3 Σεπτεμβρίου

0903

3 Σεπτεμβρίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     γιος νθιµος εροµάρτυρας πίσκοπος Νικοµήδειας

●     σιος Θεόκτιστος συνασκητς το Μεγάλου Εθυµίου

●     γιος Ζήνων

     γία Βασίλισσα

●     γιος Χαρίτων

●     γιος ρχοντίων

●     γιος βασιλις Κωνσταντνος Νέος «ν τος γίοις ποστόλοις»

●     γιος ριστίων εροµάρτυρας πίσκοπος λεξανδρείας

     σία Φοίβη διακόνισσα

●     γιος Πολύδωρος Νεοµάρτυρας π τν Λευκωσία

     νακοµιδ ερν Λειψάνων γίου Νεκταρίου Αγίνης (1953)

●     γιος ωάννης το Ρωστώφ (Ρσος)

●     γιος Πέτρος το Ογγλίς, ερες (Ρσος)

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

γιος νθιµος εροµάρτυρας πίσκοπος Νικοµήδειας

ζησε στ τέλη το 3ου αἰῶνα µ.Χ. κα πατρίδα του ταν Νικοµήδεια. π µικρς διακρίθηκε γι τν εσεβ ζλο του πρς τ θεα. ταν νηλικιώθηκε, ζωή του ταν πόδειγµα σωφροσύνης κα γάπης. πειδ πλούσια κατεχε τ θησαυρ τν θείων ληθειν, θερµή του διδασκαλία, µπνεόµενη π ποστολικ ζλο, βρισκε σχεδν πάντα νταπόκριση στς ψυχς τν πιστν. πνευµατικ κανότητα το νθίµου θησε τος χριστιανος τς Νικοµήδειας κα τν πεισαν ν γίνει ερέας κα ργότερα πίσκοπός τους. ταν, µως, γινε διωγµς π Διοκλητιανο, τν κυνήγησαν κα τν συνέλαβαν. Διοκλητιανς το πρότεινε ν θυσιάσει στος Θεος γι ν κερδίσει τν ζωή του, λλις τν περίµεναν φρικτ βασανιστήρια, κα το δειξε τ ργανα πο θ τν βασάνιζαν. νθιµος επε:«Γιατί µου τ δείχνεις; γι ν µ φοβίσεις; Ατ ς τ φοβονται κενοι, γι τος ποίους παροσα ζω εναι µόνο δον κα τν στέρησή της θεωρον µεγάλη πώλεια. λλ σ µένα, πως κα σ κάθε χριστιανό, ατ δν σκον καµι γοητεία. Τ σµα µου εναι πρόσκαιρο κα ετελές, πο µόνη ξία χει, ταν γιασθε δι το Χριστο κα δοθε ες τν κατ Χριστν ζωή. ποµένως, τιµωρίες κα βάσανα εναι γι µένα πι ποθητ π το ν ρνηθ τ Σωτρα µου». Τότε, φο τν βασάνισαν φρικτά, τελικ τν ποκεφάλισαν.

 

σιος Θεόκτιστος συνασκητς το Μεγάλου Εθυµίου

σιος κα µέγας ατς σκητής, ποσύρθηκε π τν κόσµο κα κατέφυγε ξι µίλια π τ εροσόλυµα, που βρίσκεται Λαύρα Φάρα. κε κλείστηκε σ΄ να κελ κα πιδόθηκε σ αστηρότατους σκητικος γνες. Στ χρόνια ατά, γκαταστάθηκε σ΄ να γειτονικ κελ τς Λαύρας ατς κα µέγας Εθύµιος. κοινς πόθος τς σκησης συνέδεσε στεν τος δυ διάσηµους σκητές, ο ποοι µετ τν πόδοση τς γιορτς τν Φώτων πήγαιναν µακρύτερα µέσα στν ρηµο, γι αστηρότερη σκηση. πέστρεφαν στ Λαύρα, τν Κυριακ τν Βαΐων. Μετ τ πέµπτο τος, ποσύρθηκαν ριστικ στν ρηµο µέσα σ µία σπηλιά. φήµη µως τς ρετς τους, φερε κοντά τους πολλος µαθητς κα τσι δηµιουργήθηκε κοινόβιο, πο µέχρι τέλους τς ζως του προϊστάµενος ταν Θεόκτιστος. Μ τν µεγάλη πόληψη κα γάπη τν συνανθρώπων του, σιος Θεόκτιστος πέθανε σ βαθι γεράµατα τ 451 µ.Χ. Στν κηδεία του πρωτοστάτησαν Πατριάρχης εροσολύµων ναστάσιος κα µέγας Εθύµιος, πο τότε ταν 90 τν.

