Στὶς 4 καὶ 5 Ὀκτωβρίου ἡ Γορτυνία ἔζησε στιγμὲς βαθύτατης συγκινήσεως καὶ ἱερῆς καυχήσεως ἐν Κυρίῳ. Καὶ τοῦτο χάρις στὸν δραστήριο καὶ εὐλαβέστατο Μητροπολίτη Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως κ. Ἱερεμία. Ὁ Σεβασμιώτατος, γόνος πτωχῆς μὲν ἀλλʼ εὐλαβέστατης οἰκογένειας τῆς Ναυπάκτου, εὐτύχησε νὰ μελετήσει καὶ νὰ ἀκούσει πολλά, ἀλλὰ καὶ νὰ διδαχθεῖ ἀπὸ τὸν ὁσιακὸ βίο τοῦ π. Εὐσεβίου Ματθοπούλου (1849-1929), ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴ Μελισσόπετρα Γορτυνίας, καὶ τοῦ ἀειμνήστου Καθηγητοῦ τῆς Θεολογίας Παναγιώτου Ν. Τρεμπέλα (1866-1977), ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὴ Στεμνίτσα Γορτυνίας. Μελετώντας ὁ Σεβασμιώτατος τὸ μεγάλο σὲ ἔκταση καὶ σπουδαιότητα ἱεραποστολικὸ ἔργο τοῦ π. Εὐσεβίου, ἱδρυτοῦ τῆς Ἀδελφότητος «Ζωή», ἀπὸ τὴν ὁποία προῆλθε ἡ Ἀδελφότης «Ὁ Σωτήρ», καὶ τὸν θεολογικὸ πλοῦτο τῶν συγγραφῶν τοῦ καθηγητοῦ Παναγιώτου Τρεμπέλα, ἀποφάσισε νὰ τοὺς τιμήσει. Ἔτσι ὡς ἐπίσκοπος τῆς περιοχῆς καὶ εἰς ἀναγνώρισιν τῆς μεγάλης προσφορᾶς τῶν δύο αὐτῶν μορφῶν τῆς Γορτυνίας ἔστησε καὶ στοὺς δύο προτομὲς στοὺς ἀντίστοιχους τόπους τῆς γεννήσεώς τους.
Τὸ Σάββατο (4 Ὀκτωβρίου) στὴ Μελισσόπετρα, μετὰ τὴν ἀκολουθία τοῦ Ἑσπερινοῦ, τὸ ἐκκλησίασμα συγκεντρώθηκε στὸν προαύλιο χῶρο τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου, ὅπου ἐκκλησιαζόταν ὡς παιδὶ ὁ π. Εὐσέβιος. Ἀφοῦ δὲ ἐτελέσθη Τρισάγιο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῆς ψυχῆς τοῦ ἀειμνήστου Γέροντος, ἔγιναν τὰ ἀποκαλυπτήρια τῆς προτομῆς του. Μετὰ τὸ «αἰωνία ἡ μνήμη» καὶ τὴν αὐθόρμητη ἀναφώνηση τοῦ ἐπισκόπου καὶ τοῦ λαοῦ «ἅγιος!» ἔγινε ἀναφορὰ στὴν ὁσιακὴ προσωπικότητα τοῦ π. Εὐσεβίου καὶ στὸ πρωτοποριακὸ γιὰ τὴν ἐποχή του ἱεραποστολικὸ ἔργο του. Ὁ Σεβασμιώτατος τόνισε ὅτι ὁ π. Εὐσέβιος «εἶναι ἕνας ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἂν δὲν ὑπῆρχε αὐτὸς ὁ πατήρ, δὲν θὰ ξέραμε γιατί κάνουμε τὸ σταυρό μας». Στὴ συνέχεια ἐπίσκοπος, ἱερεῖς καὶ λαὸς μετέβησαν στὸ σπίτι ποὺ γεννήθηκε ὁ π. Εὐσέβιος, ὅπου ἐτελέσθη καὶ πάλι Τρισάγιο.
Τὴν ἑπομένη (Κυριακὴ 5 Ὀκτωβρίου), μετὰ τὴν ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία στὸν Ἱερὸ Ναὸ τοῦ Ἁγίου Γεωργίου Στεμνίτσας καὶ ἀφοῦ ἐτελέσθη μνημόσυνο ὑπὲρ ἀναπαύσεως τῶν ψυχῶν τῶν π. Εὐσεβίου καὶ Παναγιώτου Τρεμπέλα, ὁ Σεβασμιώτατος μίλησε ἐπίκαιρα μὲ πατρικὴ στοργὴ πρὸς τὸ ποίμνιό του καὶ ἱερὸ ἐνθουσιασμό. Μετὰ τὴν ἀπόλυση, τὸ ἐκκλησίασμα, προπορευομένου τοῦ Μητροπολίτου καὶ τοῦ ἱερατείου, μετέβη στὸν τόπο ὅπου ἡ προτομὴ τοῦ ἀειμνήστου Π. Τρεμπέλα, ἡ ὁποία στήθηκε σὲ σημεῖο κεντρικῆς ὁδοῦ ἀπέναντι ἀπὸ τὴν πατρική του οἰκία. Μετὰ τὸ Τρισάγιο καὶ τὰ ἀποκαλυπτήρια τῆς προτομῆς ὑπὸ τὰ χειροκροτήματα τοῦ λαοῦ, ἔγινε ἀναφορὰ στὴ μεγάλη προσωπικότητα τοῦ ἀειμνήστου καθηγητοῦ καὶ στὴν ἀνεκτίμητη προσφορά του στὰ θεολογικὰ γράμματα καὶ γενικὰ στὴν Ὀρθοδοξία.
Ἀποτελεῖ ἰδιαίτερη τιμὴ γιὰ τὴ Γορτυνία, διότι μεταξὺ ἄλλων γέννησε τὶς δύο αὐτὲς μεγάλες μορφὲς τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖες σελαγίζουν στὸ στερέωμα τῆς Ὀρθοδοξίας. Τιμὴ ὅμως ἀνήκει καὶ στὸν δραστήριο Μητροπολίτη Γόρτυνος καὶ Μεγαλοπόλεως κ. Ἱερεμία, ὁ ὁποῖος θεώρησε χρέος του νὰ προβάλει μὲ αὐτὸν τὸν σεμνὸ καὶ ἱεροπρεπὴ τρόπο τοὺς ἱεραποστολικοὺς αὐτοὺς ἄνδρες καὶ διδάχους τοῦ Γένους. Εὐχὴ ὅλων μας ἂς εἶναι νὰ ἀναδείξει ὁ ἅγιος Θεὸς καὶ σήμερα παρόμοιες μορφὲς πρὸς δόξαν τῆς ἁγίας Του Ἐκκλησίας.
