21 Σεπτεμβρίου

21 Σεπτεμβρίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

●     Ὁ Ἅγιος Κοδρᾶτος ὁ Ἀπόστολος «ὁ ἐν Μαγνησίᾳ»

●     Ὁ Προφήτης Ἰωνᾶς

●     Ὁ Ὅσιος Ἰωνᾶς ὁ Σαβαΐτης

●     Ὁ Ἅγιος Εὐσέβιος

●     Οἱ Ἅγιοι Εὐσέβιος, Νέσταβος καὶ Ζήνων τὰ ἀδέλφια Νέστωρ καὶ Βούσιρις

●     Ὁ Ὅσιος Ἰσαάκιος (ἢ Ἄκακιος) ἐπίσκοπος Κύπρου

●     Ὁ Ἅγιος Πρίσκος

●     Οἱ Ἅγιοι ἕξι Μάρτυρες

●     Ἡ Ἁγία Βάσσα

●      Ὁ Ἅγιος Δηµήτριος Μητροπολίτης Ροστοβίας (Ρῶσος)

●     Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιµίου Σταυροῦ

 

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

ὉἍγιος Κοδρᾶτος ὁἈπόστολος «ὁἐν Μαγνησίᾳ»

Τὰ θεόπνευστα λόγια τοῦ Ἀποστόλου τοῦ Θεοῦ, Πέτρου, συµβουλεύουν: «Ἕτοιµοι ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑµᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑµῖν ἐλπίδος µετὰ πραΰτητος καὶ φόβου», ποὺ σηµαίνει, νὰ εἶστε πάντοτε ἕτοιµοι γιὰ νὰ ἀπολογηθεῖτε καὶ νὰ ὑπερασπίσετε τὴν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου στὸν καθένα ποὺ σᾶς ζητᾷ λόγο καὶ ἀπόδειξη γι΄ αὐτὰ ποὺ ἐλπίζετε νὰ ἀπολαύσετε στὸ µέλλον, καὶ γιὰ τὰ ὁποῖα µας περιγελοῦν oι ἄπιστοι. Νὰ ἀπολογηθεῖτε ὅµως, χωρὶς ἐξάψεις καὶ φανατισµό, ἀλλὰ µὲ πραότητα καὶ µὲ φόβο Θεοῦ. Ἕνας τέτοιος µέγας ἀπολογητὴς ἦταν καὶ ὁ ἀπόστολος Κοδράτος. Ἄνδρας σεµνός, σοφός, πολυµαθέστατος καὶ µὲ ἄριστη διαλεκτικὴ ἱκανότητα. Ἔγινε ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν, στὴν πόλη ποὺ ἀνθοῦσαν ἀκόµα oι διάφορες φιλοσοφικὲς σχολὲς καὶ χρειαζόταν ἐπίσκοπός µε µεγάλη ἀπολογητικὴ ἱκανότητα. Ὁ Κοδρατος ἔχοντας αὐτὰ τὰ προσόντα, ἐργάστηκε µὲ ζῆλο, προσευχὴ καὶ πραότητα. Ἔτσι κατάφερε νὰ φωτίσει σὲ πολλοὺς τὸ δρόµο τῆς Ἀλήθειας καὶ νὰ φιµώσει τοὺς φιλοσοφοῦντες. Αὐτοί, µὴ µπορώντας νὰ τὸν ἀντιµετωπίσουν µὲ λόγια, τὸν ἔδιωξαν µὲ τὴν βία ἀπὸ τὴν Ἀθήνα. Τὸ φρόνηµα, ὅµως, τοῦ Κοδράτου δὲν κάµφθηκε. Πῆγε στὴ Μαγνησία τῆς Μ. Ἀσίας, ὅπου µὲ παρρησία κήρυξε καὶ ἐκεῖ τὸ Εὐαγγέλιο. Ἔγραψε, µάλιστα, καὶ ἀπολογία γιὰ τὸ χριστιανισµὸ στὸν Ἀδριανό. Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἀδριανοῦ ἦταν νὰ τὸν φονεύσει. Ἔτσι ὁ µέγας ἀπολογητὴς πῆρε τὸ στεφάνι τοῦ µαρτυρίου.

