12 Σεπτεμβρίου

0912

12 Σεπτεμβρίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     γιος Ατόνοµος εροµάρτυρας

●     γιος Κουρνοτος εροµάρτυρας πίσκοπος κονίου

●     γιος Θεόδωρος εροµάρτυρας πίσκοπος λεξανδρείας

●     γιος ουλιανός πρεσβύτερος γκύρας π τν Γαλατία

     Ο γιοι Μακεδόνιος, Θεόδουλος κα Τατιανός

●     σιος Δανιλ Θάσιος

●     γιος κεανός

●     γιος νδρόνικος « ν τ τρώ»

     Μνήµη φωνίας κα ρασης το Ζαχαρία

     Ο γιοι θνοϊεροµάρτυρες Χρυσόστοµος Σµύρνης, µβρόσιος Μητροπολίτης Μοσχονησίων (1922), Προκόπιος Λαζαρίδης Μητροπολίτης κονίου (1911-1923), Γρηγόριος Μητροπολίτης Κυδωνιν (22 ουλίου 1908 – 3 κτωβρίου 1922), Εθύµιος Μητροπολίτης Ζήλων

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

γιος Ατόνοµος εροµάρτυρας

θεόπνευστος λόγος τς γίας Γραφς λέει: «ς καιρν χοµεν, ργαζώµεθα τ γαθν πρς πάντας». ως του, δηλαδή, βρισκόµαστε στν παροσα ζω κα µς δίνεται καιρς γι γαθοεργία, ς ργαζόµαστε τ γαθ πρς λους. Τέτοια ργατικότητα διέκρινε κα τν κούραστο ργάτη το µπελνας το Κυρίου, τν γιο Ατόνοµο. ταν πίσκοπος στν ταλία κα ναγκάσθηκε ν φύγει, διότι τν κατηγόρησαν τι προσείλκυε πολλος εδωλολάτρες. φθασε στος Σωρεος τς Βιθυνίας, φιλοξενούµενος π ναν εσεβ χριστιανό, τν Κορνήλιο, τν ποο φο κατάρτισε µ τν διδασκαλία του, χειροτόνησε διάκονο. Συγχρόνως νήγειρε να πρς τιµν το ρχαγγέλου Μιχαήλ. πειτα, πγε στ Λυκαονία κα σαυρία, που κήρυξε τ θεο λόγο, κα ταν πέστρεψε στος Σωρεούς, χειροτόνησε τν Κορνήλιο ερέα. ταν Διοκλητιανς σκησε πίεση στος χριστιανος τς Βιθυνίας, Ατόνοµος φυγε κα πγε ν κηρύξει τ θεο λόγο στς πόλεις το Εξείνου Πόντου. Κατόπιν, φο περιόδευσε σ πολλς πόλεις τς Μ. σίας κηρύττοντας τν λήθεια το Εαγγελίου, πγε σ µία πόλη δίπλα στος Σωρεούς, τς Λίµνες. κε ο εδωλολάτρες πίεζαν τος χριστιανος ν θυσιάσουν στ εδωλα. Ατοί, µως, ντίθετα, τ συνέτριψαν. Ο εδωλολάτρες, τότε, γι ν κδικηθον,τν ρα τς Θείας Λειτουργίας εσέβαλαν στ να κα σκότωσαν τν νυπεράσπιστο Ατόνοµο, πο τν θεωροσαν πεύθυνο. Τ λείψανό του τάφηκε µ τν ρµόζουσα τιµή.

 

γιος Κουρνοτος εροµάρτυρας πίσκοπος κονίου

ταν γέννηµα κα θρέµµα τς πόλης το κονίου, τς ποίας κατόπιν γινε ρχιερέας. Βρισκόταν κάποτε σ᾿ να χωριό, Σούρσαλο νοµαζόµενο, κα δίδασκε τν λόγο τς πίστης στος πίστους. Ο κε µως δικτες το χριστιανισµο, τν συνέλαβαν κα τν δήγησαν στν γεµόνα Περίνιο. Ατός, φο σκληρ τν βασάνισε, τελικ τν ποκεφάλισε κα τσι νδοξα λαβε τ στεφάνι το µαρτυρίου. ( Κυπριανς κα Μαχαιρς τν ναφέρουν σν γιο τς Κύπρου, βλέπε 300 λαµανο Α.Χ.Ε.Χ.).

