ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ

ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015

ΣΤ΄ Ματθαίου: Ρωμ. ιβ΄ 6-14

Ἀδελφοί, ἔχοντες χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα, εἴτε προφητείαν, κατὰ τὴν ἀναλογίαν τῆς πίστεως, εἴτε διακονίαν, ἐν τῇ διακονίᾳ, εἴτε ὁ διδάσκων, ἐν τῇ διδασκαλίᾳ, εἴτε ὁ παρακαλῶν, ἐν τῇ παρακλήσει, ὁ μεταδιδούς, ἐν ἁπλότητι, ὁ προϊστάμενος, ἐν σπουδῇ, ὁ ἐλεῶν, ἐν ἱλαρότητι. ῾Η ἀγάπη ἀνυπόκριτος. ἀποστυγοῦντες τὸ πονηρόν, κολλώμενοι τῷ ἀγαθῷ, τῇ φιλαδελφίᾳ εἰς ἀλλήλους φιλόστοργοι, τῇ τιμῇ ἀλλήλους προηγούμενοι, τῇ σπουδῇ μὴ ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες, τῇ ἐλπίδι χαίροντες, τῇ θλίψει ὑπομένοντες, τῇ προσευ­χῇ προσκαρτεροῦντες, ταῖς χρείαις τῶν ἁγίων κοινωνοῦντες, τὴν φιλοξενί­αν διώκοντες. εὐλογεῖτε τοὺς διώκοντας ὑμᾶς, εὐλογεῖτε καὶ μὴ καταρᾶσθε.

ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ ΚΑΙ ΕΝΟΤΗΤΑ

1. ΤΑ ΧΑΡΙΣΜΑΤΑ

   Στὸ σημερινὸ ἀποστολικὸ ἀνάγνωσμα ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς διδάσκει ὅτι ὅλοι οἱ πιστοὶ ἔχουμε «χαρίσματα κατὰ τὴν χάριν τὴν δοθεῖσαν ἡμῖν διάφορα». Ἔχουμε διάφορα χαρίσματα ἀνάλογα μὲ τὴ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ποὺ μᾶς δόθηκε. Γι’ αὐτὸ ἂς ἀρκούμαστε σ’ αὐτὰ κι ἂς μὴ ζητοῦμε ἐγωιστικὰ ἐκεῖνα ποὺ δὲν ἔχουμε. Ὅποιος δηλαδὴ ἔχει τὸ χάρισμα τῆς προφητείας, ἂς διδάσκει σύμφωνα μὲ τὸ βαθμὸ τοῦ χαρίσματος, ποὺ τοῦ δόθηκε ἀνάλογα μὲ τὴν πίστη του. Ὅποιος ἔχει χάρισμα διακονίας, ἂς μένει στὸ χάρισμα αὐτὸ τῆς διακονί­ας· κι ὅποιος εἶναι διδάσκαλος τῶν θεί­­ων ἀληθειῶν, ἂς ἀρκεῖται νὰ ἐξηγεῖ τὶς ἀλήθειες ποὺ περιλαμβάνονται στὸ λό­γο τοῦ Θεοῦ. Κι ἐκεῖνος ποὺ ἔχει τὸ χά­­ρισμα νὰ προτρέπει στὴν ἀρετὴ καὶ στὴν ἐφαρμογὴ τῶν θείων ἀληθειῶν, ἂς μέ­­νει στὸ ἔργο τῆς προτροπῆς. Ἐκεῖνος ποὺ ἔχει κλίση νὰ μοιράζει ἀπὸ τὰ ἀγαθά του στοὺς φτωχούς, ἂς τὸ κάνει αὐτὸ μὲ ἁπλότητα, χωρὶς ἐπίδειξη ἢ ἄλλα ἐ­­­γω­ι­στικὰ ἐλατήρια. Ἐκεῖνος στὸν ὁποῖο ἀνα­­τέθηκε ἡ φροντίδα καὶ ἡ ἐπιμέλεια ὁ­­­ποιουδήποτε καλοῦ ἔργου, ἂς ἐπιστατεῖ μὲ προθυμία καὶ δραστηριότητα. Κι ἐκεῖ­νος ποὺ κάνει ἐλεημοσύνη, ἂς ἐλεεῖ μὲ χαρὰ καὶ καταδεκτικότητα.
   Μέσα στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ ὅλοι οἱ πιστοὶ ἔχουμε πολλὰ καὶ διαφορετικὰ χαρίσματα. Συχνὰ ὅμως παρατηρεῖται τὸ φαινόμενο κάποιοι πιστοὶ νὰ κάνουν συγ­κρίσεις, νὰ ζηλεύουν καὶ νὰ γογγύζουν. Γιατί ἐγὼ νὰ ἔχω λιγότερα χαρίσματα καὶ ὁ ἄλλος περισσότερα; Μᾶς ἀπαντᾶ λοιπὸν ὁ ἀπόστολος Παῦλος ὅτι ὁ Θεὸς δὲν ἔδωσε τυχαῖα καὶ ἄδικα στὸν καθένα μας τὰ διάφορα χαρίσματα. Ἀλλὰ μᾶς τὰ ἔδωσε ἀνάλογα μὲ τὴ δεκτικότητα καὶ τὴν πίστη τοῦ καθενός μας. Ὁ καθένας ἀπὸ μᾶς γίνεται αἴτιος νὰ λάβει μεγαλύτερο ἢ μικρότερο χάρισμα. Διότι τὰ χαρίσματα μᾶς τὰ ἔδωσε ὁ Θεὸς ἀνάλογα μὲ τὴ χωρητικότητα τοῦ σκεύους ποὺ προσφέρουμε στὸν Θεό, ἀνάλογα δηλαδὴ μὲ τὴ δεκτικότητα καὶ τὴν πίστη μας.
   Αὐτὸ τί ἔχει νὰ πεῖ γιὰ μᾶς; ὅτι ὁ καθένας μας θὰ πρέπει νὰ ἀρκεῖται στὰ χαρίσματα ποὺ τοῦ δόθηκαν καὶ νὰ τὰ καλλιεργεῖ ὅσο μπορεῖ περισσότερο, χωρὶς νὰ παρασύρεται ἀπὸ τὴ φιλαυτία καὶ τὴ ζήλεια. Ἄλλοι εἶναι ἀξιοθαύμαστοι στὴ διδασκαλία καὶ ἄλλοι ὄχι. Κάποιοι ἔχουν χάρισμα στὴν ἐπικοινωνία κι ἄλλοι εἶναι ψυχροὶ καὶ ἀδέξιοι. Καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη πλευρά: Κάποιος ἔχει ἀνάγκη νὰ διδαχθεῖ ἀπὸ κάπoιο φωτισμένο διδάσκαλο, κάποιος­ ἄλλος ἐπιζητεῖ νὰ παρηγορηθεῖ ἀπὸ μιὰ θερμὴ καρδιά. Τὰ χαρίσματα δὲν συγκεντρώνονται ὅλα σ’ ἕνα πρόσωπο, ἀλλὰ εἶναι κατανεμημένα σὲ διάφορα πρό­σ­ω­πα. Ἔτσι τὸ ποιμαντικὸ ἔργο τῆς Ἐκκλη­σίας ἐπιτελεῖται καλύτερα μὲ μιὰ σω­­στὴ κατανομὴ τοῦ ἔργου της. Καὶ ὅλοι ἀ­­­­­­παρ­τίζουμε μιὰ ἑνότητα, μιὰ οἰκογένεια, ὅπου ὅλοι εἴμαστε ἀπαραίτητοι, ὅλοι πρέ­πει νὰ ἐπιτελοῦμε τὸ ἔργο, ποὺ μᾶς ἀνέ­θεσε ὁ Θεός.