 

Ὁ Προφήτης Ἰωνᾶς

Ἔζησε ἐπὶ τῶν βασιλέων Ἀµασίου καὶ Ἱεροβοάµ. «Ἦταν γιὸς τοῦ Ἄµαθι καὶ εἶχε πατρίδα τὴν Γεχθοφέρ, τῆς φυλῆς Ζαβουλῶν. Ὁ Ἰωνᾶς ἦταν αὐτός, ποὺ µὲ θεία νεύση ἐνθάρρυνε τὸν Ἱεροβοὰµ σὲ πόλεµο κατὰ τοῦ ἄρχοντα τῆς Συρίας, ποὺ κατέληξε σὲ νίκη τοῦ Ἰσραὴλ καὶ ἀποκατάσταση τῶν συνόρων του. Ὁ Ἰωνᾶς φέρεται στὴν Παλαιὰ Διαθήκη, πέµπτος µεταξὺ τῶν µικρῶν λεγόµενων προφητῶν. Βρίσκουµε δὲ γι΄ αὐτὸν στὸ ὁµώνυµο βιβλίο, ποὺ κυρίως τὸν ἔκανε γνωστὸ λόγω τῆς ἱερῆς δραµατικότητός του. Ὁ Κύριος τὸν εἶχε διατάξει νὰ πάει στὴ Νινευή, ἕδρα πλάνης µάταιων καλλωπισµῶν καὶ ὀργίων, γιὰ νὰ κηρύξει σ΄ αὐτὴ καὶ νὰ προφητέψει τὴν καταστροφή της. Ὁ Ἰωνᾶς ὅµως, ἀποφάσισε νὰ λησµονήσει τὴν διαταγὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἔκρινε καλὸ νὰ πάει σὲ µία ἄλλη πόλη στοὺς Θαρσεῖς. Ξεκίνησε λοιπὸν τὸ ταξίδι του µὲ πλοῖο, ἀλλὰ στ΄ ἀνοιχτὰ ἔπιασε µεγάλη τρικυµία. Τότε ἔριξαν κλῆρο, γιὰ νὰ δοῦν ποιὸς εἶναι ὑπεύθυνός τοῦ κακοῦ ποὺ τοὺς βρῆκε. Καὶ ὁ κλῆρος ἔπεσε στὸν Ἰωνᾶ, ποὺ εἶχε παρακούσει τὴν διαταγὴ τοῦ Θεοῦ. Τότε τὸν ἔριξαν στὴ θάλασσα καὶ ἡ τρικυµία σταµάτησε. Ἀλλὰ καὶ τὸν Ἰωνᾶ, τὸν κατάπιε ἕνα µεγάλο κῆτος χωρὶς νὰ τὸν φάει καὶ µετὰ τρεῖς µέρες καὶ νύκτες τὸν ἔβγαλε στὴν ξηρὰ σῶο καὶ ἀβλαβῆ. Τότε ὁ Ἰωνᾶς πῆγε στὴ Νινευή, προφήτεψε ὅ,τι τοῦ εἶπε ὁ Θεὸς καὶ οἱ Νινευίτες µετάνιωσαν, νήστεψαν 40 µέρες καὶ ἔτσι ἡ πόλη τους σώθηκε ἀπ΄ τὴν καταστροφή. Διότι ἡ µετάνοια φέρει τὴν ἀγαθότητα τοῦ Θεοῦ, πάνω ἀπὸ τὴν δικαιοσύνη Του. Ὁ Ἰωνᾶς πέθανε στὴ γῆ Σαραάρ, κοντὰ στὴ βελανιδιὰ τῆς Δεβόρας καὶ τάφηκε µέσα σὲ σπηλιά. Βέβαια ἄλλα γεγονότα τῆς ζωῆς του µαθαίνουµε στὴν Π.Δ.

 

ὉὍσιος Ἰωνᾶς ὁ Σαβαΐτης

Ἦταν Πρεσβύτερος τὸ ἔτος 829 µ.Χ. καὶ πατέρας τῶν Ὁσίων Ὁµολογητῶν Πατέρων Θεοδώρου (27 Δεκεµβρίου) καὶ Θεοφάνους (11 Ὀκτωβρίου) τῶν Γραπτῶν, τῶν ὁποίων τὰ πρόσωπα χαράκωσε ὁ εἰκονοµάχος Θεόφιλος. Ὁ Ὅσιος λοιπὸν αὐτὸς Ἰωνᾶς, ἀφοῦ πῆγε στὴ Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα καὶ ἔγινε µοναχός, ἀπέκτησε ἄκρα εὐλάβεια πρὸς τὸν Θεὸ καὶ κατόρθωσε ὅλες τὶς χριστιανικὲς ἀρετές. Ἔτσι ἔφτασε σὲ βαθιὰ γεράµατα καὶ ἀπεβίωσε εἰρηνικά.