 

γιος Θεόδωρος εροµάρτυρας πίσκοπος λεξανδρείας

γιος ατς συνελήφθη π τος εδωλολάτρες τς λεξανδρείας, πειδ µ διαίτερο θάρρος κήρυττε τν Χριστό, κα φο τν στεφάνωσαν µ κάνθινο στεφάνι, τν χτυποσαν στ πρόσωπο κα τν τριγύριζαν λυσοδεµένο στος δρόµους τς πόλης. πέστη κα λλα βασανιστήρια, τελικ µ διαταγ το ρχοντα, ποκεφαλίστηκε κα τσι λαβε τ µάραντο στεφάνι τς αώνιας δόξας. ( Σ. Εστρατιάδης στ γιολόγιό του ναφέρει τι, σφαλµένα γιος ατς φέρεται σν πίσκοπος λεξανδρείας κα τι ταν νας πλς θεοσεβς χριστιανός).

 

γιος ουλιανός πρεσβύτερος γκύρας π τν Γαλατία

Καταγόταν π τ χωρι Κριντεούς, πο ταν κοντ στν γκυρα τς Γαλατίας, κα ταν ερέας ξιος µεγάλου σεβασµο. ταν Λικίνιος κήρυξε διωγµ κατ τν Χριστιανν (307-323), ουλιανς µαζ µ λλους 42 χριστιανος συµπολτες του, κατέφυγε στ βουν κα κρυβόταν. Κάποτε µως, κατέβηκε π τ βουν ν φέρει νερό, µ ποτέλεσµα ν τν δον ο εδωλολάτρες, πο πρόσφεραν θυσία στν κε να τς κάτης. Συνελήφθη κα δηγήθηκε στν ρχοντα τς γκύρας. Ατς τν ρώτησε πο κρυβόταν ο πόλοιποι χριστιανο συµπολτες του, λλ᾿ ατς ρνήθηκε ν τος καταδώσει κα βασανίστηκε φρικτά. φο το βαλαν πυρακτωµένη καλύπτρα στ κεφάλι, στ τέλος τν ποκεφάλισαν προσευχόµενο. (λλοι Συναξαριστς χουν κάπως διαφοροποιηµένη τν βιογραφία του).

 

Ογιοι Μακεδόνιος, Θεόδουλος κα Τατιανός

ζησαν στ χρόνια το ουλιανο το Παραβάτη (360-363) κα µαρτύρησαν στ Μυρόπολη τς Φρυγίας. ταν ρχοντας τς Φρυγίας µάχιος διέταξε ν καθαρίσουν τν εδωλολατρικ να τς Μυροπόλεως κα ν πιµεληθον τ γάλµατα µέσα σ᾿ ατόν, ο τρες ατο γιοι, µπκαν κρυφ τν νύχτα στ να κα συνέτριψαν τ γάλµατα. Γι ν µ κακοποιηθον µως λλοι θοι χριστιανοί, φανερώθηκαν στν ρχοντα κα επαν τι ατο συνέτριψαν τ γάλµατα. σκληρς µάχιος, στ συνέχεια, πειδ δν κατάφερε ν τος πείσει ν θυσιάσουν στ εδωλα, τος ψησε ζωντανος πάνω σ πυρακτωµένη σχάρα.

