Στὶς 13 τοῦ περασμένου Ἀπριλίου ἔφυγε ἀπὸ τὸν παρόντα κόσμο τῶν ἀδικιῶν καὶ τῶν αἱμάτων ὁ πολυβραβευμένος νομπελίστας Γερμανὸς συγγραφέας Γκύντερ Γκράς.
Ὁ Γκύντερ Γκρὰς τάραξε κυριολεκτικὰ τὰ νερὰ στὴ μεταπολεμικὴ Γερμανία μὲ τὸ ἔργο του. Ὑπῆρξε ἐκεῖνος ποὺ ζητοῦσε ἐπίμονα ἀπὸ τοὺς συμπατριῶτες του «νὰ μὴν ξεχάσουν»! Νὰ μὴν ξεχάσουν τὶς καταστροφὲς ποὺ προκάλεσαν στὸν κόσμο κατὰ τὸν Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο καὶ καθόλη τὴ διάρκεια τοῦ ναζιστικοῦ καθεστῶτος. Εἶναι γι᾿ αὐτὸ τὸ λόγο ποὺ θεωρήθηκε καὶ ἦταν «ἡ ἠθικὴ συνείδηση τῆς Γερμανίας».
Ὁ Γκρὰς ἦταν πολιτικοποιημένος συγγραφέας, ὄχι τόσο μὲ τὴν ἔννοια τῆς ἐντάξεώς του σὲ κάποιο κόμμα, ὅσο κυρίως μὲ τὴ σταθερή του θέληση νὰ παρεμβαίνει στὰ πολιτικὰ πράγματα τοῦ τόπου του, γιὰ νὰ ἀφυπνίζει τοὺς συμπατριῶτες του, ἀλλὰ καὶ ὅλου τοῦ κόσμου, πάντα γιὰ νὰ ὑπερασπίζεται τοὺς ἀδικούμενους καὶ κατατρεγμένους.
Ὑπῆρξε ἀληθινὸς φίλος τῆς Ἑλλάδος. Στὶς 26 Μαΐου 2012, τὴν ἐποχὴ ποὺ ὅλη ἡ Εὐρώπη καὶ κυρίως ἡ Γερμανία ξερνοῦσε μίσος καὶ χυδαιότητα σὲ βάρος τῆς πατρίδας μας, ὁ Γκύντερ Γκρὰς δημοσίευσε ἕνα ποίημα στὴν ἐφημερίδα Süddeutsche Zeitung (Σιντόϊτσε Τσάϊτουνγκ) τοῦ Μονάχου μὲ τὸν χαρακτηριστικότατο τίτλο: «Ἡ ντροπὴ τῆς Εὐρώπης». Σ᾿ αὐτὸ καυτηριάζει τὴ στάση τῆς Εὐρώπης ποὺ μανιωδῶς τότε διέσυρε καὶ διαπόμπευε τὴν Ἑλλάδα:
«… Γυμνὴ στὴν κρεμάλα ὑποφέρει ἡ χώρα ποὺ ἐσὺ (Εὐρώπη) ἔλεγες ὅτι τῆς χρωστᾶμε εὐγνωμοσύνη.
Καταδικασμένη σὲ φτώχεια αὐτὴ ποὺ ὁ κλεμμένος πλοῦτος της κοσμεῖ τὰ Μουσεῖα…
Πιές, ἐπιτέλους, πιές! (τὸ κώνειο) κραυγάζουν οἱ ἐγκάθετοι τῶν Ἐπιτρόπων· ὅμως ὁ Σωκράτης μὲ ὀργὴ σοῦ ἐπιστρέφει τὸ κύπελλο γεμάτο ὣς ἐπάνω…
Στερημένη ἀπὸ πνεῦμα, ἐσὺ θὰ φθαρεῖς χωρὶς τὴ Χώρα, ποὺ τὸ πνεῦμα της, ἐσένα Εὐρώπη, δημιούργησε».
Ἂν ἡ Εὐρώπη δὲν ἔχει πιὰ παντελῶς κουφαθεῖ, ἂς ἀκούσει ἔστω τώρα τὸ δραματικὸ λόγο τοῦ Γκύντερ Γκράς, πρὶν αὐτὴ ὁδηγηθεῖ στὸ θάνατο καὶ τὴν ὁλοκληρωτικὴ καταστροφή.