 

ὉἍγιος Εὐσέβιος

Ὁ Ἅγιος αὐτὸς παρουσιάστηκε αὐθόρµητα στὸν ἄρχοντα τῆς Φοινίκης καὶ τοῦ ἔκανε δριµύτατη παρατήρηση γιὰ τὶς διώξεις του ἐναντίον τῶν χριστιανῶν. Ἐξοργισµένος ὁ ἄρχοντας, διέταξε νὰ τὸν γδάρουν καὶ νὰ τρίψουν τὶς πληγές του µὲ τρίχινα πανιά, ποὺ ἦταν ἀλειµµένα µὲ ἁλάτι.

Ὁ Ἅγιος ὅµως, ἀντὶ νὰ ὑποφέρει, χαιρόταν σὰν νὰ µὴ ἔπασχε ὁ ἴδιος. Στὴν ἀπόγνωσή του ὁ ἄρχοντας τὸν ἀποκεφάλισε καὶ ἔτσι ὁ Εὐσέβιος ἔλαβε τὸ στεφάνι τοῦ µαρτυρίου.

 

ΟἱἍγιοι Εὐσέβιος, Νέσταβος καὶ Ζήνων τὰἀδέλφια Νέστωρ καὶ Βούσιρις

Οἱ τρεῖς πρῶτοι ἦταν ἀδέλφια µεταξύ τους καὶ ὅλοι ὑπῆρξαν στὰ χρόνια τοῦ βασιλιᾶ Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτη (360-363). Κατάγονταν δὲ ἀπὸ τὴν Γάζα. Ἐπειδὴ ἦταν χριστιανοί, συνελήφθηκαν ἀπὸ τοὺς εἰδωλολάτρες τῆς πόλης καὶ ὑποβλήθηκαν σὲ πολλὲς κακώσεις, συρόµενοι µέσα στοὺς δρόµους. Βασανίστηκαν σκληρὰ καὶ ποικιλοτρόπως. Τελικὰ συνέτριψαν τὰ κεφάλια τους µὲ πέτρες καὶ ἀφοῦ τοὺς ἔβγαλαν ἔξω ἀπὸ τὴν πόλη τοὺς ἔκαψαν µέσα σὲ καµίνι.

 

ὉὍσιος Ἰσαάκιος (ἢἌκακιος) ἐπίσκοπος Κύπρου

Ὑπῆρξε ἐπίσκοπος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου, ἡ ζωή του εἶναι πανοµοιότυπη µὲ αὐτὴ τοῦ ὁσίου Μελετίου ἐπισκόπου Κύπρου (20 Δεκεµβρίου). Ὁ Ἰσαάκιος κατανάλωσε τὴν ζωή του στὴ διάδοση τοῦ θείου λόγου καὶ στὴν ἐλεηµοσύνη ἀπὸ τὰ ὑπάρχοντά του στοὺς φτωχοὺς καὶ τοὺς δυστυχισµένους. Ἀπεβίωσε εἰρηνικά. (Ἐσφαλµένα γράφεται ὅτι µαρτύρησε διὰ ξίφους).

 

ὉἍγιος Πρίσκος

Μαρτύρησε διὰ πυρός. (Ἀλλοῦ λέγεται ὅτι ἀποκεφαλίστηκε. Διίστανται οἱ ἀπόψεις). Οἱ Ἅγιοι ἕξι Μάρτυρες Αὐτοὶ ἦταν ὑπασπιστὲς τοῦ βασιλιᾶ Μαξιµιανοῦ (298) καὶ µαρτύρησαν διὰ ξίφους.

 

ἩἉγία Βάσσα

Ἡ µνήµη της ἀναφέρεται στὸν Συναξαριστὴ Sirmond µὲ τὴν φράση: «Τῇ αὐτῇ ἡµέρᾳ τῆς ἁγίας µάρτυρος Βάσσης τῆς Τυρίας» (Delehaye, Συναξ. σελ. 68, 5). Χωρὶς ἄλλες βιογραφικὲς λεπτοµέρειες.

 

ὉἍγιος Δηµήτριος Μητροπολίτης Ροστοβίας (Ρῶσος)

 

Ἀπόδοσις τῆς ἑορτῆς τῆς Ὑψώσεως τοῦ Τιµίου Σταυροῦ