 

σιος Δανιλ Θάσιος

Εσεβς π τν παιδική του λικία, µέσως π τν νεότητά του γινε πρόθυµος κήρυκας το Εαγγελίου, πρόµαχος κα συνήγορος τς ρθοδοξίας. σιος κα θεοφόρος Δανιήλ, ζησε τν 9ο µ.Χ. αἰῶνα, ταν ατοκράτορας ταν Λέων ρµένιος εκονοµάχος. ταν πλέον γινε ντρας Δανιήλ, δρυσε µοναστήρι στ νησίδιο Κραµβοσα, πο βρίσκεται δίπλα στ νσο Θάσο. φήµη τς µεγάλης ρετς το δρυτ φερε κε πολλος µοναχος π τν Θάσο κα π᾿ λλο. σιος Δανιλ γαποσε τόσο τν πνευµατικ ζω κα ταν τόσο πολ ταπεινόφρων, στε ταν στ Θάσο λθε µέγας ωαννίκιος, Δανιλ γκατέλειψε τν γουµενική του θέση κα τρεξε κοντ στ φηµισµένο κενον σιο ντρα, γι ν πάρει διδάγµατα π τν τόσο προσεκτικ κα νάρετη ζωή του. ωαννίκιος προσπάθησε ν τν µποδίσει λέγοντάς του, τι µποροσε κα µόνος του ν τελειοποιε τν αυτό του µ τν προσευχή, τν µελέτη κα τν χάρη το γίου Πνεύµατος. Δανιλ µως πέµενε κα ωαννίκιος ποχώρησε. Μετ π καιρ ωαννίκιος ποχρέωσε τν Δανιλ ν πιστρέψει στ µονή του, διότι ο µοναχοί της τν ζητοσαν πίµονα, πειδ δν βρισκαν ξιο ντικαταστάτη του. Δανιλ πέκυψε κα πανλθε στ µονή του. Σ βαθι γεράµατα ποδήµησε στν Κύριο κα τάφηκε, κατ τν πιθυµία του, στ νησίδιό του κοντ στ κύµατα, δίπλα στ ποα πρω κα βράδυ πολλς φορς στελνε τν προσευχή του κα µνους στ Θεό.

 

γιος κεανός

Μαρτύρησε δι ξίφους. (Κατ᾿ λλους µαρτύρησε δι πυρός).

 

γιος νδρόνικος «ν ττρώ»

ναφέρεται στν συναξαριστ Delehaye µ πόµνηµα παρόµοιο µ᾿ ατ το γίου Πέτρου «ν τ τρώ» (βλέπε 13 Σεπτεµβρίου). νδρόνικος ζησε π βασιλείας το Νικηφόρου κα Σταυρακίου, κα Πατριάρχου Ταρασίου. ταν γις το Κοσµ κα τς ννας κα καταγόταν π τν λαια τς σίας. ζησε µ αστηρ σκηση στν τρώα κα πεβίωσε ερηνικά. Μνήµη φωνίας κα ρασης το Ζαχαρία µνήµη ατ βρίσκεται στ εροσολυµιτικ Κανονάριο σελ. 112.

 

Ογιοι θνοϊεροµάρτυρες Χρυσόστοµος, Μητροπολίτης Σµύρνης, µβρόσιος, Μητροπολίτης Μοσχονησίων, Γρηγόριος, Μητροπολίτης Κυδωνιν, Προκόπιος Μητροπολίτης κονίου, Εθύµιος Μητροπολίτης Ζήλων, κα ο σν ατος ναιρεθέντες κατ τν Μικρασιατικν καταστροφν (+ 1922)

