Ἡ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΚΥΠΤΟΥΣΑΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 7 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014

Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ιγ΄ 10-17

Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦν διδάσκων ὁ ᾿Ιησοῦς ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν ἐν τοῖς σάββασι. καὶ ἰδοὺ γυνὴ ἦν πνεῦμα ἔχουσα ἀσθενείας ἔτη δέκα καὶ ὀκτώ, καὶ ἦν συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παν­τελές. ἰδὼν δὲ αὐτὴν ὁ ᾿Ιησοῦς προσεφώνησε καὶ εἶπεν αὐτῇ· γύναι, ἀπολέλυσαι τῆς ἀ­­­σθενείας σου· καὶ ἐπέθηκεν αὐτῇ τὰς χεῖρας· καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν. ἀποκριθεὶς δὲ ὁ ἀρχισυνάγωγος, ἀγανακτῶν ὅτι τῷ σαββά­­τ­­ῳ ἐθεράπευσεν ὁ ᾿Ιησοῦς, ἔλεγε τῷ ὄχλῳ· ἓξ ἡμέραι εἰσὶν ἐν αἷς δεῖ ἐργάζε­­­σθαι· ἐν ταύταις οὖν ἐρχόμενοι θεραπεύεσθε, καὶ μὴ τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου. ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; καὶ ταῦτα λέγοντος αὐτοῦ κατῃσχύνον­το πάντες οἱ ἀντικείμενοι αὐτῷ, καὶ πᾶς ὁ ὄχλος ἔχαιρεν ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐνδόξοις τοῖς γινομένοις ὑπ᾿ αὐτοῦ.

 ΣΕΒΑΣΜΟΣ ΣΤΗΝ ΑΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

1. Ἡμέρα ἀφιερωμένη στὸν Κύριο

Ἦταν Σάββατο καὶ ὁ Κύριος «ἦν διδάσκων ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν»· δίδασκε σὲ μία ἀπὸ τὶς Συναγωγές. Τότε, ὅπως μᾶς πληροφορεῖ ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπή, εἶδε μία γυναί­κα «συγκύπτουσα», βαθιὰ κυρτωμένη, τὴν ὁποία καὶ θεράπευσε.
Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ὁ Κύριος συνήθιζε κά­θε Σάββατο νὰ πηγαίνει στὴ Συναγωγὴ καὶ νὰ συμμετέχει στὴν κοινὴ προσευχὴ καὶ τὴ μελέτη τοῦ θείου Νόμου «κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ» (Λουκ. δ΄ 16). Καὶ παρὰ τὶς ἀντιδράσεις τῶν φθονερῶν Ἰουδαίων ἀρχόντων δὲν δίσταζε νὰ θεραπεύει τοὺς ἀσθενεῖς ποὺ Τὸν πλησίαζαν, διότι ἤθελε νὰ διδάξει τοὺς τυπολάτρες Ἰουδαίους ὅτι ἡ φιλανθρωπία καὶ τὰ ἔργα τῆς ἀγάπης δὲν καταργοῦν τὴν ἀργία τοῦ Σαββάτου ἀλλὰ τὴν ἐξαγιάζουν.
Αὐτὸ ποὺ ἦταν τὸ Σάββατο γιὰ τοὺς Ἰουδαίους εἶναι ἡ Κυριακὴ γιὰ ἐμᾶς τοὺς χριστιανούς. Εἶναι ἡμέρα ἀφιερωμένη στὸν Κύριο, διότι τὴν ἡμέρα αὐτὴ ὁ Θεάνθρωπος ἀναστήθηκε καὶ κατετρόπωσε τὸν διάβολο καὶ τὸν θάνατο. Ἀπὸ τότε γιὰ τοὺς χριστιανοὺς κάθε Κυριακὴ εἶναι γιορτή! Εἶναι ἡ ἡμέρα ποὺ πανηγυρίζουμε τὸν θρίαμβο τῆς Ἀναστάσεως καὶ δοξάζουμε τὸν φιλάνθρωπο Θεὸ ποὺ μᾶς χάρισε τὴ δυνατότητα τῆς σωτηρίας μας. Γιὰ τὸν λόγο αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία μᾶς καλεῖ νὰ συμμετέχουμε στὸν ἀναστάσιμο Ὄρθρο καὶ τὴ θεία Λειτουργία. Παράλληλα, σύμφωνα μὲ τὸ παράδειγμα τοῦ Κυρίου, καλούμαστε νὰ ἐξαγιάζουμε τὴν ἡμέρα τῆς Κυριακῆς μὲ ἔργα ἀγάπης καὶ προσφορᾶς πρὸς τὸν συνάνθρωπο ἀλλὰ καὶ μὲ τὴ μελέτη τῶν Ἁγίων Γραφῶν, ποὺ ἀνανεώνει καὶ καλλιεργεῖ τὴν ψυχή μας. Δὲν εἶναι τυχαῖο λοιπὸν τὸ ὅτι ἡ ἡμέρα αὐτὴ καθιερώθηκε ὡς ἐπίσημη ἀργία ἤδη ἀπὸ τὰ χρόνια του Μεγάλου Κωνσταντίνου. Εἶναι ἡμέρα ποὺ ἀνήκει στὸν Κύριο!

