Ἡ προηγούμενη κυβέρνηση εἶχε προβεῖ μὲ νόμο στὴν ἄφρονα κίνηση νὰ νομοθετήσει τὴν κατάργηση τῆς Κυριακῆς ἀργίας. Ἡ σημερινὴ ἐπανέφερε γιὰ ἄλλους δικούς της λόγους τὴν Κυριακὴ ἀργία. Πάλι ὅμως ἀκούγονται φωνὲς ἀπὸ τὴν ἀντιπολίτευση περὶ καταργήσεως τῆς Κυριακῆς ἀργίας. Φαίνεται ὅτι οἱ νοσταλγοὶ τῆς καταργήσεως τῆς Κυριακῆς ἀργίας λησμονοῦν ὅτι εἴμαστε ἕνας Ὀρθόδοξος λαὸς ζυμωμένος ὑπαρξιακὰ ὡς ἄτομα, οἰκογένεια καὶ κοινωνία μὲ τὸν ἐκκλησιασμὸ τῆς Κυριακῆς. Ὁ Ὀρθόδοξος Ἕλληνας ζεῖ καὶ ἀναπνέει μὲ τὴ Θεία Λειτουργία τῆς Κυριακῆς καὶ τῶν ἁγίων ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀπόδειξη ὅτι τὶς Κυριακὲς ὁ εὐσεβὴς λαὸς δὲν παραλείπει τὸν ἐκκλησιασμό του. Διατηροῦμε ὡς ἱερὴ ἀρχὴ καὶ κληρονομιὰ τὸ παράδειγμα ποὺ μᾶς ἄφησαν οἱ πρόγονοί μας, ποὺ ἐκφράζει μὲ τὴ βιωματική του γλώσσα ὁ στρατηγὸς Μακρυγιάννης λέγοντας: «Τὸ λοιπὸν ἂν θέλομεν τὸ λίγον νὰ γένει μεγάλον, πρέπει νὰ λατρεύομεν Θεόν, νὰ ἀγαπᾶμε πατρίδα, νὰ ’χωμε ἀρετή, τὰ παιδιά μας νὰ τὰ μαθαίνουμε γράμματα καὶ ἠθική».
Ποτὲ δὲν πρέπει νὰ ξεχνοῦμε τὸ δίδαγμα τοῦ ὑπόδουλου ἐπὶ τετρακόσια χρόνια στοὺς Τούρκους ἑλληνισμοῦ, ὁ ὁποῖος πάμπτωχος, ἀγράμματος, βαρύτατα φορολογούμενος, ἀπειλούμενος συνεχῶς νὰ ἀλλαξοπιστήσει, κράτησε τὴν Κυριακὴ ἀργία πειθόμενος στὸ κήρυγμα τοῦ Ἐθναποστόλου ἁγίου Κοσμᾶ τοῦ Αἰτωλοῦ, ὁ ὁποῖος δίδασκε: «Τὸ κέρδος τῆς Κυριακῆς εἶναι ἀφορισμένο καὶ κατηραμένο, φωτιὰ καὶ κατάρα γιὰ τὸ σπίτι… καὶ συμβούλευε «νὰ φυλάττετε τὴν Κυριακὴ ἀργία».
Τόση ἀφροσύνη κυρίευσε κάποιους ἀπὸ τοὺς πολιτικοὺς τούτου τοῦ τόπου; Ἀντὶ νὰ ἀνεβάσουν τὸ πολιτιστικὸ ἐπίπεδο τοῦ λαοῦ μας ἀπεργάζονται τὴν ἀποϊέρωσή του, τὸν ἀποχριστιανισμό του, καταργώντας τὴν ἀρχαιότερη ἑορτὴ τοῦ χριστιανισμοῦ, τὴν ἡμέρα τῆς λαμπροφόρου Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου;
