Μεγάλοι ἰταλογερμανικοί ἀγῶνες εἰς τό «Φόρουμ Μουσολίνι», τό νέον στάδιον τῆς Ρώμης. Οἱ Ἰταλοί ἀθληταί σημειώνουν, ὡς συνήθως, παταγώδεις ἀποτυχίας. Τά ἀγωνίσματα ἔ χουν ἐξαντληθῆ καί δέν μένει παρά ὁ Μαραθώνιος. Εἰς αὐτόν συγκεντροῦται καί τό ἐνδιαφέρον τῶν θεατῶν.
— Αὐτόν τοὐλάχιστον δέν πρέπει νά τόν χάσουμε, σκέπτεται ὁ Ντοῦτσε. Καί φωνάζει τόν Ἰταλόν ἀφέτην*:
— Ἀντώνιο, τοῦ λέγει, εἶναι ζήτημα τιμῆς καί γοήτρου. Πρέπει νά νικήσουμε στό Μαραθώνιο. Κύτταξε νά φιλοτιμήσῃς τούς ἀθλητάς μας γιά νά μήν ἔρθουν τελευταῖοι…
Ὁ ἀφέτης* ἔδωσε κατηγορηματικήν ὑπόσχεσιν εἰς τόν αὐθέντην του ὅτι ὅλα θά κανονισθοῦν. Καί πράγματι, τήν στιγμήν πού διδε τό σημεῖον τῆς ἐκκινήσεως, ὁ Ἀντώνιο ἔσκυψε καί κάτι ἐψιθύρισε εἰς τούς Ἰταλούς ἀθλητάς, οἱ ὁποῖοι ἐξεκίνησαν σάν ἀστραπή!
Καί ὄχι μόνον ἐκέρδισαν τόν Μαραθώνιον, ἀλλά εἰς τό τέλος εἶδαν καί ἔπαθαν νά τούς σταματήσουν.
— Μπράβο, Ἀντώνιο! τόν συνεχάρη ὁ Ντοῦτσε. Πῶς τά κατάφερες ὅμως;
— Ντοῦτσε μου, ἀπαντᾶ ὁ ἀφέτης, τούς εἶπα μιά λέξι.
— Τί τούς εἶπες; ρωτᾶ ἔκπληκτος ὁ Μουσολίνι.
— Τσολιᾶς!
___________
*ἀφέτης: ὁ ὑπεύθυνος γιά τήν ἐκκίνηση τῶν δρομέων Δ. ΓΑΤΟΠΟΥΛΟΥ, Ἱστορία τῆς Κατοχῆς, Τόμος 4ος.
Παράρτημα: Ἱστορικά καί Λαογραφικά Ἀνέκδοτα τοῦ Πολέμου καί τῆς Κατοχῆς. (Διατηρεῖται ἡ γλώσσα τῆς ἐποχῆς).
