ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ ΚΥΡΙΑΚΗΣ 2 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2015
Θ΄ Ματθαίου: Α΄ Κορ. γ΄ 9-17
Ἀδελφοί, Θεοῦ ἐσμεν συνεργοί· Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε. Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον τέθεικα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ· ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν ᾿Ιησοῦς Χριστός. εἰ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται· ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει· ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται· καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει. εἴ τινος τὸ ἔργον μενεῖ ὃ ἐπῳκοδόμησε, μισθὸν λήψεται· εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αὐτὸς δὲ σωθήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός. Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς.
ΝΑΟΙ ΘΕΟΥ ΕΜΨΥΧΟΙ
1. ΚΤΙΖΟΥΜΕ ΝΑΟ
Κάθε πιστός, λέγει ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀποτελεῖ μία πνευματικὴ οἰκοδομὴ τοῦ Θεοῦ. Ἕνα οἰκοδόμημα στὸ ὁποῖο ὁ Θεὸς χρησιμοποιεῖ ὡς ἀρχιτέκτονες καὶ κτίστες τοὺς κληρικοὺς τῆς Ἐκκλησίας μας, τοὺς πνευματικοὺς πατέρας καὶ διδασκάλους. Ἀλλὰ καλεῖ καὶ τὸν καθένα μας νὰ ἐργασθῇ στὸ κτίσιμο τοῦ προσωπικοῦ του οἰκοδομήματος.
Ἀλλὰ γιὰ τί εἴδους οἰκοδόμημα πρόκειται; Ὁ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ στὴ συνέχεια ἐξηγεῖ ὅτι τὸ οἰκοδόμημα αὐτὸ τῆς ψυχῆς μας εἶναι ἅγιο καὶ ἱερό, διότι δὲν εἶναι ἕνα ἁπλὸ κατασκεύασμα, ἀλλὰ εἶναι ναός, κατοικητήριο τοῦ Θεοῦ. Πῶς ὅμως συμβαίνει αὐτό; Οἱ ἄνθρωποι ὅταν μιλοῦν γιὰ ναοὺς συνήθως ἀναφέρονται στὶς ἐκκλησίες ποὺ κτίζουν οἱ ἄνθρωποι. Καὶ πράγματι ὁ Θεὸς ἐκδηλώνει τὴν παρουσία του στὰ ἄψυχα αὐτὰ ἱερὰ οἰκοδομήματα ποὺ εἶναι ἀφιερωμένα σ’ αὐτὸν καὶ στὴν λατρεία του. Πολὺ περισσότερο ὅμως ὁ Θεὸς ὡς Πνεῦμα ἄπειρο θέλει νὰ ἔχῃ ὡς κατοικητήριό του τὶς ψυχὲς τῶν λογικῶν καὶ πνευματικῶν ὑπάρξεων.
Ὅταν λοιπὸν μᾶς ἐδημιούργησε ὁ Θεός, ἐγκατέστησε μέσα στὶς καρδιὲς τῶν πρωτοπλάστων ἕνα ναό, ἕνα πνευματικὸ θυσιαστήριο, ἀπ’ ὅπου μποροῦσαν νὰ προσφέρουν τοὺς ἑαυτούς τους θυσία ἀληθινὴ στὸν Θεό. Ὅταν ὅμως αὐτοὶ παρέβησαν τὴν ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, τὸ θυσιαστήριο ποὺ ὑπῆρχε στὶς καρδιές τους ἀνα-τράπηκε. Ἡ φωτιὰ ποὺ ὑπῆρχε ἐπάνω του σβήστηκε. Κι ἀντὶ γιὰ εὐωδία, δυσωδία καὶ ἀναθυμιάσεις ἁμαρτωλὲς ἄρχισαν νὰ γεμίζουν τὸ ἐσωτερικὸ τῶν ἀνθρώπων.
Ἀλλὰ αὐτὸ ἀκριβῶς ὑπῆρξε τὸ μεγάλο ἔργο τοῦ Χριστοῦ: μὲ τὴν ἐνανθρώπησί του, μὲ τὴν σταύρωσι καὶ τὴν ἀνάστασί του, ἀνήγειρε καὶ πάλι ἀπὸ τὰ ἐρείπια τὸν ἱερὸ αὐτὸ ναὸ μέσα στὶς ψυχές μας. Τώρα πλέον οἱ πιστοὶ μὲ τὸ ἱερὸ Βάπτισμα γινόμαστε ναὸς Θεοῦ ζῶντος. Θυσιαστήριο ἱερὸ ἀπὸ τὸ ὁποῖο προσφέρουμε στὸν ἅγιο Θεὸ κάθε πνευματικὴ λατρεία. Τοῦ προσφέρουμε τὶς προσευχὲς καὶ δεήσεις μας, τὴν καρδιά μας καὶ τὴν ὕπαρξί μας ὁλόκληρη, εἰς ὀσμὴν εὐωδίας πνευματικῆς.
2. ΟΙ ΚΤΙΣΤΕΣ
Στὴ συνέχεια ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέγει ὅτι ὁ Χριστὸς ἔθεσε στὸν ναὸ τῆς ψυχῆς μας ὡς ἀρχιτέκτονες καὶ κτίστες τοὺς ἐργάτες τοῦ Εὐαγγελίου. Ὅλοι λοιπὸν αὐτοί, οἱ διδάσκαλοι καὶ γενικώτερα οἱ διάκονοι τοῦ Εὐαγγελίου, ἔχουν κληθῆ ἀπὸ τὸν Θεὸ νὰ γίνουν οἱ κτίστες τοῦ πνευματικοῦ οἰκοδομήματος κάθε ψυχῆς.