[Συµφώνως µ τν π᾿ ριθµ. 2556/5-7-1993 γκύκλιο τς ερς Συνόδου, ορτ ατν τν γίων θ τιµται κάθε τος τν Κυριακ πρ τς ψώσεως το Τιµίου κα Ζωοποιο Σταυρο]. Χρυσόστοµος Σµύρνης θνοµάρτυρας Χρυσόστοµος Καλαφάτης, γεννήθηκε στν Τρίγλια τς Προποντίδας τ 1867. πρξε µητροπολίτης Σµύρνης π τ 1910 ως τ 1922. Σπούδασε στ θεολογικ Σχολ Χάλκης (1884-1891) κα πηρέτησε ς ρχιδιάκονος το µητροπολίτη Μυτιλήνης Κωνσταντίνου Βαλιάδη, ποος ναδείχθηκε Οκουµενικς Πατριάρχης ς Κωνσταντνος Ε´ (1897). Χρηµάτισε πρωτοσύγκελλος τς Μεγάλης κκλησίας κα τ 1902 χειροτονήθηκε π τν Πατριάρχη ωακεµ Γ´ µητροπολίτης Δράµας (1902-1910). Ο γνες του ναντίον τς βουλγαρικς προπαγάνδας κα γι τν τόνωση το θνικο φρονήµατος νόχλησαν τν ψηλ Πύλη, ποία ξίωσε π τ Πατριαρχεο τν µεση νάκλησή του (1907). ποχωρίστηκε µ πικρία τ ποίµνιό του κα ποσύρθηκε στν Τρίγλια µ τν λπίδα τς πιστροφς στν µητρόπολη Δράµας, ποία κατέστη δυνατ τ 1908 µ τν ψήφιση το νέου τουρκικο συντάγµατος. νθουσιώδης ποδοχ πο το πιφύλαξε λας τς Δράµας συνδέθηκε µ τν ξαρση το θνικο γνα, γι᾿ ατ κα χαρακτηρίστηκε π τν ψηλ Πύλη πικίνδυνος γι τν δηµόσια τάξη. νακλήθηκε κ νέου π τν µητρόπολη Δράµας (20 ανουαρίου 1909) κα ποσύρθηκε πάλι στν Τρίγλια µέχρι τν µετάθεσή του στν µητρόπολη Σµύρνης (11 Μαρτίου 1910). Στν Μητρόπολη Σµύρνης συνέχισε τος θνικούς του γνες, ργάνωσε δ πάνδηµο συλλαλητήριο γι ν καταγγείλει τς βιαιότητες τν Βουλγάρων στν Μακεδονία ναντίον τν λλήνων, τν ποστήριξη τν τουρκικν ρχν πρς τν βουλγαρικ προπαγάνδα κα τς γενικότερες καταπιέσεις τς ψηλς Πύλης ναντίον το λληνισµο το θωµανικο κράτους. Ο τουρκικς ρχς τς περιοχς θορυβήθηκαν κα πέτυχαν τν ποµάκρυνσή του π τ µητρόπολη Σµύρνης (1914), στν ποία πέστρεψε µετ τν νακωχ το Μούνδρου (1918). Κατ τν περίοδο τς λληνικς διοίκησης τς Σµύρνης (1919-1922), λειτουργοσε ς ναµφισβήτητος θνάρχης το µικρασιατικο λληνισµο κα ς µπνευσµένος γέτης τς «Μικρασιατικς µυνας» γι τν δηµιουργία ατόνοµου κράτους σ περίπτωση ττας το λληνικο στρατο. κατάρρευση µως το µικρασιάτικου µετώπου (Αγουστος 1922) πογοήτευσε τν µεγαλόπνοο µητροπολίτη, ποος ποδοκίµασε τ σχέδια τν Μεγάλων Δυνάµεων γι τν ποµάκρυνση το λληνικο στοιχείου π τν Μικρ σία. εσβολ τν Τούρκων στν Σµύρνη πρξε δοκιµασία τν θνικν του ραµάτων. ρνήθηκε ν γκαταλείψει τν λαό του, παρ τν πίεση τν προξένων τς γγλίας κα τς Γαλλίας. Στς 27 Αγούστου 1922 συνελήφθη π τν Τορκο φρούραρχο τς πόλης Νουρεντν πασ, µετ τ τέλος τς