Πρόκειται γιὰ τὴν πολύτεκνη μητέρα Ἀλεξία, ποὺ χαίρεται τὰ 6 χαριτωμένα παιδιά της (γεν. 2002-2013) καὶ περιμένει τὸ 7ο! Δημοσίευσε ἕνα θαυμάσιο αἰσιόδοξο ἄρθρο γεμάτο πίστη στὸ Θεὸ στὸ οἰκογενειακό της ἱστολόγιο (https://momyof6.worldpress.com), στὸ ὁποῖο τονίζει: «Ὁ μεγαλύτερος πλοῦτος δὲν εἶναι οἱ καταθέσεις καὶ τὰ ἀκίνητά μας, εἶναι τὰ φωτεινὰ μάτια τῶν παιδιῶν μας, τὸ χαρούμενο γέλιο τους, ἡ πρόοδός τους στὰ γράμματα καὶ στὴν ἀρετή. Αὐτὰ δίνουν νόημα στὴ ζωή μας! Δῶρο Θεοῦ τὰ θεωροῦμε καὶ μὲ εὐγνωμοσύνη τὰ δεχόμαστε. Ὁ κόπος τῆς ἀνατροφῆς τους καὶ κάθε φροντίδα εὐελπιστοῦμε καὶ ἤδη βλέπουμε νὰ “πιάνει τόπο” καὶ αὐτὸ μᾶς δίνει τὴ μεγαλύτερη ἐσωτερικὴ πληρότητα».
Δὲν ἀπογοητεύεται ἡ κυρία Ἀλεξία ἀπὸ τὴ Σουρωτὴ Θεσσαλονίκης, ποὺ δὲν θέλει νὰ ἀνακοινώσει τὸ ἐπώνυμό της. Τονίζοντας ὅτι ἡ κρίση ποὺ διερχόμαστε δὲν εἶναι μόνο οἰκονομικὴ ἀλλὰ κυρίως πνευματική, ὑπογραμμίζει πὼς «ὅσο τὸ ἀντιλαμβανόμαστε αὐτό, τόσο “δουλεύουμε” πρὸς τὸν σωστὸ προσανατολισμό».
Γεμάτη πίστη καὶ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ δηλώνει: «Μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς πρεσβεῖες τῆς Παναγίας Μητέρας μας καὶ τῶν Ἁγίων μας βαδίζουμε στὸ στίβο τῆς οἰκογενειακῆς ζωῆς. Πολλὲς οἱ ἐλλείψεις μας ὡς γονέων, ἀλλὰ ἐλπίζουμε σὲ Ἐκεῖνον ποὺ “τὰ ἐλλείποντα ἀναπληροῖ”, νὰ φωτίζει καὶ ἐμᾶς καὶ τὰ παιδιά μας. Καὶ ὅσο νιώθουμε καὶ βλέπουμε τὴ σκέπη καὶ τὴ βοήθειά Του, τόσο αἰσθανόμαστε σιγουριὰ καὶ μεγάλη ἀσφάλεια ἀπὸ κάθε κίνδυνο».
Τὸ πολὺ ἀξιόλογο κείμενό της τὸ κατακλείει μὲ μιὰ γενναία φωνὴ γεμάτη ἀγάπη στὴν Ἑλλάδα καὶ πίστη στὸ Θεό. Γράφει: «Κυρίως νιώθω πλούσια γιατὶ γεννήθηκα σ’ αὐτὸν τὸν εὐλογημένο τόπο καὶ φέρω μέσα μου, στὰ γονίδιά μου, τὸ μεγαλεῖο τῆς Ἑλλάδας. Καὶ ζῶ μὲ τὴν ἐλπίδα πώς, ἐὰν μὲ ὑπομονὴ καὶ ἀγώνα διέλθουμε αὐτὰ τὰ δύσκολα χρόνια, μὲ πίστη στὸ Θεὸ καὶ ἀγάπη μεταξύ μας, ὅπως πέρασαν οἱ παλαιότεροι πολὺ δυσκολότερες περιστάσεις, θὰ λάμψει ξανὰ ἡ παλιὰ δόξα τῆς Πατρίδας μας!» (βλ. Περιοδικὸ «Ἑλληνορθόδοξη Πολύτεκνη Οἰκογένεια», ἔκδ. ΠΕΦΙΠ, τ. 145/2015, σελ. 18-19).
Εὖγε στὴν πολύτεκνη κυρία Ἀλεξία! Ἡ γενναία φωνὴ καὶ στάση της εὐχόμαστε νὰ ἔχουν ἀπήχηση στὶς ψυχὲς τῶν σύγχρονων Ἑλληνίδων μητέρων. Οἱ δὲ διοικοῦντες αὐτὸν τὸν τόπο ἂς ἀνοίξουν ἐπιτέλους τ’ αὐτιά τους στὶς γνήσιες αὐτὲς ἑλληνικὲς φωνές, ποὺ ἀποτελοῦν τὴν ἐλπίδα τοῦ ἔθνους μας.