Κτίστες ὅμως καλούμαστε ἀπὸ τὸν Κύριό μας νὰ γίνουμε καὶ ὅλοι οἱ πιστοί. Νὰ ἐργαζώμαστε καθημερινὰ στὸ κτίσιμο τοῦ ἱεροῦ ναοῦ τῆς ψυχῆς μας. Νὰ προετοιμάζουμε καθημερινὰ τὸν ἑαυτό μας καὶ νὰ τὸν καθιστοῦμε ναὸν ἔμψυχον. Καὶ μάλιστα τὸν ἱερὸ αὐτὸ ναὸ τῆς ψυχῆς μας ὀφείλουμε νὰ τὸν ἀποπερατώσουμε μέσα σὲ ὡρισμένο χρονικὸ διάστημα, ὅσα χρόνια δηλαδὴ ἐπιγείου ζωῆς μᾶς χαρίσῃ ὁ Κύριος. Διότι μετὰ τὸν θάνατό μας δὲν θὰ μποροῦμε πλέον οὔτε ἕνα μικρὸ λιθαράκι νὰ προσθέσουμε στὸ οἰκοδόμημά μας. «Ἕως ἡμέρα ἐστὶ καὶ ἕως τὸ σήμερον καλεῖται» μποροῦμε νὰ οἰκοδομοῦμε. Ὅταν φύγῃ ἡ ἡμέρα αὐτῆς τῆς ζωῆς, «οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι» (Ἰω. θ΄ 4, Ἑβρ. γ΄ 13).
3. ΤΑ ΥΛΙΚΑ
Κατόπιν ὁ Ἀπόστολος τοῦ Χριστοῦ λέγει ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι δὲν χρησιμοποιοῦμε τὰ ἴδια ὑλικὰ στὸ κτίσιμο τοῦ ἱεροῦ οἰκοδομήματος τῆς ψυχῆς μας. Ἄλλοι κτίζουν μὲ πολύτιμα ὑλικά: μὲ χρυσάφι, ἀσήμι καὶ πολύτιμους λίθους, κι ἄλλοι μὲ εὐτελῆ: μὲ ξύλα, ἄχυρα καὶ καλάμια. Ὅμως ὁ ἅγιος Ἀπόστολος προειδοποιεῖ: τὸ ἔργο κάθε κτίστου κάποτε θὰ γίνῃ φανερό. Διότι ἡ ἡμέρα τῆς Κρίσεως θὰ τὸ ξεσκεπάσῃ καὶ θὰ φανερώσῃ τὰ ὑλικά, μὲ τὰ ὁποῖα τὸ οἰκοδόμημά του κτίστηκε.
Τί νόημα ὅμως ἔχουν τὰ διάφορα αὐτὰ ὑλικά;
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος χρησιμοποιῶντας εἰκόνες ἀπὸ τὸ κτίσιμο ὑλικῶν οἰκοδομῶν, ἀναφέρει ἕξι εἰδῶν ὑλικὰ σὲ δύο κατηγορίες: μάρμαρα, χρυσάφι καὶ ἀσήμι – ποὺ χρησιμοποιοῦνται γιὰ ἀνάκτορα – ἢ ἄχυρα, ξύλα καὶ καλάμια – γιὰ καλύβες.
Τὰ τρία πρῶτα ὑλικὰ ἀναφέρονται στὶς ἀρετές. Τὸ χρυσάφι, τὸ ἀσήμι καὶ οἱ πολύτιμοι λίθοι συμβολίζουν τὰ διάφορα εἴδη τῆς ἀρετῆς. Ἐὰν θέλουμε λοιπὸν νὰ κτίσουμε τὸν ἱερὸ ναὸ μέσα μας λαμπρὸ καὶ ἀπαστράπτοντα, θὰ πρέπει νὰ καλλιεργήσουμε μέσα μας ἀληθινὴ πνευματικὴ ζωή. Μιὰ ζωὴ ποὺ θὰ ἀκτινοβολῇ ἀπὸ τοὺς πολύτιμους λίθους τοῦ ἁγιασμοῦ καὶ τῆς ἀγάπης, τῆς ἁγνότητος καὶ τῆς εὐσεβείας. Ἐνῶ τὰ εὐτελῆ καὶ πρόχειρα ὑλικά, τὰ ξύλα, τὰ χόρτα καὶ τὰ καλάμια συμβολίζουν τὰ διάφορα εἴδη τῆς κακίας, τὶς πονηρὲς πράξεις. Συμβολίζουν μιὰ ἐπιπόλαιη καὶ ράθυμη πνευματικὴ ζωὴ χωρὶς αὐταπάρνησι καὶ θυσία.
Καὶ τὸ φοβερὸ πρόβλημα σὲ πολλοὺς ἀπὸ ἐμᾶς εἶναι ὅτι νομίζουμε πὼς κτίζουμε τὸ ναὸ τῆς ψυχῆς μας μὲ χρυσάφι καὶ ἀσήμι, ἐνῶ κτίζουμε μὲ ἄχυρα καὶ ξύλα. Καὶ πόσο τραγικὸ θὰ εἶναι τὴν ἡμέρα τῆς Κρίσεως νὰ μᾶς ἀποδοκιμάσῃ ὁ Κύριος, νὰ χάσουμε τὸν μισθό μας καὶ νὰ ριψοκινδυνεύσουμε ἔτσι τὴν σωτηρία μας!
Μὲ τί ὑλικὰ λοιπὸν χτίζουμε τὸν ἱερὸ ναὸ τῆς ψυχῆς μας;