θείας Λειτουργίας στ να τς γίας Φωτεινς, κα παραδόθηκε στν ξαγριωµένο τουρκικ χλο. πειτα π φρικτ βασανιστήρια βρκε µαρτυρικ θάνατο. κφραστς τν θνικν πόθων κατέστη πλέον τ σύµβολο τν τραγικν πεπραγµένων το Γένους. Τ δίτοµο ργο το Περ κκλησίας, τ ρθρα του στ περιοδικ κκλησιαστικ λήθεια κα ερς Πολύκαρπος κα λη κηρυκτική του δράση ναδεικνύουν τν πέροχη πνευµατικ µορφ το θνοµάρτυρα εράρχη.µβρόσιος Μητροπολίτης Μοσχονησίων (1922) Σπούδασε στ Θεολογικ Σχολ το Τιµίου Σταυρο εροσολύµων κα στ θεολογικ καδηµία το Κιέβου. πρξε δ φηµέριος σ πολλς λληνικς κοινότητες τς Κριµαίας (Θεοδοσίας, Συµφεροπόλεως, Σεβαστουπόλεως). Τ 1913 χειροτονήθηκε βοηθς πίσκοπος τς Μητροπόλεως Σµύρνης µ τν τίτλο Ξανθουπόλεως, ναπλήρωσε δ τν ξόριστο µητροπολίτη κατ τν διάρκεια το Α´ παγκοσµίου πολέµου. Τ 1919 χρησιµοποιήθηκε ς πατριαρχικς ξαρχος στ Μοσχονήσια, τ δ 1922 γινε Μητροπολίτης Μοσχονησίων. Κατ τν Μικρασιατικ καταστροφ τάφηκε ζωντανός, π τος Τούρκους µαζ µ λλους ννέα (9) ερες σ λάκκο ξω π τν πόλη τν Κυδωνιν (15 Σεπτεµβρίου 1922). Προκόπιος Λαζαρίδης, Μητροπολίτης κονίου (1911-1923) Προηγουµένως πίσκοπος µφιπόλεως (1894-1899) κα Μητροπολίτης Δυρραχείου (1899- 1906) κα Φιλαδέλφειας (1906-1911). ταν κα ατς µεταξ τν θνοϊεροµαρτυρων κείνων τν χρόνων. Γρηγόριος, Μητροπολίτης Κυδωνιν (22 ουλίου 1908 – 3 κτωβρίου 1922) Προηγουµένως διετέλεσε κα µητροπολίτης Τιβεριουπόλεως κα Στρωµνίτσης (12 κτωβρίου 1902 – 22 ουλίου 1908). Τ κοσµικό του νοµα ταν ναστάσιος ντωνιάδης Σαατσόγλου καί, κατ µεταγλώττιση δική του, ρολογς. Γεννήθηκε στ Μαγνησία τς Μικρς σίας τ 1864. ς εροκήρυκας νήκει στος πρώτους πο στ κήρυγµα χρησιµοποίησαν τν δηµοτικ γλσσα. Κα στς τρες µητροπόλεις πο πηρέτησε ργάστηκε µ ζλο κα πιτυχία γι τν προάσπιση τν θνικν λληνικν δικαίων κα διαίτερα συνεργάστηκε γι᾿ ατ µ τν µητροπολίτη Δράµας Χρυσόστοµο Καλαφάτη (1902-1910), τν κατόπιν θνοµάρτυρα µητροπολίτη Σµύρνης (1910-1922). Στς 12 κτωβρίου 1902 χειροτονήθηκε µητροπολίτης στ σπουδαία π θνικς πόψεως παρχία Τιβεριουπόλεως κα Στρωµνίτσης, στν ποία γωνίστηκε χι µόνο κατ τν τούρκων, λλ διαίτερα ναντίον το βουλγαρικο κοµιτάτου, µέλη το ποίου προσπάθησαν, πολλς φορές, ν τν δολοφονήσουν (1905). τουρκικ κυβέρνηση, ταν πληροφορήθηκε τν θνικ δράση το Γρηγορίου, νάγκασε τ Οκουµενικ Πατριαρχεο ν ποµακρύνει τν Γρηγόριο, µεταθέτοντάς τον στ νεοσύστατη µητρόπολη Κυδωνιν, στς 22 ουνίου 1908, που Γρηγόριος συνέχισε