Ὁ πλοῦτος τῆς Ἑλλάδος

   Ἡ Ἑλλάδα τὰ τελευταῖα χρόνια διέρχεται μεγάλη οἰκονομικὴ κρίση. Ὅμως, ὁσοδήπο­τε μεγάλη κι ἂν εἶναι αὐτὴ καὶ ὅποια κι ἂν εἶ­ναι ἡ ἐξέλιξη τῶν πραγμάτων, οἱ Ἕλληνες δὲν πρέπει ποτὲ νὰ λησμονοῦμε ὅτι εἴμαστε «ἀπίστευτα πλούσιοι»!
   Αὐτὴ εἶναι χαρακτηριστικὴ φράση τῆς δημοσιογράφου Μπίργκιτ Μπράουνρατ σὲ πρωτοσέλιδο ἄρθρο της τὴν 26η ­Ἰουνίου στὴ μεγάλης κυκλοφορίας αὐστριακὴ ἐφημερίδα «Kurier», στὸ ὁποῖο «ξετυλίγει» ὅ­­λη τὴν ἀγάπη της γιὰ τὴν Ἑλλάδα, ἀπὸ τὴν τρυ­φερὴ ἡλικία τῶν 12 χρόνων μέχρι σή­με­ρα.
   «Στὰ δώδεκά μου εἶχε ἔλθει ἐπιτέλους ἡ ὥρα ποὺ ἐπιτρεπόταν πλέον νὰ ταξιδέψω γιὰ πρώτη φορὰ μόνη μου στὸ ἀεροπλάνο, ἀλλὰ ἀπὸ τὴν ἀγωνία μὲ ἔπιασαν πόνοι στὸ στομάχι. Ὅμως ἡ χώρα ὅπου μὲ κατέβασε ἁπαλὰ τὸ ἀεροπλάνο, μοῦ θεράπευσε ἀστραπιαῖα τοὺς πόνους. Ἡ Ἀθήνα καὶ οἱ ἄνθρωποί της, αὐτὸ ἦταν τὸ σκηνικὸ τῶν ὀμορφότερων ὀνείρων μου».
   Ἡ δημοσιογράφος σημειώνει ἀκόμη ὅτι ἔτριβε τὰ μάτια της, ὅταν ­συνειδητοποίησε ὅτι εἶχε βρεθεῖ πραγματικὰ ἐκεῖ, στὸ ζων­τανὸ βιβλίο τῆς ἱστορίας, ποὺ βρίσκεται πάν­τα στὰ πόδια της σὲ κάθε γωνιὰ καὶ τῆς δείχνει τὴν ἱστορία τῆς ἀνθρωπότητας, ἀπὸ τὶς Μυκῆνες, τὴν Ἐπίδαυρο μέχρι τὸν Ἰσθμὸ τῆς Κορίνθου, σὰν νὰ ἦταν μιὰ «μηχανὴ τοῦ χρόνου».
   Καὶ ρωτάει: «Πόσο πλούσιος εἶναι ἄραγε κάθε ἄνθρωπος, ποὺ μπορεῖ νὰ ζεῖ σὲ αὐτὴ τὴ χώρα, πόσο ἀπίστευτα ­πλούσιος;» Κι αὐτό, παρόλο πού, ὅπως καὶ ἡ ἴδια διαπιστώνει, «σήμερα οἱ περισσότεροι ἄνθρωποι εἶναι φτωχοί, καὶ γίνονται φτωχότεροι. Γίνονται ὅμως μόνον οἰκονομικὰ φτωχότεροι», τονίζει, «γιατὶ αὐτὸ ποὺ εἶναι ἡ Ἑλλάδα καὶ οἱ Ἕλληνες στὴν καρδιά, κανένας δὲν μπορεῖ νὰ τοὺς τὸ ἀφαιρέσει».
   Τὰ γράφει αὐτὰ ἡ Μπράουνρατ χωρίς, ὅπως φαίνεται, νὰ ἔχει γνωρίσει τὸν μέγιστο πλοῦτο τῆς Ἑλλάδος, ποὺ εἶναι ἡ Ὀρ­θόδοξη πίστη μας.
   Ἂς κρατήσουν λοιπὸν οἱ ἄλλοι λαοὶ τὰ εὐ­­ρωδολάριά τους. Τὸν ἀσύλληπτο ­­πλοῦ­­το τῆς Ἑλλάδος δὲν θὰ τὸν φθάσουν ποτέ. Δὲν θὰ ἀποκτήσουν ποτὲ τὴ μοναδικὴ ἱστο­ρία της, τὸν κορυφαῖο πολιτισμό της. Μποροῦν ὅμως, ἂν θελήσουν, νὰ χαροῦν κι αὐ­τοὶ τὸν μέγιστο θησαυρό της: τὴν Ὀρθόδοξη πίστη!
   Κι αὐτὸν θὰ θέλαμε μὲ ὅλη μας τὴν καρδιὰ νὰ τοὺς τὸν χαρίσουμε! Χωρὶς μάλιστα ἀνταλλάγματα, ποὺ ἄλλωστε οὔτε καὶ μποροῦν νὰ ὑπάρξουν.