25 Σεπτεμβρίου

0925

25 Σεπτεμβρίου

 

Ἑορταζόμενοι ἅγιοι

 

     σία Εφροσύνη, θυγατέρα Παφνουτίου το Αγυπτίου

●     σιος Παφνούτιος

●     σιοµάρτυς Παφνούτιος ναχωρητς κα ο σν ατ 546 µαρτυρήσαντες

     νάµνηση Μεγάλου Σεισµο

     Ο γιοι Παλος, Τάττη κα τ παιδιά τους Σαβινιανός, Μάξιµος, Ροφος κα

Εγένιος

●     γιος Βυζατηνός

●     σιος Σέρπος θαυµατουργς (Ρσος)

●     σιος Θεόφιλος ρχιεπίσκοπος φέσου

 

Περισσότερα στοιχεῖα

 

σία Εφροσύνη, θυγατέρα Παφνουτίου το Αγυπτίου ταν µοναχοκόρη κα πολ πλούσια. πατέρας της Παφνούτιος ταν πλουσιότερος τς λεξάνδρειας κα µαζ µ τν σύζυγό του διακρίνονταν γι τν θερµ πίστη τους στ Θεό. Δώδεκα χρονν Εφροσύνη µεινε ρφαν π µητέρα, κα πατέρας της φοσιώθηκε κόµα πι φιλόστοργα στν πιµέλεια τς κόρης του. ταν Εφροσύνη φθασε στ 18ο τος τς λικίας της, πατέρας της θέλησε ν τν παντρέψει µ να νέο ψηλς κοινωνικς τάξης. µως τν ψυχ τς Εφροσύνης εχε καταλάβει θεος ρωτας. γάµος κα ο κοσµικότητες θ τς ταν µπόδιο ν φιερωθε συστηµατικ στν λεηµοσύνη κα στν πηρεσία το πλησίον. Γι᾿ ατ κάποια µέρα, φο διαµοίρασε τ πάρχοντά της στος φτωχούς, φυγε κρυφ π τ σπίτι, κα µετ π πολλς περιπέτειες, κατέληξε µεταµφιεσµένη νδρικ σ κοινόβιο νδρικ µοναστήρι. κε πρε τ νοµα Σµάραγδος κα λοι ο µοναχο θαύµαζαν τν πνευµατικό της γνα κα τν διακονία πο πρόθυµα πρόσφερε σ λους. ζησε στ µοναστήρι 38 χρόνια. Στ τέλος τς ζως της συναντήθηκε κα µ τν πατέρα της, ταν κα ατς γινε µοναχς στ διο µοναστήρι. τσι, µ τν ζωή της Εφροσύνη µας πενθυµίζει τ λόγια της γίας Γραφς, πο λένε: «ρνησάµενοι τς κοσµικς πιθυµίας σωφρόνως κα δικαίως κα εσεβς ζήσωµεν ν τ νν αἰῶνι». Δηλαδή, φο ρνηθοµε τς πιθυµίες το µαταίου κα µαρτωλο ατο κόσµου, ν ζήσουµε στν παρόντα αἰῶνα µ γκράτεια στ ζωή µας, µ δικαιοσύνη πρς τος συνανθρώπους µας κα µ εσέβεια πρς τ Θεό.

 

σιος Παφνούτιος

ταν πατέρας τς σίας Εφροσύνης. πεβίωσε ερηνικά. Βλέπε βιογραφικ σηµείωµα τς σίας Εφροσύνης.

 

