δεχόταν, στω κα ν ταν ρχοντες. Κάποτε νας π᾿ ατος θύµωσε πο δν τν δέχθηκε. Κα πειδ ταν δικαστής, συνέλαβε τ µοναχογι τς δελφς το σίου, µ τν δέα τι τώρα θ ρχόταν διος Ποιµν σ᾿ ατόν.

σιος, µως, γραψε πρς ατόν: «ξέτασον τν νεψιόν µου κατ τος νόµους. Εναι νοχος; Τιµώρησέ τον. Ἐὰν µως δν εναι, κµε πως θέλεις». δικαστς θαύµασε τ γραφόµενα το σίου κα µέσως πέλυσε τν νεψιό του. λα ατά, βέβαια, τ κατάφερνε Ποιµήν, διότι καλλιεργοσε τ θεµέλιο τν ρετν, τν ταπεινοφροσύνη. Συχν µάλιστα λεγε: « νθρωπος χει νάγκη π τν ταπείνωσιν, σην π τν έρα τν ποον εσπνέει. ταπεινοφροσύνη το πνεύµατος εναι ζω τς ψυχς».

 

σιος Ποιµν

πέθανε ερηνικά, προκύπτοντας σ λες τς χριστιανικς ρετές.

 

γιος Λιβέριος µολογητής, Πάπας Ρώµης

Διαδέχτηκε στν πισκοπικ θρόνο τς Ρώµης τν Πάπα ούλιο. πως ατς τσι κα Αθέριος, ταν συνήγορος το θανασίου το Μεγάλου στος γνες, πο πρόµαχος κενος τς ρθοδοξίας διεξήγαγε κατ το ρειανισµο κα πρ το ρθοδόξου Συµβόλου. κόµα, Αθέριος προστάτεψε τν ρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως Παλο τν Α´, ταν ατοκράτορας Κωνστάντιος (337 µ.Χ.) πανειληµµένα καταδίωξε γι τν ρθόδοξη συµπεριφορά του. Κα ταν Πάπας Λιβέριος λθε τν Κωνσταντινούπολη κα διαφώνησε στ κκλησιαστικ ζητήµατα µ τν προστάτη το ρειανισµο ατοκράτορα Κωνστάντιο, ατς τν ξόρισε στ Θεσσαλονίκη. Κατόπιν µως πανλθε στ θρόνο του, κα θάνατος τν βρκε ν ποιµαίνει πάντοτε θεάρεστα τν κκλησία του. δ Σ. Εστρατιάδης, γι τν γιο Αθέριο, ναφέρει τι ταν «κ τν ρθοδόξων παπν τς Ρώµης, τν πολεµησάντων τν ρειανισµόν. π το 352 πίσκοπος τς Ρώµης, συνετέλεσε ν καταλάβωσι τος οκείους θρόνους ο πρς ατν καταφυγόντες λεξανδρείας θανάσιος κα Παλος µολογητής· λλ᾿ ρειανς ατοκράτωρ Κωνστάντιος µετ τν θάνατον το δελφο ατο Κώνσταντος, µετεκάλεσεν ατν ες Κωνσταντινούπολη κα προσεπάθησε ν τν λκύση ες τν αρεσιν το ρείου, κα µ πεισθέντα ξώρισεν ες Θρκην (354) πανλθεν ες τν θρόνον τ 358, τ ξιώσει τν χριστιανν τς Ρώµης, κα πέθανεν ν ερήν τ 365 (κατ᾿ λλους τ 366)».

 

γιος σιος πίσκοπος Κορδούης τς σπανίας

ζησε στ χρόνια το Μεγάλου Κωνσταντίνου κα διακρίθηκε γι τν ρετ κα τν γενναία συµµετοχή του στος γνες πρ τς ρθοδοξίας. Πρε µέρος στν Α´ Οκ. Σύνοδο, πο γινε στ Νίκαια, καθς κα σ᾿ ατ τς Σαρδικς τ τος 347. πίσης συνέπραξε στ ν᾿ θωθε Μέγας θανάσιος π τς ναντίον του κατηγορίες κ µέρους τν ρειανν. λλ᾿ πειδ ατοκράτορας Κωνστάντιος καταδίωκε µείλικτα τν θανάσιο, τ διο κανε κα στν εράρχη τς Κορδούης σιο, πο πέβαλε σ πολλς ξορίες κα κακοπάθειες. σιος µως, κράτησε ρθιο τ ρθόδοξο φρόνηµά του µέχρι τέλους. Δίκαια λοιπν τν γκωµιάζει γι᾿ ατ Θεοδώρητος, δ Μέγας θανάσιος τν τιτλοφορε πατέρα τν πισκόπων. Βάπτιση το Αθίοπα Ενούχου, π τν γιο Φίλιππο Βλέπε Η´ Κεφάλαιο τν Πράξεων τν ποστόλων, στίχοι 5 ως 12.

 

γία νθοσα νέα

Μαρτύρησε, φο τς βαλαν τρίχινο κουρέλι κα µία µεγάλη πέτρα στ λαιµ κα τν ριξαν µέσα σ᾿ να πηγάδι.

 

γιος Φανούριος Νεοφανής, Μεγαλοµάρτυρας

γνωστος στος ρχαίους Συναξαριστές. γινε γνωστς π τυχαία ερεση τς εκονας του τν 14ο αἰῶνα στ Ρόδο, ταν σκαβαν παλι σπίτια στ νότιο µέρος το παλιο τείχους. κε βρέθηκε ρχαος νας µ πολλς κατεστραµµένες εκόνες κα µεταξ ατν κα καλ διατηρηµένη εκόνα π τς ποίας τότε µητροπολίτης Ρόδου Νελος Β´ Διασπωρινός(;) (1355-1369) διάβασε τ νοµα το γίου « γιος Φαν». γιος παριστανόταν σν νεαρς στρατιώτης, κρατώντας στ δεξιό του χέρι σταυρό, πάνω στν ποο ταν λαµπάδα ναµµένη, γύρω δ π τν εκόνα τ 12 µαρτύρια του. Τν ρχαο ατ να νοικοδόµησε Νελος κα τν φιέρωσε στ νοµα το γίου Φανουρίου, πο πως φαίνεται συνέταξε κα τν κολουθία του. ( ναφορ στ Νέο Λειµωνάριο τι εκόνα το γίου βρέθηκε τ 1500, εναι λανθασµένη. Διότι πίσκοπος Ρόδου Νελος ζησε τν 14ο αἰῶνα).

 

γιος ρκάδιος βασιλιάς

Κανες π τος Συναξαριστς δν ναφέρει τν βασιλι ρκαδιο (395-408) σν γιο. Συναντται µνήµη του µόνο στ εροσολυµιτικ Κανονάριο (σελ. 105 κδ. Καλλίστου ρχιµ.) µαζ µ τν γιο Μαρτύριο. σως κκλησία τν εροσολύµων ν εχε κάποιους σηµαντικος λόγους ν τν κατατάξει µεταξ τν γίων της.

 

σιος Θεόκλητος

γνωστος στος Συναξαριστές. Συναντται στν Πατµιακ Κώδικα 266 ς ξς: «Τ ατ µέρ το σίου Θεοκλήτου. Οτος ν π Κωνσταντινουπόλεως, ξίαν χων µαγίστρου, κα καταλιπν τν κόσµον νλθεν ν τ ρει το λύµπου, κακεσε ποταξάµενος κα σκήσας τεσι πλείστοις κοιµήθη».