 

γιος Ζήνων

φο τν ριξαν µέσα σ΄ να καζάνι µ βραστ µολύβι, πεβίωσε µαρτυρικά.

 

γία Βασίλισσα

πρξε τ καύχηµα τς κκλησίας τς Νικοµήδειας, κατ τν διωγµ τν Χριστιανν π Διοκλητιανο. Καταγγέλθηκε σν χριστιανή, πο ποσποσε νεαρς εδωλολάτρισσες π τν πολυθεΐα κα δηγήθηκε µπροστ στν γεµόναλέξανδρο. κε Βασίλισσα µολόγησε χωρς κανένα δισταγµό, τι εναι χριστιαν κα λατρεύει τν να κα ληθιν Θεό. Μαστιγώθηκε σκληρ κα στ συνέχεια γεµόνας διέταξε κα τν ριξαν µέσα στ φωτιά. λλ µ θαυµατουργικ τρόπο Βασίλισσα, βγκε π τν φωτι θικτη. Ο εδωλολάτρες, θεώρησαν πς ατ ταν µαγικ νέργεια κα τσι τν ριξαν γι τροφ σ δυ πεινασµένα λιοντάρια. Βασίλισσα µως, δι τς προσευχς πρς τν Θεό, κανε τ δυ λιοντάρια ν σταθον σν µερα ρνι µπροστά της. Τότε γινε κα τ µεγαλύτερο θαµα. νοιξαν τ πνευµατικ µάτια το γεµόνα λεξάνδρου κα πεσε µετανοηµένος στ πόδια τς Βασίλισσας κα ζήτησε π΄ ατν ν τν κατηχήσει στχριστιανικ πίστη. Βασίλισσα, χαρ γεµάτη, τν παρέπεµψε στν πίσκοπο Νικοµήδειας ντώνιο, ποος κατήχησε κα βάπτισε τν λέξανδρο χριστιανό. Ετυχισµένος πλέον λέξανδρος, ζήτησε δι τς προσευχς π τν Θε ν τν πάρει σο γίνεται σύντοµα κοντά Του, κα δέησή του εσακούστηκε. Μετ π λίγο καιρό, Κύριος δέχτηκε κα τν ψυχ τς Βασίλισσας. Τ δ τίµιο λείψανό της, τάφηκε π τν πίσκοπο ντώνιο, κοντ σ µία πέτρα, π τν ποία λλοτε, µετ π προσευχή της, εχε ναβλύσει νερό.

 

γιος Χαρίτων

Μαρτύρησε, φο τν ριξαν µέσα σ λάκκο µ βραστ σβέστη.

 

γιος ρχοντίων

Μαρτύρησε δι λιµο (νοµασία κάποιου θηρίου).

 

γιος βασιλις Κωνσταντνος Νέος «ν τος γίοις ποστόλοις»

Ατς φαίνεται, τι εναι τέταρτος γις το βασιλι ρακλείου, πο βασίλευσε τ τος 641 κα ποος, π λλους µν καλεται Κωνσταντνος ράκλειος, π λλους δέ, Κωνσταντνος νέος. Ατς ταν πολ πιστς βασιλις κα βασίλευσε ξι µνες. Κατ τν Μελέτιο, βασιλις ατς δηλητηριάστηκε.

