Ἄνοια, παράνοια, σκοταδισμὸς

Τὸ δῆθεν ἀντιρατσιστικὸ νομοσχέδιο ψηφίσθηκε. Εἶναι πλέον νόμος τοῦ κράτους. Τὸ Γ΄ θερινὸ τμῆμα τῆς Βουλῆς πῆρε πάνω του τὴν τρομερὴ εὐθύνη νὰ ἀντιταχθεῖ στὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ὀνομάσει τὸ σκοτάδι φῶς, τὴν καθυστέρηση πρόοδο, τὴν παράνοια λογική. Ταυτόχρονα κατέλυσε αἰώνιους πανανθρώπινους νόμους, ποινικοποιώντας τὴν ἐλευθερία τῆς ἐκφράσεως καὶ οὐσιαστικὰ ἀπαγορεύοντας τὴ σκέψη, κάτι ποὺ ἔχει συμβεῖ μόνο σὲ ἀπολυταρχικὰ καθεστῶτα. Αὐτὸ δὲν εἶναι παράνοια;
Ἡ ψήφιση ὅμως αὐτοῦ τοῦ τερατώ­δους νομοθετήματος μεθοδεύθηκε μὲ τέτοιο τρόπο ποὺ προσβάλλει τὴν ἀν­θρώ­πινη νοημοσύνη, ἀφοῦ ὁ ὑπουρ­γὸς Δικαιοσύνης, ὅπως ἐπίσημα ἀπὸ Ἱεράρχες καταγγέλθηκε, ­ἐνέπαιξε τὴν Ἱερὰ Σύνοδο ­ἀποστέλλοντάς της ἀτε­λὲς τὸ νομοσχέδιο καὶ ­ἀποδεχόμενος ὡς τροπολογία τὸ βασικότερο ὅλων τῶν θεμάτων ποὺ ἐνδιέφερε τὴ Σύνο­δο, αὐ­τὸ τῆς ἀπαγορεύσεως νὰ ­καταφέ­ρεται κάποιος ἐναντίον τῆς φρικια­στικῆς διαστροφῆς τῆς ­ὁμοφυλοφιλίας. Καὶ δι­ερωτᾶται κανείς: Πρόκειται γιὰ ­ἁ­­­πλὴ ἄνοια ἢ γιὰ κακόβουλο πολιτικὸ ­παι­­­­­­χνίδι;
Αὐτὸ τὸ ἀνελεύθερο νομοθέτημα ὁ δημοσιογραφικὸς κόσμος τὸ παρουσίασε ὡς κατάκτηση τῆς δημοκρατίας, ἐνῶ ἀποτελεῖ καθιέρωση φασισμοῦ καὶ προοίμιο ἐπιβολῆς παγκόσμιας δικτατορίας, ἀφοῦ φιμώνει τὸν ἐλεύθερο λόγο καὶ ποινικοποιεῖ τὴ σκέψη καὶ τὰ αἰσθήματα. Τὸ πιὸ σκοταδιστικὸ νομοθέτημα, ἀληθινὴ ἀναβίωση τῆς Ἱερᾶς Ἐξετάσεως, παρουσιάσθηκε ὡς πρόοδος! Αὐτὸ δὲν εἶναι σκοταδισμός;
139 Πανεπιστημιακοὶ Ἱστορικοὶ ἀπηύθυναν δραματικὴ ἔκκληση νὰ μὴν ψηφισθεῖ τὸ ἀντισυνταγματικὸ νομοθέτημα. Ἔγραψαν:
«Ἐκφράζουμε τὴ ρητὴ ἀντίθεσή μας μὲ μιὰ τέτοια διάταξη. Εἴμαστε ἀντίθετοι στὴ δίωξη ὅλων τῶν ‘‘ἀρνητῶν’’, ἀκόμη καὶ ἐκείνων τοῦ φριχτότερου ἐγκλήματος τοῦ 20οῦ αἰώνα, τοῦ Ὁλοκαυτώματος».
Ἐξηγοῦν δὲ ὅτι δὲν ἀμνηστεύουν τὰ ἐγ­κλήματα ἀλλὰ ἀντιδροῦν, διότι θεωροῦν πὼς «τέτοιες διατάξεις… πλήττουν καίρια τὸ δημοκρατικὸ καὶ ἀναφαίρετο δικαίωμα τῆς ἐλευθερίας του λόγου». Ἡ Βουλὴ ὅμως τοὺς ἀγνόησε.
Ἔτσι ἡ Ἑλλάδα, μὲ τὸ τερατῶδες αὐτὸ νομοθέτημα ποὺ μᾶς ἐπιστρέφει στὴ σκοτεινότερη περίοδο τοῦ μεσαίωνα, εἰσῆλθε στὴ δραματικότερη περίοδο τῆς ἱστορίας της.
Δὲν ἔχει ἄραγε δίκαιο ὁ ἔγκριτος νομικὸς Μητροπολίτης Πειραιῶς κ. Σεραφείμ, ὅταν ὑποστηρίζει πὼς τὰ δύο συμπολιτευόμενα κόμματα ἔχουν καταντήσει «ἐξαίσια πτώ­ματα»;