τν θνική του δράση. Τ 1918 κατηγορήθηκε π τος Τούρκους γι σχάτη προδοσία, δικάστηκε δυ φορς στ Στρατοδικεο τς Σµύρνης, καταδικάστηκε κα φυλακίστηκε. Μετ τν ποφυλάκισή του (16 κτωβρίου 1918) κα τν κατάληψη τν Κυδωνιν π τν λληνικ στρατ (19 Μαΐου 1919), Γρηγόριος δν ποµακρύνθηκε π τν παρχία του, γι ποθέσεις τς ποίας πολλς φορς λθε σ ντίθεση µ τν πατο ρµοστ στ Σµύρνη ριστείδη Στεργιάδη. Μετ τν ποχώρηση τν λληνικν πολιτικν κα στρατιωτικν ρχν π τς Κυδωνιές, Γρηγόριος, σ σύσκεψη µ τν δηµογεροντία, εσηγήθηκε τν ναχώρηση τν κατοίκων τν Κυδωνιν κα τν µεταφορά τους στ Μυτιλήνη, γι ν ποφύγουν τν σφαγ π τος Τούρκους, λλ δυστυχς ο ποδείξεις του δν γιναν ποδεκτές. τσι τ δρµα τν κατοίκων τν Κυδωνιν ρχισε στς 22 Αγούστου 1922, ταν τακτος τουρκικς στρατς κατέσφαξε κοντ στν κωµόπολη Φράνελι το δραµυττηνο Κόλπου 4.000 λληνες κατοίκους τν Κυδωνιν. µητροπολίτης Γρηγόριος, παρ τος ξευτελισµος πο φίστατο π τς τουρκικς ρχές, τς πισκεπτόταν κα γωνιζόταν ν σώσει κα ν θρέψει τ ποίµνιό του. ταν δ στς 15 Σεπτεµβρίου πληροφορήθηκε τν σφαγ το µητροπολίτη Μοσχονησίων µβροσίου κα τν 6.000 κατοίκων τους π τος Τούρκους, Γρηγόριος γωνίστηκε περάνθρωπα κα κατόρθωσε ν συγκατατεθον oι Τορκοι ν λθουν λληνικ πλοα π τν Μυτιλήνη µ µερικανικ σηµαία κα µ τν γγύηση το µερικανικο ρυθρο Σταυρο κα ν παραλάβουν 20.000 λληνες π τς 35.000 πο κατοικοσαν τς Κυδωνιές. Γρηγόριος ρνήθηκε ν ναχωρήσει κα στς 30 Σεπτεµβρίου ο Τορκοι τν συνέλαβαν κα τν φυλάκισαν. Στ φυλακ βασανίστηκε φρικτ κα στς 3 κτωβρίου, µαζ µ λλους ερες κα προκρίτους τν Κυδωνιν πο εχαν πίσης συλληφθε θανατώθηκε. Εθύµιος, Μητροπολίτης Ζήλων Εθύµιος γριτέλης, πρξε πίσκοπος Ζήλων π τ 1912 ως τ 1921. Μοναχός της ερς Μονς Λειµνας, σπούδασε στ Θεολογικ σχολ τς Χάλκης κα κατόπιν κανε διδάσκαλος κα εροκήρυκας στ Λέσβο κα πρωτοσύγκελος στ µητρόπολη Μηθύµνης. Στς 12 ουνίου 1912 χειροτονήθηκε πίσκοπος Ζήλων. ς πίσκοπος νέπτυξε µεγάλη θρησκευτικ κα θνικ δράση. ταν δράση του γινε γνωστ στος Κεµαλιστς Τούρκους, συνελήφθη κα φυλακίστηκε µαζ µ λλους πρόκριτους τς παρχίας µασείας στς 21 ανουαρίου 1921. Μ ατησή του, ζήτησε π τν κεµαλικ κυβέρνηση τς γκυρας ν θεωρηθε µόνο ατς νοχος κα ν παλλαγον ο πόλοιποι συλληφθέντες. Μάλιστα δ µπροστ στ δικαστήριο πολογήθηκε µ θαυµάσια γόρευση. Στ φυλακ πέστη πολλ βασανιστήρια, π τ ποα κα πέθανε στς 29 Μαΐου 1921. Μετ δ τν θάνατό του λθε κα καταδικαστικ πόφαση το τούρκικου δικαστηρίου.