Τὶς τελευταῖες ἡμέρες τοῦ παρελθόντος Ὀκτωβρίου ὁ προκαθήμενος τῆς Ὀρθοδόξου Ἀντιοχειανῆς Ἐκκλησίας, ὁ Πατριάρχης κ. Ἰωάννης Ι΄, πραγματοποίησε ἐπίσημη ἐπίσκεψη στὴν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος. Ὁ κ. Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος ἔχει τὴν ἕδρα του στὴ Δαμασκὸ τῆς Συρίας, ζεῖ μαζὶ μὲ τὸ ποίμνιό του καθημερινὰ κάτω ἀπὸ τραγικὲς συνθῆκες. Χαρακτηρίζει δὲ τοὺς δύο Σύρους Μητροπολίτες ποὺ ἀπήγαγαν οἱ Ἰσλαμιστές, ἕνας ἀπὸ τοὺς ὁποίους εἶναι ὅχι μόνο κατὰ πνεῦμα ἀλλὰ καὶ κατὰ σάρκα ἀδελφός του, «ἀποστόλους τῆς εἰρήνης». Στὴν Ἀθήνα συνάντησε τὸν πρωθυπουργὸ τῆς Ἑλλάδος, εἶχε δὲ ἐπανειλημμένες συναντήσεις καὶ μὲ τὸν Ἀρχιεπίσκοπο Ἀθηνῶν κ. Ἱερώνυμο. Ἂς σημειωθεῖ ὅτι γνωρίζει ἀπταίστως τὴν ἑλληνικὴ γλώσσα, ἀφοῦ σπούδασε στὴν Ἑλλάδα, τὴν ὁποία πολὺ ἀγαπᾶ. Εἶναι, ὅπως λέγει, ἡ ἀγαπημένη του χώρα. Κατὰ δὲ τὴ διάρκεια τῶν σπουδῶν του μόνασε γιὰ λίγο καὶ στὸ Ἅγιον Ὄρος.
Περιέγραψε μὲ μελανὰ χρώματα τὴν τραγικὴ κατάσταση τῶν ὁμοδόξων ἀδελφῶν μας στὴ Συρία, λέγοντας: «Ζοῦμε σὲ ἰδιαίτερα δύσκολες συνθῆκες. Γκρεμίστηκαν ἐκκλησίες, τζαμιά, τεμένη, μοναστήρια, ἀλλὰ οἱ δικοί μας πιστοί, οἱ χριστιανοί, οἱ Ὀρθόδοξοι, μένουν ἐκεῖ. Ἀκόμη ζοῦν ἐκεῖ. Εἴμαστε περίπου 1,5 ἑκατομμύριο Χριστιανοὶ στὴ Συρία, ποὺ μένουμε σὲ ὅλες τὶς πόλεις. Καὶ ζοῦμε κανονικά, παρὰ τὶς δυσκολίες. Ἀκόμη ἀντέχουμε καὶ ἐλπίζουμε αὐτὸ τὸ νέφος νὰ περάσει ὅσο τὸ δυνατὸν γρηγορότερα». Γιὰ τοὺς τζιχαντιστὲς εἶπε ὅτι «εἶναι ἕνα ξένο πνεῦμα. Δὲν ὑπῆρχε τέτοιο πνεῦμα οὔτε στὴ Συρία οὔτε στὸ Λίβανο. Τὸ φαινόμενο δυστυχῶς ἦρθε ἀπʼ ἔξω καὶ ὑπάρχει εὐθύνη καὶ ὁρισμένων μεγάλων δυνάμεων». Ὑπογράμμισε δὲ μὲ πολὺ πόνο: «Δὲν θέλουμε νὰ ἐπαναληφθεῖ ὅ,τι ἔγινε καὶ μὲ τὸ Ἰράκ, ὅπου οἱ χριστιανοὶ σιγά-σιγὰ ἐξαφανίζονται· ὅπου ἀπὸ 1,5 ἑκατομμύριο χριστιανοί, σήμερα στὴ χώρα αὐτὴ ζοῦν 300.000».
Γιὰ τοὺς δύο ἐπισκόπους ἀπὸ τὸ Χαλέπι ποὺ ἔχουν ἀπαχθεῖ ἐδῶ καὶ 20 μῆνες, «ὁ κόσμος ὅλος σιωπᾶ», εἶπε μὲ βαθιὰ θλίψη. «Δὲν ξέρουν τίποτε, λένε! Κανένα κράτος δὲν λέει τί συμβαίνει. Τί ξέρει γιʼ αὐτὴν τὴν ἱστορία. Καὶ τὴν ἴδια ὥρα ὅλοι μιλᾶνε γιὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα»!…
Ἦλθε ὁ Μακαριώτατος Ἀντιοχείας φορτωμένος μὲ τὸν σταυρὸ τῆς δυστυχισμένης Ἀνατολῆς, φέρνοντας μαζὶ τὴ δόξα τῆς πάλαι ποτὲ περιφήμου Ἀντιοχείας, τῶν Συριάδων Ἀθηνῶν. Τόνισε ὅτι οἱ χριστιανοὶ τῆς Συρίας εἶναι φυτευμένοι ἐκεῖ. Ἐκεῖ γεννηθήκαμε, εἶπε. Καὶ ὑπογράμμισε ὅτι ὅλοι οἱ ἐκεῖ ἀδελφοί μας χριστιανοὶ δὲν φοβοῦνται καμιὰ ἀπειλή. Χρειάζονται ὅμως βοήθεια καὶ στήριξη. Ἡ διεθνὴς κοινότητα πρέπει νὰ ἀρθεῖ στὸ ὕψος της καὶ νὰ διακόψει «τὴν ἐπαίσχυντη σιωπή» της, εἶπε.
Ὅλοι οἱ ὅπου γῆς χριστιανοὶ ὄχι μόνο δὲν πρέπει νὰ ξεχνοῦμε τοὺς ἀδελφούς μας τῆς Συρίας, τοῦ Λιβάνου καὶ τοῦ Ἰράκ, ἀλλὰ καὶ νὰ κάνουμε ἀκουστὴ τὴ φωνὴ τοῦ δικαίου τους. Ταυτόχρονα θερμὴ ἂς ἀναπέμπεται ἡ προσευχή μας στὸν παντοδύναμο Κυβερνήτη τοῦ κόσμου νὰ ἀποδώσει δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη στὶς χῶρες τῆς Μ. Ἀνατολῆς, οἱ ὁποῖες ζοῦν τὴ βία τῶν φανατικῶν τοῦ Ἰσλάμ.
