ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ 2015
Η΄ Ματθαίου: Τῆς Κυριακῆς: Ματθ. ιδ΄ 14-22
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἶδεν ὁ ᾿Ιησοῦς πολὺν ὄχλον, καὶ ἐσπλαγχνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐθεράπευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν. ὀψίας δὲ γενομένης προσῆλθον αὐτῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ἔρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵνα ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀγοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα. ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ· οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας. ὁ δὲ εἶπε· φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε. καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦσαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισχίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν ὁ ᾿Ιησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους.
ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΚΑΙ ΠΟΙΚΙΛΕΣ
1. Μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ
Εἶχε ἔρθει ἤδη τὸ ἀπόγευμα, καὶ ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἀπὸ τὸ πρωὶ δὲν εἶχε σταματήσει καθόλου νὰ εὐεργετεῖ τὰ πλήθη τῶν ἀνθρώπων ποὺ Τὸν πλησίαζαν, θεραπεύοντας τὶς
ἀσθένειές τους καὶ διδάσκοντας τὶς θεῖες ἀλήθειες.
Ἐπιτέλους, κάποια στιγμὴ γύρισαν οἱ μαθητὲς καὶ Τοῦ εἶπαν:
–Εἶναι ἔρημος ὁ τόπος καὶ «ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθε». Δῶσε ἐντολὴ νὰ φύγουν, γιὰ νὰ πᾶνε στὰ χωριά τους καὶ νὰ ἀγοράσουν τροφὲς νὰ φᾶνε.
–Δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ φύγουν καὶ νὰ ἀγοράσουν τρόφιμα, ἀποκρίθηκε ὁ Κύριος. Δῶστε τους ἐσεῖς νὰ φᾶνε.
–Ἀδύνατον! Δὲν ἔχουμε μαζί μας τίποτε ἄλλο παρὰ μόνο «πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας».
–Φέρτε τά μου ἐδῶ, εἶπε ὁ Κύριος καὶ ζήτησε ἀπὸ τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ νὰ ξαπλώσουν στὰ χορτάρια. Τότε πῆρε τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τὰ δύο ψάρια, σήκωσε τὰ μάτια Του στὸν οὐρανὸ κι εὐχαρίστησε τὸν Πατέρα Του. Καὶ μὲ τὴν εὐλογία αὐτὴ τὰ ψωμιὰ καὶ τὰ ψάρια αὔξαναν, καὶ ὁ Κύριος τὰ ἔδωσε στοὺς μαθητὲς καὶ οἱ μαθητὲς στὰ πλήθη τοῦ λαοῦ.
Δὲν εἶναι τυχαῖο ὅτι ὁ Κύριος, πρὶν προσφέρει τὴν τροφή, τὴν εὐλόγησε ἐπικαλούμενος τὸν οὐράνιο Πατέρα Του. Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ διδάσκει κι ἐμᾶς νὰ εὐχαριστοῦμε τὸν ἅγιο Θεὸ καὶ νὰ ζητοῦμε γιὰ ὅλα τὴν εὐλογία Του. Ἀκόμη καὶ τὸ φαγητό, πράξη καθημερινὴ ποὺ ἀφορᾶ στὴν ὑλική μας ὑπόσταση, λαμβάνει ἄλλη ἀξία καὶ νόημα, ὅταν πραγματοποιεῖται μὲ τὴν εὐλογία τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτὸ καὶ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία ἔχει ὁρίσει εἰδικὴ προσευχὴ πρὶν καὶ μετὰ τὸ γεῦμα ἢ τὸ δεῖπνο. Αὐτὴ ἡ προσευχὴ δὲν πρέπει νὰ θεωρεῖται τυπικὸ καθῆκον καὶ νὰ τελεῖται μηχανικὰ ἢ ἀπὸ συνήθεια. Εἶναι μία εὐκαιρία μέσα στὴν ἡμέρα νὰ προσφέρουμε εὐχαριστία στὸ Θεό! Εἶναι ὑπόμνηση ὅτι ὁ Κύριος εἶναι μαζί μας. Εἶναι ἐγγύηση ὅτι ἐνδιαφέρεται καὶ γιὰ τὶς ὑλικές μας ἀνάγκες καὶ μᾶς παρέχει ὅ,τι χρειαζόμαστε καὶ μάλιστα «ὑπερεκπερισσοῦ», πολὺ περισσότερο ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ζητοῦμε ἢ φανταζόμαστε (Ἐφεσ. γ΄ 20).
