15 Σεπτεμβρίου

0915

15 Σεπτεμβρίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     γιος Νικήτας Γότθος

     Ο γιοι Μάρτυρες

●     γιος Πορφύριος µµος

●     σιος Φιλόθεος Πρεσβύτερος κα θαυµατουργός

    Ερεσις το Λειψάνου το γίου κακίου πισκόπου Μελιτινς

●     γιος Μάξιµος

     Ο γίες Δύο κόρες

     Ερεσις το Λειψάνου το γίου πρωτοµάρτυρος Στεφάνου

●     σιος Μελέτιος

●     γιος Συµεν ρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

     Ο γιοι Βησσαρίων Α´ κα Βησσαρίων Β´ ρχιεπίσκοποι Λαρίσης (1490-

1541)

●     σιος Γεράσιµος κτίτωρ ερς Μονς γίας Τριάδος Σουρβίας

●     γιος ωάννης Νεοµάρτυρας π τν Κρήτη

●     σιος Νικήτας πίσκοπος Χυτρν Κύπρου

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

γιος Νικήτας Γότθος

ταν π τ θνος τν Γότθων, πο εχαν γκατασταθε πέραν το στρου ποταµο, στ χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου. π παιδ Νικήτας διδάχθηκε τν γία πίστη π τ Γότθο πίσκοπο Θεόφιλο, ποος συχν πενθύµιζε στ Νικήτα τ λόγια το ποστόλου Παύλου: «Μένε ν ος µαθες… π βρέφους τ ερ γράµµατα οδς, τ δυνάµενά σε σοφίσαι ες σωτηρίαν δι πίστεως τς ν Χριστ ησο». Δηλαδή, µένε κλόνητος σ᾿ κενα πο µαθες. π µικρ παιδ γνωρίζεις τς γιες Γραφές, πο µπορον ν σο µεταδώσουν τν ληθιν σοφία, πο δηγε στ σωτηρία δι µέσου τς πίστεως στν ησο Χριστό. Κα τσι γινε. ταν γεµόνας θανάριχος συνέλαβε τ Νικήτα κα τν πείλησε γι ν ρνηθε τ Χριστό, ατς µεινε µετακίνητος σ᾿ ατ πο µαθε π παιδί. µολόγησε µ θάρρος τ Χριστ µπροστ στν γεµόνα, ποος ταν τν κουσε ξαγριώθηκε πολύ. Διέταξε µέσως κα το σπασαν τ κόκαλα µ τν πι φρικτ τρόπο. λλ τ µσος τν Βαρβάρων ταν τόσο, στε µετ τν ριξαν στ φωτιά, που βρκε τ θάνατο. φωτιά, µως, µ τν θεία θέληση σεβάστηκε τ λείψανό του. Τ πρε κάποιος εσεβς χριστιανς κα τ διαφύλαξε σ θήκη.

 

Ογιοι Μάρτυρες

Ατο µαρτύρησαν µαζ µ τν γιο Νικήτα.

 

γιος Πορφύριος µµος

Γεννήθηκε π µµο κα κανε κα ατς τ πάγγελµα το µίµου (θοποιο). ζησε στ χρόνια το ουλιανο το Παραβάτη (361) κα ταν κάποτε βασιλις ατς γιόρταζε τ γενέθλια του, γιος ατς προστάχθηκε ν µιµηθε κα ν περιπαίξει τ Μυστήρια τν Χριστιανν. ποτε γιος µπκε στν κολυµβήθρα κα φώναξε: «Βαπτίζεται Πορφύριος, ες τ νοµα το Πατρς κα το Υο κα το γίου Πνεύµατος». Κα ταν βγκε π τ νερό, φόρεσε λευκ νδύµατα κα µολόγησε µπροστ σ᾿ λο τ κοιν πο τν παρακολουθοσε, τι εναι χριστιανς κα εναι τοιµος ν πεθάνει γι τν γάπη το Χριστο. ποτε βασιλιάς, ξαγριωµένος, διέταξε κα τν ποκεφάλισαν.

