ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 14 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2014
Τῆς Κυριακῆς: Λουκ. ιδ΄ 16-24
Εἶπεν ὁ Κύριος τὴν παραβολὴν ταύτην· ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς· καὶ ἀπέστειλε τὸν δοῦλον αὐτοῦ τῇ ὥρᾳ τοῦ δείπνου εἰπεῖν τοῖς κεκλημένοις· ἔρχεσθε, ὅτι ἤδη ἕτοιμά ἐστι πάντα. καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες. ὁ πρῶτος εἶπεν αὐτῷ· ἀγρὸν ἠγόρασα, καὶ ἔχω ἀνάγκην ἐξελθεῖν καὶ ἰδεῖν αὐτόν· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. καὶ ἕτερος εἶπε· ζεύγη βοῶν ἠγόρασα πέντε, καὶ πορεύομαι δοκιμάσαι αὐτά· ἐρωτῶ σε, ἔχε με παρῃτημένον. καὶ ἕτερος εἶπε· γυναῖκα ἔγημα, καὶ διὰ τοῦτο οὐ δύναμαι ἐλθεῖν. καὶ παραγενόμενος ὁ δοῦλος ἐκεῖνος ἀπήγγειλε τῷ κυρίῳ αὐτοῦ ταῦτα. τότε ὀργισθεὶς ὁ οἰκοδεσπότης εἶπε τῷ δούλῳ αὐτοῦ· ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε. καὶ εἶπεν ὁ δοῦλος· κύριε, γέγονεν ὡς ἐπέταξας, καὶ ἔτι τόπος ἐστί. καὶ εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκός μου. λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου. πολλοὶ γάρ εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί.
1. Ἡ μεγάλη κλήση
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ εἶναι γνωστὴ ὡς παραβολὴ τοῦ Μεγάλου Δείπνου. Κάποιος ἄνθρωπος, εἶπε ὁ Κύριος, «ἐποίησε δεῖπνον μέγα»· ἔκανε μεγάλο βραδινὸ συμπόσιο καὶ κάλεσε πολλούς.
Τί συμβολίζει ὅμως αὐτὸ τὸ «μέγα δεῖπνον»; Κυρίως συμβολίζει τὴ χαρὰ καὶ τὴν ἀπόλαυση τῆς αἰώνιας Βασιλείας. Τὰ ἀγαθὰ τοῦ Παραδείσου. Αὐτοὶ ποὺ θὰ ἀξιωθοῦν νὰ συμμετάσχουν στὸ οὐράνιο αὐτὸ πανηγύρι θὰ συμπαρακάθηνται μὲ πλῆθος ἀγγέλων καὶ ἁγίων καὶ θὰ ψάλλουν μαζί τους ὕμνους δοξολογίας πρὸς τὸν Βασιλέα καὶ Δεσπότη τῶν ἁπάντων, τὸν Κύριο καὶ Θεό, τὸν χορηγὸ κάθε ἀγαθοῦ. Τί μεγάλη τιμὴ νὰ μᾶς καλεῖ ὁ Θεὸς σὲ ἕνα τέτοιο πανηγύρι! Στὴν πανευφρόσυνη καὶ αἰώνια χαρὰ τοῦ Παραδείσου! «Μακάριοι οἱ εἰς τὸ δεῖπνον τοῦ γάμου τοῦ ἀρνίου κεκλημένοι», σημειώνει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης στὴν Ἀποκάλυψη. Εἶναι μακάριοι οἱ καλεσμένοι στὸ δεῖπνο τοῦ γάμου τοῦ Ἀρνίου, διότι θὰ μετέχουν στὴν αἰώνια χαρὰ καὶ μακαριότητα (Ἀποκ. ιθ΄ 9).
Ποιὸς μπορεῖ νὰ ἀρνηθεῖ τέτοια τιμητικὴ πρόσκληση;…
2. Προφάσεις…
Καὶ ὅμως ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἀπορρίπτουν τὴν τιμητικὴ πρόσκληση μὲ διάφορες προφάσεις, ὅπως φαίνεται ἀπὸ τὴ συνέχεια τῆς παραβολῆς: «Καὶ ἤρξαντο ἀπὸ μιᾶς παραιτεῖσθαι πάντες»… Ὁ ἕνας εἶπε ὅτι εἶχε δουλειὰ στὸ χωράφι, ἄλλος πήγαινε νὰ δοκιμάσει τὰ βόδια ποὺ ἀγόρασε, κι ὁ τρίτος εἶπε ὅτι εἶναι νιόπαντρος καὶ γι’ αὐτὸ δὲν μποροῦσε τάχα νὰ ἔλθει. Δηλαδὴ ὅλοι οἱ προσκεκλημένοι ἀπορροφήθηκαν ἀπὸ τὶς βιοτικὲς μέριμνες καὶ τὶς σαρκικές τους διαθέσεις καὶ ἀδιαφόρησαν γιὰ τὴν πρόσκληση τοῦ ἄρχοντα, ὁ ὁποῖος τοὺς καλοῦσε νὰ γίνουν συμμέτοχοι στὴ χαρὰ τῆς βασιλείας του.
Ὅλες αὐτὲς οἱ προφάσεις ἀποδεικνύουν ὅτι οἱ ἄνθρωποι αὐτοὶ δὲν εἶχαν συνειδητοποιήσει τὴν ἀξία τῆς προσκλήσεως ποὺ εἶχαν λάβει. Γι’ αὐτὸ καὶ δὲν ἔκαναν σωστὴ ἱεράρχηση τῶν ἐργασιῶν τους.