Δὲν εἶναι ὅμως μόνο ἡ ὥρα τοῦ φαγητοῦ εὐκαιρία γιὰ νὰ προσφέρουμε εὐχαριστία στὸν ἅγιο Θεό. Κάθε ὥρα εἶναι κατάλληλη γιὰ νὰ Τὸν εὐχαριστοῦμε γιὰ τὶς ἀμέτρητες εὐεργεσίες Του.
Ἰδιαιτέρως τὸ ἱερὸ Μυστήριο τῆς θείας Εὐχαριστίας, τὸ ὁποῖο τελεῖ ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία σύμφωνα μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ ἴδιου τοῦ Κυρίου, ἀποτελεῖ τὸν πλέον θεάρεστο τρόπο γιὰ νὰ ἀναφέρουμε τὴν εὐχαριστία μας στὸ Θεὸ Πατέρα, ὁ Ὁποῖος ἐν ὀνόματι τῆς Θυσίας τοῦ Υἱοῦ Του μᾶς πλουτίζει μὲ τὶς ἀνεξάντλητες θεῖες δωρεές Του.
Καὶ σήμερα ποὺ τελοῦμε τὴ θεία Λειτουργία, καθὼς μάλιστα ἑορτάζει ἡ πανένδοξος ὁσιομάρτυς Παρασκευὴ ἡ Ἀθληφόρος, δοξάζουμε κι εὐχαριστοῦμε τὸν ἅγιο Θεό, διότι καρπὸς τῆς Θυσίας τοῦ Κυρίου εἶναι κι ἡ μαρτυρικὴ ζωὴ τῆς ἁγίας Παρασκευῆς, ἡ ὁποία ἔλαβε τὴ χάρη τῶν ἰαμάτων καὶ μᾶς μεταδίδει πλούσιες τὶς δωρεὲς τοῦ Θεοῦ.
2. Τὸ θαῦμα συνεχίζεται…
Ὁ πλοῦτος καὶ ἡ ἀφθονία τῶν δωρεῶν τοῦ Θεοῦ φανερώθηκε καὶ στὴ συνέχεια τῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Διότι οἱ μὲν ἄνθρωποι πρόσφεραν μόνο πέντε ἄρτους καὶ δύο ψάρια. Ὁ Κύριος ὅμως ποὺ τὰ εὐλόγησε, τὰ πολλαπλασίασε ὥστε μὲ τρόπο θαυμαστὸ «ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν»! Ἔφαγαν ὅλοι καὶ χόρτασαν, καὶ μάλιστα εἶχαν καὶ περίσσευμα, δώδεκα κοφίνια γεμάτα!
Πέντε χιλιάδες ἄνδρες ἦταν περίπου ἐκεῖνοι ποὺ ἔφαγαν, χωρὶς νὰ συνυπολογίζονται στὸν ἀριθμὸ αὐτὸ οἱ γυναῖκες καὶ τὰ παιδιά.
Ἐκπληκτικό! Καὶ γιὰ νὰ μὴν παρασυρθοῦν οἱ μαθητὲς ἀπὸ τὸν ἐνθουσιασμὸ τοῦ πλήθους, ὁ Κύριος ἀμέσως ἀνάγκασε τοὺς μαθητές Του νὰ μποῦν στὸ πλοῖο καὶ νὰ περάσουν πρὶν ἀπ’ Αὐτὸν στὸ ἀπέναντι μέρος τῆς λίμνης, ὡσότου Αὐτὸς διαλύσει τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ.