 

σιος Φιλόθεος Πρεσβύτερος κα θαυµατουργός

οκνος γωνιστς τς ρετς σ᾿ λη του τν ζωή, ποία τελικ τν κανε γιο. ταν π τ χωρι Μύρµηξ τς παρχίας ψικίου. Παντρεύτηκε γυνακα, πο προκα εχε τν µεγάλη κα θάνατη εσέβεια. πόκτησε παιδιά, τ ποα νατράφηκαν κάτω π τν γρυπνη πιµέλεια τν γονιν τους ν παιδεί κα νουθεσί Κυρίου. τσι, πόδειγµα π τν λη του διαγωγ κα π τν χριστιανικώτατη νατροφ τν παιδιν του, χειροτονήθηκε ερέας µετ π πίµονη παράκληση τν συγχωριανν του. πέναντι στ ποίµνιό του, φέρθηκε πως κα πέναντι τς οκογενείας του. Δηλαδ µ εσέβεια, µ γάπη, µ γρυπνία κα διδαχή. Πολλς φορς µάλιστα, µέσα στ βροχ κα τ κρύο, φηνε τ διο του τ σπίτι, γι ν πάει στ σπίτια τν νοριτν του γι ν τος εεργετήσει µ λικ βοήθεια µ θικ νίσχυση κα παρηγοριά. Θεός, πο βλεπε τν πνευµατικ προκοπ το Φιλόθεου, τν ξίωσε κα ν θαυµατουργε. τσι ατός, κόµα περισσότερο εεργετοσε τ ποίµνιό του κα τσι συνέχισε µέχρι πο παρέδωσε στ Θε τν δίκαια ψυχή του.

 

Ερεσις το Λειψάνου τογίου κακίου πισκόπου Μελιτινς

Βλέπε βιογραφικό του σηµείωµα τν 31η Μαρτίου.

 

γιος Μάξιµος

Μαρτύρησε δι ξίφους.

 

Ογίες Δύο κόρες

Μαρτύρησαν δι ξίφους.

 

Ερεσις το Λειψάνου τογίου πρωτοµάρτυρος Στεφάνου

Τ γεγονς ατ συνέβη στ χρόνια πο ο µεγάλοι διωγµο τν πρώτων χριστιανν εχαν κοπάσει κα ατοκράτωρ ταν Μέγας Κωνσταντνος. Τότε, γιος Στέφανος φανερώθηκε τρες φορς σ κάποιον εσεβ γέροντα ερέα, τ Λουκιανό, κα το ποκάλυψε τν τόπο, που ταν κρυµµένο τ λείψανό του. Ατς µέσως τ νέφερε στν Πατριάρχη εροσολύµων ωάννη, πο µ τν σειρά του πγε στν ποδεικνυόµενο τόπο κα πράγµατι βρκε τ ερ λείψανο το γίου Στεφάνου. Κατ τν ερεση γινε µεγάλος σεισµός, κα τ λείψανο το γίου πληµµύρισε εωδι τος παρευρισκόµενους στν τόπο κενο. Λέγεται τι π τν οραν κούστηκαν γγελικς φωνές, πο λεγαν «Δόξα ν ψίστοις Θε κα π γς ερήνη, ν νθρώποις εδοκία». Δηλαδή, δόξα ς εναι στ Θεό, στ ψιστα µέρη το ορανο κα στν ταραγµένη π τν µαρτία γ ς βασιλεύσει θεία ερήνη, διότι Θες φανέρωσε τν εαρέσκειά Του στος νθρώπους, µ τν νανθρώπιση το Υο Του. Φανέρωναν, τσι, ο γγελοι περίτρανα τι πρωτοµάρτυρας Στέφανος µαρτύρησε γι τν γάπη κα τν δόξα το Θεο. ργότερα, τ λείψανα το γίου µεταφέρθηκαν π τν ερουσαλµ στν Κωνσταντινούπολη κα ναποτέθηκαν στν π᾿ νόµατι ατο νεγερθέντα Να π το Μ. Κωνσταντίνου.

 

σιος Μελέτιος

µνήµη του ναφέρεται µόνο στ Σιναϊτικ Τυπικ π᾿ ριθ. 1094 φ. 35 ς ξς: «Μην Σεπτεµβρί ιε´ κοιµήθη σιος πατρ µν Μελέτιος κα κτήτωρ τς Μονς το Σεργίου» (βλ. Δηµητριεύσκη Τυπικ Β´ σελ. 30).

γιος Συµεν ρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης

ζησε τν 15ο αἰῶνα κα γι τν ζωή του δν πάρχουν πολλ στοιχεα. Πρέπει ν ταν εροµόναχος κα ρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης πρέπει ν γινε µετ τ 1410. κτος π τ σπουδαο ποιµαντικό του ργο, νέπτυξε κα πλούσια συγγραφικ ργασία. γραψε πιστολές, ρµηνεες, γκώµια, διάλογους κα µνογραφικ κείµενα. Πέθανε τν Σεπτέµβριο το 1429. γιοποιήθηκε στς 14 πριλίου 1981.

