Θαυμαστὰ «σημεῖα»

Ἀπὸ τὸ ἠλεκτρονικὸ πρακτορεῖο ἐκκλη­σιαστικῶν εἰδήσεων «Ρομφαία» πλη­ρο­φο­ρηθήκαμε γιὰ δύο θαυμαστὰ γεγο­νότα ποὺ συνέβησαν τὴν ἴδια μέρα (21-8-14) σὲ ἱεροὺς Ὀρθόδοξους Ναοὺς ποὺ ­ἀπέχουν χιλιάδες χιλιόμετρα ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον, ἀλλ’ ἔχουν κάποια σχέση μεταξύ τους.
Τὸ πρῶτο συνέβη στὴν Κρεμαστὴ τῆς Ρόδου, ὅπου στὸν ἱερὸ Ναὸ τῆς Παναγίας ποὺ γιόρταζε, ἡ καντήλα ποὺ κρεμόταν μπροστὰ στὴν ἱερὴ εἰκόνα τῆς Ὑπερ­αγίας Θεοτόκου ἄρχισε ξαφνικὰ νὰ κινεῖται ἔν­τονα μόνη της, χωρὶς νὰ φυσάει ἀέρας ἢ νὰ τὴν ἀγγίξει κανείς. Ὁ ἱερέας ἀμέσως ἔβαλε τὸ ἐπιτραχήλιό του κι ἄρχισε τὴν Πα­ράκληση. Ἡ καντήλα κουνιόταν συν­εχῶς. Οἱ καμπάνες τοῦ Ναοῦ χτυποῦσαν ἐπί­μονα καὶ σὲ λίγο ὁ Ναὸς γέμισε ἀσφυκτικά. Ὅλοι ἔβλεπαν μὲ δέος τὴν καντήλα ποὺ κουνιόταν καὶ σταυροκοπιόντουσαν συνέχεια.
Σὲ πολλοὺς τὸ γεγονὸς θύμισε τὴν παρόμοια κίνηση τῆς καντήλας μπροστὰ ἀ­­­πὸ τὴν εἰκόνα τῆς Πορταΐτισσας τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἰβήρων τοῦ Ἁγίου Ὄρους πρὶν ἀπὸ τὸν φονικὸ σεισμὸ τῆς Θεσσαλονίκης τοῦ 1978 καὶ τὴν εἰσβολὴ τῶν Τούρκων στὴν Κύπρο τὸν Ἰούλιο τοῦ 1974.
Τὴν ἴδια ἡμέρα μὲ αὐτὸ ποὺ συνέβη στὴν Κρεμαστὴ τῆς Ρόδου χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στὸ παρεκκλήσιο τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῆς Μόσχας δάκρυζε μὲ πηχτὰ δάκρυα συνεχῶς ἡ ἱερὴ εἰκόνα τοῦ ἁγίου Ἰννοκεντίου Μόσχας. Τὰ δάκρυα ἔτρεχαν σὰν ἀπὸ ἀστείρευτη πηγή, ὅπως φαινόταν στὸ διαδίκτυο, καὶ οἱ φοιτητὲς ἔμεναν ἐκστατικοὶ μπροστὰ στὸ θαυμαστὸ φαινόμενο.
Γιατί ἔκλαιγε ἄραγε ὁ ἅγιος ­Ἰν­­νο­κέν­τιος; Γιατί κουνιόταν ἀσταμάτητα ἡ καν­τήλα μπρο­­στὰ στὴν ἱερὴ εἰκόνα τῆς Πα­ναγίας στὴ Ρόδο; Μήπως γιὰ ὅσα φρικτὰ ­συμβαίνουν στὸν κόσμο, γιὰ τοὺς πολέμους ἀλλὰ καὶ γιὰ τὶς αἰσχρότητες ποὺ διαπράττονται παντοῦ; Ἢ μήπως εἶναι προμηνύματα τοῦ Θεοῦ γιὰ μεγάλες συμφορὲς ποὺ πρόκειται νὰ συμβοῦν; Οὕτως ἢ ἄλλως μὲ τὰ ἔκτακτα αὐτὰ γεγονότα μᾶς καλεῖ ὁ Θεὸς νὰ μετανοήσουμε, γιὰ νὰ μᾶς ἀναλάβει ὑπὸ τὴν προστασία Του.