Ἴσως ὅμως κάτι παρόμοιο συμβαίνει καὶ στὴ δική μας ζωή. Μᾶς καλεῖ ὁ Θεὸς σὲ ζωὴ πνευματική, ἀνώτερη, κι ἐμεῖς μένουμε συχνὰ προσκολλημένοι στὶς γήινες ἀπολαύσεις φθαρτῶν ἀγαθῶν. Κάθε Κυριακὴ κτυπᾶ ἡ καμπάνα καὶ μᾶς καλεῖ στὴν ἐκκλησία, ἀλλὰ δυστυχῶς μερικοὶ δὲν ἀνταποκρινόμαστε στὸ κάλεσμά της προβάλλοντας διάφορες εὐλογοφανεῖς προφάσεις. Μᾶς δίνεται ἡ δυνατότητα νὰ ἀκούσουμε ἢ νὰ μελετήσουμε τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, καὶ λέμε: «δὲν ἔχω χρόνο». Ἔρχεται καιρὸς νὰ ἐξομολογηθοῦμε, καὶ διαρκῶς τὸ ἀναβάλλουμε.
Ἂς προσέξουμε πολύ! Οἱ ἐπιλογές μας σ’ αὐτὴν ἐδῶ τὴ ζωὴ καθορίζουν τὸ αἰώνιο μέλλον μας. Δὲν συγκρίνονται οἱ πρόσκαιρες ἀπολαύσεις ἢ οἱ βιοτικὲς μέριμνες μὲ τὰ ἀγαθὰ ποὺ μᾶς προσφέρει ὁ Κύριος μέσα στὴν Ἐκκλησία Του. Ἂς μὴν τὰ ἀρνηθοῦμε μὲ ὅποιες τυχὸν προφάσεις. Ὁ πανάγαθος Θεὸς μᾶς ἔχει καλέσει ὅλους γιὰ νὰ σωθοῦμε. Ἐμεῖς εἴμαστε ἐλεύθεροι νὰ ἀποδεχθοῦμε ἢ ὄχι τὴν κλήση Του.
3. Ὄχι μόνο κλητοὶ ἀλλὰ καὶ ἐκλεκτοὶ
Ἡ σημερινὴ εὐαγγελικὴ περικοπὴ ἐπισφραγίζεται μὲ τὴν κατηγορηματικὴ διαβεβαίωση τοῦ Κυρίου: «Πολλοί εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί». Δηλαδή, πολλοὶ εἶναι οἱ καλεσμένοι στὴ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, λίγοι ὅμως εἶναι οἱ ἐκλεκτοί, ποὺ ἔχουν τὶς ἀρετὲς καὶ θὰ κληρονομήσουν τὴ Βασιλεία αὐτή.
Ἀξίζει νὰ ἐπισημάνουμε τὴ σαφὴ ἀριθμητικὴ διαφορά. Ἐνῶ εἶναι πολλοὶ οἱ προσκεκλημένοι, λίγοι εἶναι αὐτοὶ ποὺ ἀνταποκρίνονται στὴν πρόσκληση. Καὶ σὲ ἄλλο σημεῖο ὁ Θεάνθρωπος μᾶς διαβεβαίωσε ὅτι, σὲ ἀντίθεση μὲ τὸν πλατὺ καὶ εὐρύχωρο δρόμο ποὺ ὁδηγεῖ στὴν ἀπώλεια καὶ εὔκολα τὸν ἀκολουθοῦν οἱ πολλοί, ἡ ὁδὸς ποὺ ὁδηγεῖ στὴν οὐράνια Βασιλεία εἶναι «στενὴ καὶ τεθλιμμένη» καὶ «ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν»!
Σὲ μιὰ ἐποχὴ ὅπου κριτήριο γιὰ τὶς ἐπιλογές μας συχνὰ εἶναι ἡ πλειοψηφία· σ’ ἕναν κόσμο ποὺ ἐκμεταλλεύεται στὸ ἔπακρο τὴ δύναμη τῆς μάζας· καθὼς κι ἐμεῖς στὴν καθημερινότητά μας βλέπουμε ὅτι οἱ ἐπιλογές μας διαμορφώνονται ἀνάλογα μὲ τὸ περιβάλλον γύρω μας καὶ τὴ δικαιολογία «ἔτσι κάνουν ὅλοι»· ἂς ἀκούσουμε τὴ φωνὴ τοῦ Κυρίου ποὺ εἶναι ξεκάθαρη: «Πολλοί εἰσι κλητοί, ὀλίγοι δὲ ἐκλεκτοί».
Ἂς μὴ μᾶς παρασύρει λοιπὸν τὸ πλῆθος. Ἐμεῖς ἂς προσέξουμε τὴν ἐξαιρετικὴ κλήση ποὺ μᾶς ἀπευθύνει ὁ Κύριος Ἰησοῦς. Μᾶς καλεῖ στὴν Ἐκκλησία Του σὲ νέα, ἀναγεννημένη ζωή, μακριὰ ἀπὸ τὴν ἁμαρτία. Ζωὴ ἁγιότητος, σύμφωνη μὲ τὸ θέλημά Του. Ἂν ἀνταποκριθοῦμε στὴν τιμητικὴ πρόσκληση, Ἐκεῖνος μὲ τὴν ἄπειρη ἀγάπη Του θὰ μᾶς χαρίσει ἄφθαρτα καὶ οὐράνια δῶρα καὶ θὰ μᾶς καταστήσει κληρονόμους τῆς Βασιλείας Του.
