Ὁ Ἀλῆ-Πασᾶς (1744-1822) ἀντιμετώπιζε τὴ σθεναρὴ ἄρνηση τῶν ἀγωνιστῶν Σουλιωτῶν(*), ἀκόμη καὶ στὶς πλέον δελεαστικές του προτάσεις. Ἤθελε μὲ κάθε τρόπο νὰ κάμψει τὸ ἀγωνιστικό τους φρόνημα καὶ νὰ τοὺς καθυποτάξει.
Προκειμένου νὰ ἐπιτύχει τὸν σκοπό του, προσπάθησε νὰ διαφθείρει ἀκόμη καὶ τὸν φλογερὸ ἀγωνιστὴ Σουλιώτη Τζήμα Ζέρβα, σθεναρὸ ἀγωνιστὴ γιὰ τὴν ἀπελευθέρωση τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ τὸν Τουρκικὸ ζυγό. Ἐὰν αὐτὸ τὸ ἐπετύγχανε, θὰ κατόρθωνε νὰ καθυποτάξει ὅλους τοὺς Σουλιῶτες.
Μὲ πρεσβευτές του ὁ Ἀλῆ-Πασᾶς ὑπόσχεται στὸ Ζέρβα ἰδιαίτερες τιμές. Ἐπιπλέον τὸν διαβεβαίωνε ὅτι θὰ τοῦ προσφέρει περίπου ὀκτακόσια πουγκιά, ποσὸ χρηματικὸ πολὺ μεγάλο.
Ὁ Σουλιώτης Ζέρβας, χωρὶς νὰ ἐπηρεασθεῖ ἀπὸ τὰ καμώματα τοῦ Ἀλῆ-Πασᾶ, τοῦ ἀπέστειλε τὴν ἀκόλουθη ἐπιστολή:
Σ᾿ εὐχαριστῶ, Βεζύρη μου, διὰ τὴν ἀγάπην ὁποὺ ἔχεις εἰς ἐμένα, ἀλλὰ τὰ ὀκτακόσια πουγκιά, παρακαλῶ, μὴ μοῦ τὰ στείλης, ἐπειδὴ δὲν ἠξεύρω νὰ τὰ μετρήσω, καὶ ἂν ἤξευρα, πάλιν δὲν ἤμουν εὐχαριστημένος νὰ σοὶ δώσω οὔτε μίαν πέτραν τῆς πατρίδος μου δι᾿ ἀντιπληρωμήν, καὶ ὄχι πατρίδα, ὡς φαντάζεσαι· τὴν τιμὴν ὁποὺ μ᾿ ὑπόσχεσαι, μ᾿ εἶναι ἄχρηστος, πλοῦτος καὶ τιμὴ εἰς ἐμὲ εἶναι τὰ ἄρματά μου, μὲ τὰ ὁποῖα φυλάττω καὶ τιμῶ τὴν πατρίδα μου, ἀθανατίζω καὶ τ̕ ὄνομά μου.
Σούλι 4 Μαΐου 1801
Τζήμας Ζέρβας
(*) Οἱ θρυλικοὶ ἀγῶνες τῶν Σουλιωτῶν ἐναντίον τοῦ Ἀλῆ-Πασᾶ καλύπτουν περίπου τὸ χρονικὸ διάστημα 1791-1793 καί 1800-1803.