σιοµάρτυς Παφνούτιος ναχωρητς κα ο σν ατ 546 µαρτυρήσαντες

Πνευµατικς θλητς τς Αγυπτιακς ρήµου «κ πόλεως Γεντυρίας», πο πήγαινε πολλς φορς στς πόλεις, που διέδιδε κα ποστήριζε τν πίστη, κα φερνε στ σκητήριό του πλήθη πο ζητοσαν π᾿ ατν πνευµατικ καθοδήγηση κα νίσχυση. ζησε στ χρόνια τν διωγµν κατ τν χριστιανν, π Διοκλητιανο. Κα ταν πληροφορήθηκε τι τν καταζητοσαν, δν προσπάθησε ν φύγει, οτε περίµενε ν συλληφθε, λλ µόνος του πγε κα συνάντησε τν παρχο ρριανό. Ατς ξεπλάγη βλέποντας τν ψηλ κα σεβάσµιο γέροντα, τν σθεν κα λεπτ κα µως σχυρό, τόσο σχυρό, στε ν χει κα τώρα τ φος χι κάποιου κρινόµενου, λλ κριτο. Μετ τς συνηθισµένες διατυπώσεις, Παφνούτιος πειλήθηκε µ θάνατο. Χαµογέλασε. Τν ριξαν στ φυλακή, κα κε κανε χριστιανος τος δεσµτες του. ταν τν φεραν ξαν γι νάκριση, κοντ στν ποταµ Νελο, που ταν ρριανός, νέπτυξε µ τόση δύναµη τν χριστιανικ πίστη, στε πολυάριθµοι ψαράδες δήλωσαν τος αυτούς τους χριστιανούς. Κα χι µόνο ατοί. λλ κα 546 συνολικ στρατιτες, µαζ µ τν προϊστάµενό τους Εσέβιο, µολόγησαν τν Χριστ κα ποκεφαλίστηκαν π τόπου. Τν δ Παφνούτιο, φο τν πέβαλαν σ πολλ βασανιστήρια, τελικ τν σταύρωσαν πάνω σ᾿ να ξερ φοίνικα, που κα παρέδωσε τν γία ψυχή του στν στεφανοδότη Χριστό.

 

νάµνηση Μεγάλου Σεισµο

σεισµς ατς γινε στ χρόνια το βασιλι Θεοδοσίου το Μικρο (410). Κα σύµφωνα µ τν παράδοση, κατ τν ρα τς λιτανείας, στν Κωνσταντινούπολη, ρπάχτηκε στν έρα να παιδί, γι ν ποκαλύψουν ο γγελοι το Κυρίου τς λανθασµένες δοξασίες τν αρετικν θεοπασχιτν. Ο γιοι Παλος, Τάττη κα τ παιδι τος Σαβινιανός, Μάξιµος, Ροφος κα Εγένιος Κατάγονταν π τν Δαµασκό. πειδ ταν χριστιανο συλλήφθηκαν κα βασανίστηκαν φρικτ µέχρι θανάτου.

γιος Βυζατηνός

γνωστος στος Συναξαριστές. Τν ναφέρει τ εροσολυµιτικ Κανονάριο, πο κδόθηκε π τν ρχιµανδρίτη Κάλλιστο σελ. 112.

 

σιος Σέργιος θαυµατουργς (Ρσος)

 

σιος Θεόφιλος ρχιεπίσκοπος φέσου

Σ. Εστρατιάδης ναφέρει γι τν σιο ατ τ ξς: « γνωστος καθ᾿ λοκληρίαν ες τος ντύπους Συναξαριστάς. µνήµη τούτου µετ τς ατο κολουθίας, ποίηµα Θεοφάνους το Γραπτο, παντ ν τ Παρισιν Κώδικι 1619 φ. 62. κ το περιεχοµένου τς κολουθίας φαίνεται, τι ν πρότερον µοναχς ν ρήµ φυγαδεύων κα ετα δι τν γιωσύνην κα ρετν ατο προήχθη ες τν µητρόπολιν φέσου, ν θεαρέστως διεκυβέρνησεν «λέγχων δι τν διδαχν ατο τος φρενοβλαβς τν εκόνα το Χριστο τιµάζοντας» ξ ο δλον τι π τν εκονοµάχων κµασεν σως δ ν κα σύγχρονος Θεοφάνους το ποιητο κα Γραπτο, στις κα τν τούτου κολουθίαν συνέθετο. (ν τ Συναξαριστ Delehaye φέρεται µνήµη κατ τν µέραν ταύτην «το σίου Θεοφίλου ρχιεπισκόπου φέσου το µολογητο» σ. 77,14). Ες τ Συνοδικν τς Κυριακς τς ρθοδοξίας ναφέρεται µνήµη το ρχιεπισκόπου Θεοφίλου νευ µνείας τς πισκοπς ατο, µετ το Νικολάου ρχιεπισκόπου (σως Θεσσαλονίκης, Νοεµ. 29). Εκάζω τι περ τούτων πρόκειται, καίτοι περ το Νικολάου λέγεται, τι ν ερήν τελειώθη. µοίως κα ν τ Πατµιακ Κώδ. 266 «µνήµη το σίου Θεοφίλου ρχιεπισκόπου φέσου».