Τὸ θαῦμα αὐτὸ μαρτυρεῖται καὶ ἀπὸ τοὺς τέσσερις ἱεροὺς Εὐαγγελιστές, ἐνῶ ὑπάρχουν καὶ ἄλλες διηγήσεις στὰ Εὐαγγέλια ποὺ φανερώνουν ὅτι παρόμοιο θαῦμα ἔγινε καὶ ἄλλες φορές. Στὴν οὐσία τὸ θαῦμα αὐτὸ ἐπαναλαμβάνεται διαρκῶς. Διότι ὁ Δωρεοδότης Κύριος εἶναι Αὐτὸς ποὺ τρέφει καὶ συντηρεῖ τὰ σύμπαντα. Μᾶς χαρίζει τοὺς κατάλληλους καιροὺς καὶ τὴν «εὐφορία τῶν καρπῶν τῆς γῆς», οἱ ὁποῖοι ἀναφύονται σὲ θαυμαστὲς ποικιλίες καὶ ἐξαιρετικὴ ἀφθονία. Ἂν ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ πεινοῦν, αὐτὸ συμβαίνει ὄχι γιατὶ τὰ ἀγαθὰ ποὺ στέλνει ὁ Θεὸς εἶναι λίγα καὶ ἀνεπαρκή, ἀλλὰ διότι ἐμεῖς δὲν τὰ διαχειριζόμαστε σωστά. Ἡ πλεονεξία καὶ τὸ συμφέρον δὲν ἀφήνουν τὸν ἄνθρωπο νὰ μοιραστεῖ τὰ ἀγαθὰ ποὺ τοῦ χαρίζει ὁ Θεός, κι ἔτσι δημιουργοῦνται ἀδικίες καὶ ἀνισότητες. Ὅταν, ἀντίθετα, ὁ ἄνθρωπος δέχεται τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς ὡς δῶρα σταλμένα ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ τὰ ἀντιπροσφέρει μὲ εὐχαριστιακὴ διάθεση καὶ πνεῦμα ἀγάπης, τότε ὄχι μόνο δὲν τὰ στερεῖται, ἀλλὰ τὰ ἀπολαμβάνει πλούσια καὶ βλέπει διαρκῶς τὸ θαῦμα τοῦ πολλαπλασιασμοῦ τους. Διότι ὅσο δίνει ἁπλόχερα, τόσο ὁ Θεὸς τοῦ δίνει περισσότερα καὶ πλουσιοπάροχα!
Ἡ ἁγία Παρασκευή, ἂν καὶ εἶχε κληρονομήσει μεγάλη περιουσία ἀπὸ τοὺς γονεῖς της, δὲν τὴν κράτησε γιὰ τὸν ἑαυτό της. Ἀντίθετα τὴ μοίρασε στοὺς πτωχούς! Προτίμησε νὰ ζεῖ ἡ ἴδια μὲ τὰ ἀπαραίτητα, γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ κάνει ἐλεημοσύνες. Προσφέροντας ὅμως τὴν περιουσία της ἀπέκτησε «ἑκατονταπλασίονα» (Ματθ. ιθ΄ [19] 29)! Ἀποταμίευσε θησαυρὸ στὸν οὐρανό! Αὐτὸ τὸν θησαυρὸ θὰ ἀποκτήσει ὅποιος μάθει νὰ προσφέρει γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ.
Γιὰ τὶς εὐαγγελικὲς περικοπὲς τῶν ἑπομένων Κυριακῶν, 2 καὶ 9 Αὐγούστου, βλέπε τὴν ἑνότητα «Κηρύγματα» στὴν ἱστοσελίδα μας (www.osotir.gr).
