Τὸ τροχαῖο ἀτύχημα ἦταν τρομερό! Ἡ νεαρὴ κοπέλα ἔπεσε αἱμόφυρτη στὴν ἄσφαλτο. Μέχρι νὰ ἔρθει τὸ ἀσθενοφόρο, βρέθηκε κοντά της μιὰ δημοσιογράφος καὶ κατέγραψε τὰ πονεμένα λόγια της τὴν ὥρα ποὺ ἐκείνη σφάδαζε ἀπὸ τοὺς πόνους.
«Πεῖτε στὴ μαμά μου αὐτὰ ποὺ θὰ σᾶς πῶ», εἶπε στὴ δημοσιογράφο μὲ τρεμάμενη φωνή. Ὑπέφερε φριχτά, ἴσα ποὺ ἀκουγόταν:
«Μαμά, δὲν ἔφταιγα ποὺ ὁδηγοῦσα. Τώρα εἶμαι ξαπλωμένη στὴν ἄσφαλτο καὶ ἄκουσα ἕναν ἀστυνομικὸ νὰ λέει ὅτι τὸ παιδὶ ποὺ προκάλεσε τὸ δυστύχημα ἦταν μεθυσμένο… Γιατί τὸ κάνουν αὐτό; Γιατί καταστρέφουν ζωές;
Μαμά… Τὸ αἷμα μου τρέχει στὴν ἄσφαλτο, καὶ ἐγὼ προσπαθῶ μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις μου νὰ μὴν κλαίω. Πονάω πολύ, μανούλα μου! Ἀκούω νὰ λένε: “αὐτὴ ἡ κοπέλα δὲν θὰ τὰ καταφέρει…”. Πονάω… μὲ καρφώνουν χιλιάδες μαχαίρια… Σβήνω… Θέλω νὰ σὲ ἀγκαλιάσω, μαμά… Μαμά, σὲ ἀγαπῶ πολύ!… Σὲ ἀγαπῶ, μαμά!… Ἀντίο, μανούλα μου!…».
………………………………………………..
Ἕνα δυστύχημα! Ἕνα ἀπὸ τὰ πολλὰ ποὺ συμβαίνουν κάθε μέρα, μάλιστα στὴν Ἑλλάδα, ποὺ διεκδικεῖ τὴν πρώτη θέση στὰ αὐτοκινητιστικὰ ἀτυχήματα.
Καθημερινά, ὅλοι σχεδὸν οἱ ἄνθρωποι, χρησιμοποιοῦμε τὸ αὐτοκίνητό μας ἢ τὰ μέσα μαζικῆς μεταφορᾶς, προκειμένου νὰ μεταβοῦμε στὸ χῶρο τῆς ἐργασίας μας ἢ νὰ ἐπισκεφθοῦμε κάποιο συγγενικὸ ἢ φιλικό μας πρόσωπο. Καὶ βέβαια χαιρόμαστε, ὅταν, ἔπειτα ἀπὸ πολύωρο ταξίδι, φτάνουμε ἀσφαλεῖς καὶ ὑγιεῖς στὸν τόπο τοῦ προορισμοῦ μας. Ὅλοι θέλουμε, εὐχόμαστε δὲ καὶ γιὰ τὸν καθένα νὰ ἔχουμε «καλὸ ταξίδι».
Ὑπάρχουν ὅμως καὶ περιπτώσεις ποὺ πολλοὶ δὲν κατορθώνουν νὰ ὁλοκληρώσουν τὸ ταξίδι τους μὲ ἀσφάλεια. Δὲν εἶναι λίγα τὰ δυστυχήματα, κι ὅλοι μας ἴσως ἔχουμε δικούς μας ἀνθρώπους ποὺ ἄφησαν τὴν τελευταία πνοή τους στὴν ἄσφαλτο.
Εἶναι δὲ ἀσήκωτο τὸ βάρος, ὅταν κάποιος ὁδηγὸς ἀπὸ αἰτία ποὺ δὲν τὴν πρόβλεψε, γίνεται αἴτιος νὰ κοπεῖ βίαια τὸ νῆμα τῆς ζωῆς κάποιων συνανθρώπων του. Ἔχουμε δυστυχῶς καὶ πολλὲς περιπτώσεις ποὺ σὲ μιὰ στιγμὴ ξεκληρίστηκαν ὁλόκληρες οἰκογένειες.
Ἡ ζωὴ τοῦ ἀνθρώπου εἶναι πολύτιμη. Δὲν μποροῦμε νὰ χαρίσουμε σὲ κανένα ζωή. Γι᾿ αὐτὸ εἶναι ἀνάγκη κάθε φορὰ ποὺ ὁδηγοῦμε ἢ ταξιδεύουμε, νὰ παρακαλοῦμε τὸν ἅγιο Θεὸ μὲ θερμὴ προσευχὴ νὰ μᾶς προστατεύει, γιὰ νὰ εἶναι τὰ ταξίδια μᾶς ἀσφαλή. Νὰ Τὸν παρακαλοῦμε καὶ γιὰ ὅσους κάθονται στὸ πιλοτήριο τοῦ ἀεροπλάνου ἢ στὴ γέφυρα τοῦ πλοίου ἢ στὸ τιμόνι τοῦ τρένου καὶ ὅλων γενικῶς τῶν μέσων μαζικῆς μεταφορᾶς. Νὰ τοὺς χαρίζει ὁ Θεὸς ὑπομονή, ψυχραιμία, ἠρεμία, αὐτοκυριαρχία. Νὰ τοὺς δίνει ὀξύτητα στὴν ὅραση, στὸ νοῦ τους ἐγρήγορση, ὥστε νὰ μεταφέρουν μὲ ἀσφάλεια τοὺς ἐπιβάτες τους.
Ἀκόμη καθένας ποὺ ἀναλαμβάνει νὰ ὁδηγήσει, ἂς τὸ κάνει μὲ πολλὴ προσοχὴ καὶ σχολαστικὴ τήρηση τῶν κανόνων τῆς ὁδικῆς κυκλοφορίας. Νὰ ἐπικαλεῖται δὲ καὶ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ.
Νὰ μᾶς συγκινήσει ἡ συγκλονιστικὴ κραυγὴ αὐτοῦ τοῦ παιδιοῦ ἀπὸ τὴ ματωμένη ἄσφαλτο! Νὰ βοηθήσουμε ὅλοι μας νὰ λιγοστέψουν τὰ θύματα ἀπὸ τὰ τροχαῖα δυστυχήματα.