 

γιος ριστίων εροµάρτυρας πίσκοπος λεξανδρείας

γεννηθη κατ τς ρχς το 2ου αἰῶνος µ.Χ., ες τν παρχίαν τς Συρίας πάµεια. λκύθη ες τν ληθινή του Χριστο πίστιν π το µάρτυρος ντωνίου (+ 9 Νοεµβρίου). Ες λικίαν µόλις 10 τν ντώνιος δήγησε τν ριστιωνα ες τν Χριστιανικν πίστιν. ς νάρετος κα πνευµατοφόρος νρ, κλεγες π το λαο τς λεξανδρείας τς µικρς, ες Κιλικίαν τς Μ. σίας (παρ τν πόλιν σσόν), γένετο δεύτερος πίσκοπός της. ς ποιµενάρχης γιος ποίµανε θεαρέστως τ µπιστευθν π το Θεο ποίµνιό του. δίδασκε µετ παρρησίας µεγάλης κα κήρυττε τν το Κυρίου ν Σαρκ πιδηµίαν κα τν αώνιαν ατο Βασιλείαν, σπερ κα τν µακαριότητα κα τν χαρν τς Βασιλείας τν Ορανν. Πολλος θνικος πειθεν, πως παρνηθσι τν πλάνη τους κα κολουθσι τν ληθινν το Κυρίου µας ησο Χριστο πίστιν, ος κα βάπτιζεν. δρσις του ατ δν ρεσε ες τν Ρωµαον παρχον τς περιοχς, στις κα διέταξεν ν συλληφθ κα ν ριφθ ες τ πρ. Παραχρµα ο στρατιτες ατο, ναψαν µεγάλην κάµινον κα ρριψαν ντς ατς τν µάρτυρα το Χριστο. ντς τς καµίνου ριστίων, µνν κα δοξάζων τν Θεόν, λαβεν µακάριον κα πίζηλον τέλος.

 

σία Φοίβη διακόνισσα

µνήµη της ναφέρεται πιγραµµατικ στ «Μικρν Εχολόγιον γιασµατάριον» κδοση ποστολικς Διακονίας 1956, χωρς λλες πληροφορίες. Πουθεν λλου δν ναφέρεται µνήµη της ατν τν µέρα.

 

γιος Πολύδωρος Νεοµάρτυρας π τν Λευκωσία

Κύπριος π τν Λευκωσία νεοµάρτυρας Πολύδωρος, νατράφηκε π γονες εσεβες, τν Λουκ προσκυνητ κα τν Λουρδανο. µαθε τ ερ γράµµατα κα ταξίδεψε (;) στν Αγυπτο κα σ΄ λλες χρες, κάνοντας τ πάγγελµα το πραµατευτ. ταν τ 1793 βρισκόταν στν Αγυπτο, προσλήφθηκε γραµµατέας π ναν ρνησίχριστο Ζακυνθηνό. Κα σ κάποια διασκέδαση µαζί του, µέθυσε κα ρνήθηκε τν Χριστό. ταν µως συνλθε µετανόησε πικρά, πγε στ Βηρυτ κα ξοµολογήθηκε στν κε ρχιερέα. Κατόπιν ποσύρθηκε στ Μοναστήρι το ρους το Λιβάνου, που ξεκουράστηκε κατ τν Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Κατόπιν ναχώρησε στν Πτολεµαΐδα (κρι), που νακοίνωσε στν κε ρχιερέα τν πόθο του ν µαρτυρήσει. Μ τν προτροπ το ρχιερέα ναχώρησε στν Αγυπτο, λλ λόγω θαλασσοταραχς προσάραξε στ Γιάφα. π κε πγε στ Χο (13-6-1793) κα πειτα στ Σµύρνη, γι ν πιστρέψει πειτα πάλι στ Χο. Τελικ φτασε στ Νέα φεσο, που µπροστ στν Μουφτ µολόγησε τν Χριστ κα µετ π γρια βασανιστήρια τν παγχόνισαν. ταν µέρα Κυριακ 3-9-1794. Τ λείψανο το νεοµάρτυρα νταφιάστηκε κοντ στος τάφους τν ρµενίων. Σήµερα κάρα το γίου φυλάσσεται στ Να τς γίας Ακατερίνης Πλάκας στν θήνα.

 

νακοµιδερν Λειψάνων γίου Νεκταρίου Αγίνης (1953)

 

γιος ωάννης το Ρωστώφ (Ρσος)

Δι Χριστν σαλός.

 

γιος Πέτρος το Ογγλίς, ερες (Ρσος)

Δι Χριστν σαλός.