Μὲ μεγάλη θλίψη διαβάσαμε στὸν ἀθηναϊκὸ Τύπο γιὰ ἕνα ἀπαίσιο ἀνοσιούργημα ποὺ συντελέσθηκε ἀπὸ τὶς κρατικὲς ἀρχὲς τῆς Ἀλβανίας στὶς 26 Αὐγούστου (γύρω στὶς 4 τὰ ξημερώματα):
«Ἡ κατεδάφιση μιᾶς ἐκκλησίας ἀποτελεῖ σὲ κάθε περίπτωση βάναυση πρόκληση στὸ θρησκευτικὸ αἴσθημα τῶν πιστῶν, μπορεῖ ὅμως νὰ προκαλέσει καὶ ἰσχυρὲς ἀναταράξεις στὶς διακρατικὲς σχέσεις. Καὶ τὰ δύο αὐτὰ ἔγιναν μὲ τὸ γκρέμισμα ἀπὸ τὶς ἀλβανικὲς Ἀρχὲς τοῦ ὀρθόδοξου χριστιανικοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου στὸ χωριὸ Δρυμάδες στὴν περιοχὴ τῆς Χειμάρρας, ἐνέργεια ποὺ πυροδότησε ἔνταση στὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ κοινότητα τῆς Ἀλβανίας καὶ συσσώρευσε καὶ ἄλλα σύννεφα στὶς ἤδη ἀρνητικὰ φορτισμένες ἑλληνοαλβανικὲς σχέσεις.
Γιὰ τοὺς Ὀρθόδοξους Χριστιανοὺς τῆς Ἀλβανίας ὁ Ἁϊ-Θανάσης ἦταν ἀναπόσπαστο κομμάτι τῆς προαιώνιας θρησκευτικῆς τους παρουσίας στὴ Χειμάρρα καὶ δὲν τὸν ἐγκατέλειψαν ποτέ, ἀκόμη καὶ στὶς πιὸ μαῦρες μέρες, ὅταν τὸ 1972 τὸ καθεστὼς Χότζα τὸν κατέστρεψε μαζὶ μὲ ἑκατοντάδες ἄλλες ἐκκλησίες καὶ μοναστήρια στὴν Ἀλβανία. Τὶς νύχτες, κρυφὰ καὶ μὲ κίνδυνο νὰ βρεθοῦν στὸ ἐκτελεστικὸ ἀπόσπασμα, πιστοί, Ἕλληνες τῆς Χειμάρρας ἀλλὰ καὶ Ἀλβανοί, ἄναβαν ἕνα κερί (…). Ὥσπου τὸ 1992, ὅταν τὸ καθεστὼς κατέρρευσε, οἱ πιστοὶ ἔχτισαν (…) ἕναν πρόχειρο ναὸ γιὰ τὶς λατρευτικές τους ἀνάγκες, μὲ τὴν προσδοκία ὅτι σὲ βάθος χρόνου θὰ τὸν ὁλοκληρώσουν» («Καθημερινὴ» 29-8-2015).
Ὕστερα ἀπὸ τὸ αἰφνιδιαστικὸ αὐτὸ ἀστροπελέκι ἔγιναν δριμύτατες δηλώσεις τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καὶ Κονίτσης κ. Ἀνδρέα, ὁ ὁποῖος μὲ εὔλογη ἀγανάκτηση ἀπευθύνθηκε στὸν ἠθικὸ αὐτουργὸ τοῦ ἐγκλήματος, τὸν πρωθυπουργὸ τῆς γειτονικῆς χώρας, καταγγέλλοντας τὶς ἀπαράδεκτες μεθοδεύσεις του κατὰ τῆς ἑλληνικῆς μειονότητας. Βέβαια καὶ τὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν τῆς Ἑλλάδος ἀντέδρασε ἔντονα μὲ τὶς ἐνέργειες ποὺ προβλέπονται στὰ πλαίσια τῆς διεθνοῦς διπλωματίας. Εἶναι ὅμως φανερὸ ὅτι ἡ προκλητικότητα τῆς ἀλβανικῆς Κυβερνήσεως ἔχει ὑπερβεῖ τὰ ὅρια τῆς ἀνοχῆς. Ἡ θρασύτατη παραβίαση τῶν διεθνῶν συνθηκῶν ποὺ προστατεύουν τὴν ἑλληνορθόδοξη μειονότητα τῶν Βορειοηπειρωτῶν πρέπει νὰ θέσει σὲ μόνιμη ἐπιφυλακὴ τὸ ἑλληνικὸ Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Ἡ Ἑλλάδα ὀφείλει νὰ ἀγκαλιάζει μὲ μητρικὴ στοργὴ τὰ παιδιά της, σὲ ὅποιο μέρος τοῦ κόσμου καὶ ἂν κατοικοῦν!