 

Ογιοι Βησσαρίων Α´ κα Βησσαρίων Β´ρχιεπίσκοποι Λαρίσης (1490-1541)

Γι τν Βησσαρίωνα Α´ δν χουµε ρκετες κα σαφες πληροφορίες γι τν ζωή του. δ Βησσαρίων Β´, καταγόταν π τ χωρι Μεγάλες Πόρτες τς Θεσσαλίας, κα ο γονες του ταν εσεβες νθρωποι. π µικρς εχε κλίση στ κκλησιαστικ κα µπκε στν πηρεσία το Μητροπολίτη Λαρίσης Μάρκου. Κατόπιν χειροτονήθηκε π᾿ ατν διάκονος κα πρεσβύτερος. πειτα ναδείχθηκε πίσκοπος Δοµενίκου κα λασσνος. λλ πειδ πρχαν ρισµένα στηµένα σκάνδαλα στν πισκοπ ατή, Βησσαρίων δν πγε κα λαβε ξαρχικς τν πισκοπ Σταγν κα µετ ξι χρόνια, φο πέθανε Λαρίσης Μρκος, ναδείχτηκε Μητροπολίτης Λαρίσης. φο ποίµανε τ ποίµνιό του µ σιότητα κα δικαιοσύνη, πεβίωσε ερηνικ στ 50ό τος τς λικίας του.

 

σιος Γεράσιµος κτίτωρ ερς Μονς γίας Τριάδος Σουρβίας

Χωρς βιογραφικ πόµνηµα στος Συναξαριστές. π τν Β´ κδοση µως τς κολουθίας του στν θήνα τ 1901, µαθαίνουµε τι ταν π τ χωρι Λεοντάρι τς Πελοποννήσου κα περ τ 1740 κτισε τν ερ Μον γίας Τριάδος Σουρβίας, τς Κωµοπόλεως Μακαριωτίσσης Μακρηνίτσης. κε µ σιότητα κα πνευµατικ σκηση φο ζησε, πεβίωσε ερηνικά, κάνοντας πολλ θαύµατα.

 

γιος ωάννης Νεοµάρτυρας π τν Κρήτη

Τ Σφακι τς Κρήτης ταν πατρίδα του κα ργαζόταν σν γεωργς στ Νέα φεσο. σ᾿ να πανηγύρι πρς τιµν το Τιµίου Προδρόµου (29 Αγούστου 1811) ξω π τν Ν. φεσο, ωάννης µ δυ πατριτες το διασκέδαζαν. Σ κάποια στιγµ λθαν πεσταλµένοι το γ κα τος ζήτησαν τν κεφαλικ φόρο. Ο τρες Σφακιανο ρνήθηκαν ν τν πληρώσουν κα συνεπλάκησαν µ τος φοροεισπράκτορες. ποτέλεσµα ταν ν σκοτωθε, π τος συντρόφους το ωάννη, νας Τορκος κα ο λλοι ν τραυµατιστον. Ο δυ πατριτες το ωάννη ποµακρύνθηκαν, ν διος πειδ ταν θος µεινε. λλ᾿ ο Τορκοι, πο ζητοσαν κδίκηση συνέλαβαν τν ωάννη κα φο τν βασάνισαν τν ριξαν στ φυλακή, που µεινε χωρς τροφ γι 16 µέρες. Στς προτάσεις τν Τούρκων ν ξισλαµιστε γι ν γλιτώσει τ θάνατο, ωάννης πάντησε: «Χριστιανς γεννήθηκα χριστιανς θέλω ν πεθάνω, ωάννης νοµάζοµαι, δν λλάζω τν πίστη µου οτε τ᾿ νοµά µου». Τότε ο Τορκοι τν παγχόνισαν στς 15-9-1811. Κατόπιν δείας ο Χριστιανο τν θαψαν στν αλ το ναο το γίου Γεωργίου, στν φεσο. Μαρτύριο το γίου συνέγραψε θανάσιος Πάριος, τν δ κολουθία του µοναχς Γεράσιµος Μικραγιαννανίτης.

 

σιος Νικήτας πίσκοπος Χυτρν Κύπρου

γνωστος στος Συναξαριστές. Μνηµονεύεται π τν Χάκκετ (στορία τς ρθοδόξου κκλησίας τς Κύπρου, τ. Β´, σελ. 202, µετάφραση Χ. Παπαϊωάννου).