Τὸ μεγάλο, τὸ ἀναπάντητο ἐρώτημα γύρω ἀπὸ τὸ μεταναστευτικὸ ζήτημα, ποὺ τὸ τελευταῖο πλέον διάστημα ἐξελίσσεται μὲ φρενήρη ρυθμό, εἶναι ἡ αἰτία ποὺ τὸ προκαλεῖ. Ἀσφαλῶς αὐτὸ ποὺ ἐκ πρώτης ὄψεως διαπιστώνεται εἶναι ὅτι τὴ μετακίνηση τῶν μεταναστῶν τὴν προκαλοῦν οἱ ἔκρυθμες συνθῆκες ποὺ ἐπικρατοῦν στὶς χῶρες προελεύσεώς τους. Αὐτὸ εἶναι ὀφθαλμοφανές, ἰδίως ὅσον ἀφορᾶ στὴ Συρία, ἡ ὁποία βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴ μανιακὴ ἐπίθεση τοῦ τέρατος ποὺ ὀνομάζεται Ἰσλαμικὸ Κράτος.
Τὸ ἐρώτημα ὅμως παραμένει καὶ ἐπιτείνεται: Ποιὸς δημιούργησε αὐτὸ τὸ τερατῶδες μόρφωμα, ποὺ σφάζει ἀλύπητα ἀθώους ἀνθρώπους, ἰσοπεδώνει πόλεις καὶ χωριά, καταστρέφει μὲ ἀπίστευτη βαρβα-ρότητα πανάρχαια ἱστορικὰ μνημεῖα καὶ ἀναγκάζει ἑκατομμύρια ἀνθρώπους νὰ παίρνουν τὸν δραματικὸ δρόμο τῆς προσφυγιᾶς; Καὶ ἐπιπλέον ποιὸς τὸ συντηρεῖ καὶ τὸ ἐξοπλίζει; Ἕνα ἀνύπαρκτο μέχρι χθὲς κράτος πῶς βρίσκει σύγχρονα ὅπλα;
Καὶ τὸ ἄλλο ἐπακόλουθο ἐρώτημα εἶναι τοῦτο: Γιὰ ποιὸ λόγο ἡ Εὐρώπη καὶ ἡ πλανηταρχεύουσα Ἀμερικὴ παρακολουθοῦν ἀπαθεῖς τὴ συνεχιζόμενη ὠμότητα καὶ τὴ συντελούμενη καταστροφή; Ποιὸς ἀόρατος κυβερνήτης τοὺς ἐπιβάλλει τέτοια προκλητικὴ ἀδράνεια; Δύο πολέμους ἔκαναν πρὶν ἀπὸ λίγα μόλις χρόνια κατὰ τοῦ Ἰρὰκ μὲ πλῆθος ψευδοεπιχειρήματα, προκειμένου νὰ θέσουν ὑπὸ τὸν ἔλεγχό τους τὰ πετρέλαιά του. Γιατί τώρα ἀδρανοῦν; Γιατί ὁ ΟΗΕ μένει ἀμέτοχος στὸ συντελούμενο ἔγκλημα;
Καὶ γιὰ μὲν τὴν Ἀμερικὴ τὸ πράγμα ἔχει κάποια ἐξήγηση. Ἐξασφάλισε τὰ πετρέλαια τοῦ Ἰράκ, δὲν κινδυνεύει ἀπὸ τὸ κύμα τῶν προσφύγων, κερδίζει ἀνταγωνιστικὰ ἔναντι τῆς Εὐρώπης. Ἡ Εὐρώπη ὅμως γιατί δὲν δραστηριοποιεῖται; Γιατί ἀδρανεῖ καὶ ἀδιαφορεῖ; Τί ρόλο ἔχει ὁ στρατὸς τοῦ ΝΑΤΟ, μὲ τὸν ὁποῖο πρὸ ἐτῶν ἰσοπέδωσε τὴ Σερβία καὶ τὸν ὁποῖο ἀφειδῶς συντηρεῖ, παρόλο ποὺ ἐδῶ καὶ 25 χρόνια ἔχει ἐκλείψει ὁ λόγος ὑπάρξεώς του; Γιατί δὲν τὸν χρησιμοποιεῖ καὶ τώρα γιὰ νὰ ἐξαφανίσει τὴ λαίλαπα τοῦ τυφλοῦ φανατισμοῦ καὶ νὰ ἐπιτρέψει στοὺς ἀνθρώπους νὰ ζήσουν ἤρεμα στὸν τόπο τους; Δὲν ἀντιλαμβάνεται ὅτι ὅλο αὐτὸ τὸ τεχνητὸ μεταναστευτικὸ κύμα στὸ τέλος θὰ τὴν πνίξει;
Ὅλα αὐτὰ τὰ ἐρωτήματα μένουν ἀναπάντητα. Καὶ τελικὰ ἴσως ἡ μόνη ἐξήγηση ποὺ ἀπομένει εἶναι αὐτὴ ποὺ σιωπηλὰ κυκλοφορεῖ στὰ στόματα τῶν ἀνθρώπων: Κάποιοι ἔχουν σχεδιάσει ὅλη αὐτὴ τὴν κατάσταση, προκειμένου νὰ διευκολυνθοῦν στὰ σκοτεινὰ σχέδιά τους γιὰ τὴ διάλυση τῶν κρατῶν τῆς Εὐρώπης καὶ τὴν ἐπιβολὴ παγκόσμιας διακυβέρνησης κάτω ἀπὸ τὸν ἀπόλυτο ἔλεγχό τους.
Ὅμως ἔχουν ξεχάσει ἕνα πράγμα. Λογαριάζουν χωρὶς τὸν πραγματικὸ Κυβερνήτη, ὁ Ὁποῖος «διασκεδάζει βουλὰς ἐθνῶν, ἀθετεῖ δὲ λογισμοὺς λαῶν καὶ ἀθετεῖ βουλὰς ἀρχόντων» (Ψαλ. λβ΄ [32] 10)· χωρὶς δηλαδὴ Ἐκεῖνον ποὺ κατευθύνει μὲ ἄπειρη σοφία τὶς τύχες τῆς ἱστορίας καὶ τοῦ κόσμου καὶ εἶναι ὁ μοναδικὸς Κύριος τοῦ σύμπαντος.
