Ἡ ἀρχαιολογία ὑπῆρξε πάντοτε ἀψευδὴς μάρτυρας τῆς ἱστορικότητος τῆς Ἁγίας Γραφῆς, τόσο τῆς Παλαιᾶς, ὅσο καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἡ σκαπάνη της ἔφερε κατὰ καιροὺς στὸ φῶς ἁπτὰ δείγματα τῶν ἱστορικῶν γεγονότων ποὺ ἀφηγοῦνται τὰ θεόπνευστα κείμενά της, ἐνισχύοντας ἔτσι τὴν πίστη τῶν μελῶν τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἀποστομώνοντας τοὺς ἀμφισβητίες.
Ὅμως μιὰ πρόσφατη ἀνακάλυψη τῆς ἀρχαιολογίας ἦταν σχεδὸν ἀπρόβλεπτη, ἀφοῦ ἀναφέρεται σὲ γεγονὸς χρονολογούμενο σχεδὸν πρὶν ἀπὸ 3.500 χρόνια ἀπὸ σήμερα. Γεγονὸς γιὰ τὸ ὁποῖο δὲν περίμενε κανεὶς νὰ βρεθοῦν τόσο πολλὰ καὶ τόσο πειστικὰ τεκμήρια. Εἶναι γνωστὴ ἡ διήγηση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης περὶ τῆς θαυμαστῆς διαβάσεως τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης ἀπὸ τοὺς Ἰσραηλίτες ὑπὸ τὴν ἡγεσία τοῦ Μωυσῆ (βλ. Ἐξόδου κεφ. ιδ΄ [14]). Ὁ Μωυσῆς κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ σήκωσε ψηλὰ τὸ ραβδί του καὶ ἅπλωσε τὸ χέρι του πάνω ἀπὸ τὴ θάλασσα, ὁπότε ἡ θάλασσα σχίσθηκε στὰ δύο καὶ ἔτσι πέρασαν οἱ Ἰσραηλίτες βαδίζοντας στὸ στεγνὸ ἔδαφος τοῦ βυθοῦ, ἐνῶ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ ἔστεκαν ἀκίνητα τὰ ὑδάτινα τείχη! Ὅταν ὅμως ἐπεχείρησε καὶ ὁ Φαραώ, ποὺ κατεδίωκε τοὺς Ἰσραηλίτες μὲ τὰ ἅρματα καὶ τὸν στρατό του, νὰ περάσει καὶ αὐτὸς ἀπέναντι, συνεχίζοντας τὴν καταδίωξη τῶν Ἰσραηλιτῶν, ὁ Μωυσῆς ἅπλωσε καὶ πάλι τὸ χέρι του πάνω ἀπὸ τὴ θάλασσα καὶ τὰ νερὰ ἑνώθηκαν, ὁπότε σκέπασαν καὶ ἔπνιξαν τὰ ἅρματα καὶ τοὺς ἱππεῖς καὶ ὅλη τὴ δύναμη τοῦ Φαραώ, ποὺ εἶχαν ἤδη μπεῖ στὸ στεγνὸ βυθὸ καταδιώκοντας τοὺς Ἰσραηλίτες. Τὸ ἀποτέλεσμα ἦταν νὰ μὴ σωθεῖ κανεὶς Αἰγύπτιος!…
Τὸ γεγονὸς λοιπὸν αὐτὸ ἐπιβεβαιώνει πανηγυρικὰ σήμερα ἡ ἀρχαιολογία. Σύμφωνα μὲ ἐπίσημη ἀνακοίνωση τοῦ Ὑπουργείου Πολιτισμοῦ τῆς Αἰγύπτου, ὁμάδα ὑποβρύχιας ἀρχαιολογικῆς ἔρευνας στὸ βυθὸ τοῦ κόλπου τοῦ Σουέζ, ποὺ ἐρευνοῦσε γιὰ τὰ ἀπομεινάρια ναυαγίων ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τοῦ χαλκοῦ στὴν περιοχὴ τῆς Ἐρυθρᾶς Θαλάσσης, ἀνακάλυψε 1,5 χιλιόμετρο ἀπὸ τὴν παραλία τῆς σημερινῆς πόλεως Ρὰς Γκαρὶμπ ἕνα γιγαντιαῖο σωρὸ ἀνθρωπίνων ὀστῶν. Ὁ Καθηγητὴς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Καΐρου Ἀμπντὲλ Μωχάμεντ Γκαρέρ, ποὺ ἡγεῖται τῆς ἔρευνας, δήλωσε ὅτι συνέλεξαν ἤδη πάνω ἀπὸ 400 διαφορετικοὺς ἀνθρώπινους σκελετούς, τὰ ἀπομεινάρια δὺο ἁρμάτων μάχης, καθὼς καὶ ἑκατοντάδες ὅπλα καὶ κομμάτια ἀπὸ πανοπλίες, τὰ ὁποῖα βρίσκονταν σὲ μιὰ ἔκταση περίπου 200 τετραγωνικῶν μέτρων. Οἱ ἀρχαιολόγοι ὑπολογίζουν ὅτι ὅλα αὐτὰ ἀνήκουν στὸν 14ο αἰώνα π.Χ. Οἱ ἀρχὲς ἐκτιμοῦν ὅτι στὴν περιοχὴ βρίσκονται τὰ λείψανα τουλάχιστον 5.000 ἀνθρώπων, ποὺ ὑποδηλώνουν λείψανα μεγάλου τμήματος στρατοῦ ποὺ ἔχασε ἐκεῖ τὴ ζωή του. Οἱ θέσεις ὅπου βρέθηκαν ἀλλὰ καὶ τὸ ὅτι τὰ λείψανα αὐτὰ ἦταν κολλημένα σὲ μιὰ τεράστια μάζα ἀπὸ πηλὸ καὶ πέτρα, ὑποδηλώνει ὅτι θὰ μποροῦσαν νὰ ἔχουν πεθάνει ἀπὸ κατολίσθηση ἢ παλιρροϊκὸ κύμα. Τὴν ἄποψη αὐτὴ ἐνισχύει καὶ τὸ ὅτι δὲν βρέθηκαν πουθενὰ ἴχνη ἀπὸ ναυάγια πλοίων. Βέβαια θὰ χρειασθεῖ ἀρκετὸς χρόνος ἀκόμη γιὰ νὰ ὁλοκληρωθοῦν οἱ ἔρευνες.
Πανηγυρικότερη ὅμως ἐπιβεβαίωση τοῦ ἐπεισοδίου, ποὺ ἱστορεῖ ἡ Παλαιὰ Διαθήκη στὸ βιβλίο τῆς Ἐξόδου, δὲν μποροῦσε νὰ ὑπάρξει!…