2. ΑΓΑΠΗ ΕΜΠΡΑΚΤΗ

   Στὴ συνέχεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος τονίζει ὅτι ἀνεξάρτητα ἀπὸ τὰ διαφορετικὰ χαρίσματα ποὺ ἔχει ὁ καθένας μας, κοινὸ χάρισμα καὶ καθῆκον ὅλων μας εἶναι ἡ ἀνυπόκριτη ἀγάπη. Ἡ ἀγάπη μας, λέει, ἂς εἶναι εἰλικρινὴς καὶ ἐλεύθερη ἀπὸ ὑπο­κρισία. Καὶ στὴ συνέχεια ἀναφέρει κάποιες πρακτικὲς συμβουλὲς ἐφαρμογῆς αὐτῆς τῆς ἀγάπης. Ἡ ἀγάπη σας αὐτὴ νὰ μὴν ἔχει πονηρία, τονίζει. Νὰ εἶστε φιλόστοργοι μεταξύ σας. Νὰ προλαβαίνει ὁ καθένας τοὺς ἄλλους καὶ νὰ τοὺς ἀπο­δίδει πρῶτος τὴν τιμή. Νὰ μὴν εἶστε δυσ­κίνητοι στὰ θεάρεστα ἔργα ἀλλὰ πρόθυμοι. Οἱ πνευματικές σας δυνάμεις νὰ εἶναι γε­μάτες ἀφοσίωση καὶ ζέουσες ἀπὸ τὴν πνευματικὴ φλόγα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καὶ μ’ ὅλα αὐτὰ νὰ ὑπηρετεῖτε τὸν Κύριο ὡς ἀφοσιωμένοι δοῦλοι του. Ἡ ἐλπίδα σας στὰ αἰώνια ἀγαθὰ νὰ σᾶς γεμίζει χαρὰ καὶ νὰ σᾶς ἐνισχύει γιὰ νὰ δείχνετε ὑπομονὴ στὶς θλίψεις. Νὰ ἐπι­μένετε στὴν προσευχή, ἀπὸ τὴν ὁ­­­ποία θὰ παίρνετε μεγάλη βοήθεια. Νὰ βοηθᾶ­τε στὶς ἀνάγκες τῶν χριστιανῶν καὶ νὰ ἐπιδιώκετε τὴ φιλοξενία χωρὶς νὰ περιμέ­νετε οἱ ξενιτεμένοι ἀδελφοὶ νὰ σᾶς τὴ ζη­τήσουν. Νὰ εὔχεστε γιὰ ἐκείνους ποὺ σᾶς καταδιώκουν· καὶ ποτὲ νὰ μὴν τοὺς καταριέσθε.
   Ὅπως γίνεται ἀντιληπτό, κοινὸ χαρα­­κτη­ριστικὸ ὅλων αὐτῶν τῶν προ­τρο­πῶν τοῦ ἀποστόλου Παύλου εἶ­­­ναι ἡ ἀνυ­πό­κριτη ἀγάπη. Ἀγά­πη ὄχι πλασματικὴ­ ἀλ­λὰ εἰλικρινής. Ἀγά­πη ποὺ δὲν περιο­ρίζεται σὲ ὡραῖα λόγια χω­­ρὶς οὐ­σία. Μιὰ ἀγάπη θερμὴ καὶ διάπυ­ρη, αὐθόρ­μητη καὶ ἐγκάρδια καὶ ὄχι ἀναγκαστική. Καὶ αὐτὴ ἡ ἀγάπη μας πρέπει νὰ εἶναι τὸ κύριο ἔργο μας. Ὅποια διακονία κι ἂν κάνουμε, ὅταν τὴν κάνουμε μὲ ἀνυπόκρι­τη ἀγάπη, τότε ἐπιδιώκουμε μὲ ὅλες μας τὶς δυνάμεις νὰ τὴν κάνουμε ἄρτια· δὲν τὴν ἐπιτελοῦμε πρόχειρα, μὲ χλιαρότητα καὶ ραθυμία, οὔτε δυσκολευόμαστε νὰ θυσιάσουμε τὴν ἄνεση καὶ τὴν ἀνάπαυσή μας. Ὅταν ἔχουμε ἀγά­πη ἀνυπόκριτη, τότε ὅλα γίνονται μὲ πνευ­ματικὴ θερμότητα καὶ ζέση. Μὲ θερμὸ πό­θο πρὸς τὸν Θεὸ καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ. Ἡ θερμότητα τῆς ἀφοσιώσεώς μας αὐτῆς μᾶς προσφέρει ἀσύγκριτη χαρὰ στὴ διακονία μας. Αὐτὴ μᾶς τελειοποιεῖ καὶ μᾶς ἀνοίγει τὶς πύλες τοῦ Παραδείσου.