2. Πόθος γιὰ τὴν κοινὴ θεία Λατρεία 

Ἡ γυναίκα τὴν ὁποία θεράπευσε ὁ Κύριος στὴ Συναγωγὴ ἦταν «συγκύπτουσα καὶ μὴ δυναμένη ἀνακῦψαι εἰς τὸ παν­τελές»· ἦταν δηλαδὴ πολὺ καμπουριασμένη χωρὶς νὰ μπορεῖ οὔτε ἐλάχιστα νὰ σηκώσει ὄρθιο τὸ κεφάλι της. Εἶναι συγκινητικὸ τὸ ὅτι αὐτὴ ἡ βασανισμένη γυναίκα, παρὰ τὴν ἀσθένειά της ἡ ὁποία δυσκόλευε τὴν καθημερινὴ ζωή της, δὲν παρέλειπε αὐτὸ ποὺ ἦταν βασικὸ καθῆκον τῶν Ἰουδαίων: νὰ πηγαίνει κάθε Σάββατο στὴ Συναγωγὴ γιὰ νὰ ­συμμετέχει στὴν κοινὴ προσευχὴ καὶ τὴν ­ἀκρόαση τοῦ Νόμου τοῦ Θεοῦ. Θὰ μποροῦσε λό­γῳ τῆς καταστάσεώς της νὰ δικαιολογηθεῖ καί, εἴτε ἀπὸ ἀδυναμία εἴτε ἀπὸ ντροπή, νὰ παραμένει στὸ σπίτι της. Ὡστόσο ἡ πιστὴ αὐτὴ γυναίκα σεβόταν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν ἀργία τοῦ Σαββάτου καὶ φρόντιζε νὰ ἁγιάζει τὴν ἡμέρα αὐτὴ μὲ τὴ συμμετοχή της στὴν ἰουδαϊκὴ λατρεία.
Πόσο ἐλεγκτικὸ εἶναι τὸ παράδειγμά της γιὰ ὅσους εὔκολα βρίσκουν δικαιολογίες γιὰ νὰ ἀπουσιάζουν ἀπὸ τὸν κυριακάτικο ἐκκλησιασμό! Ὅποιος θέλει νὰ εἶναι ζωντανὸ μέλος τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, δὲν σκέπτεται οὔτε τὴν κούραση, οὔτε τὴν ὀρθοστασία, οὔτε ἄλλες προφάσεις γιὰ νὰ ἀπουσιάζει ἀπὸ τὴν εὐχαριστιακὴ σύναξη. Ἂν ἐκείνη ἡ συγκύπτουσα δὲν ὑπολόγιζε τὸν κόπο γιὰ νὰ πηγαίνει στὴν ἰουδαϊκὴ Συναγωγή, πολὺ περισσότερο ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ ποθοῦμε καὶ νὰ προσδοκοῦμε τὴν ὥρα τῆς θείας Λειτουργίας ὅπου «ἀοράτως συνὼν» βρίσκεται ἀνάμεσά μας «ὁ ἄνω τῷ Πατρὶ συγκαθήμενος» Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.

3. Μοναδικὴ ἐλπίδα γιὰ ἀνόρθωση

Ἡ συγκύπτουσα μὲ τὴν τακτικὴ καὶ θερμὴ συμμετοχή της στὴ Συναγωγὴ κάθε Σάββατο, φανέρωσε τὴ μεγάλη πίστη καὶ τὴ βαθιὰ εὐλάβειά της πρὸς τὸν Νόμο τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ὁ Κύριος τῆς χάρισε τὴν ὑγεία της καὶ τὴν ἀνόρθωσε. «Καὶ παραχρῆμα ἀνωρθώθη καὶ ἐδόξαζε τὸν Θεόν».
Μιλοῦν καὶ στὴν πατρίδα μας γιὰ ἀ­­­νόρ­θωση τοῦ τόπου. Δυστυχῶς ὅμως οἱ κυβερνῆτες μας σχεδιάζουν καὶ νομο­­θετοῦν χωρὶς νὰ ὑπολογίζουν τὸν Νό­μο τοῦ Θεοῦ. Κατήργησαν τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς γιὰ νὰ αὐξήσουν δῆθεν τὴν πα­­­ραγωγικότητα καὶ τὴν κατανάλωση. Ἄ­­­­­­­ραγε δὲν συνειδητοποιοῦν ὅτι μὲ τὴ βε­βή­λωση τῆς ἡμέρας τοῦ Κυρίου θὰ βυθίσουν τὸν τόπο σὲ μεγαλύτερο ­τέλμα;
«Ὅσοι πιστοί», ἂς προσέξουμε νὰ μὴν παρασυρθοῦμε ἀπὸ τὸ ρεῦμα τῆς ἀποστασίας. Ὁ μόνος τρόπος γιὰ νὰ ἀνακάμψουμε, εἶναι ἡ μετάνοια. Ἡ μόνη ἐλπίδα γιὰ ἀνόρθωση εἶναι ἡ συμμόρφωσή μας μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ἂν σεβόμαστε καὶ τιμοῦμε τὴν ἀργία τῆς Κυριακῆς, ὁ Κύριος δὲν θὰ μᾶς ἐγκαταλείψει. Θὰ μᾶς ἀναγνωρίσει ὡς πιστοὺς μαθητές Του καὶ θὰ μᾶς χαρίσει μὲ θαυμαστὸ τρόπο πλούσια τὴν εὐλογία Του.