Ὁ ἀπόστολος Παῦλος στὴν Α΄ πρὸς Τιμόθεον ἐπιστολή του προτρέπει τὸν μαθητή του Τιμόθεο νὰ ἀγωνίζεται τὸν καλὸ ἀγώνα τῆς πίστεως. «Ἀγωνίζου τὸν καλὸν ἀγῶνα τῆς πίστεως» (ς΄ 12). Τὸ ὡραιότατο αὐτὸ σύνθημα τὸ ἀπευθύνει καὶ στὸν καθένα μας.
Ἀλλὰ σὲ ποιὸν ἀγώνα ἀναφέρεται ὁ θεῖος Ἀπόστολος;
Πρωτίστως ἀναφέρεται στὸν χριστιανικὸ ἀγώνα ποὺ ἀγωνίζεται ὁ πιστὸς χριστιανὸς γιὰ νὰ νικήσει τὸν παλαιὸ ἑαυτό του, τὴ διαφθορὰ τῆς φύσεώς του, τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες του. Ἐπίσης ἀναφέρεται στὸν ἀγώνα ποὺ κάνει γιὰ νὰ νικήσει τὸν κόσμο, ὁ ὁποῖος ἔχει δέλεαρ καὶ προσπαθεῖ σὰν μαγνήτης νὰ τὸν τραβήξει κοντά του. Ἀκόμη ἀναφέρεται στὸν ἀγώνα ποὺ κάνει γιὰ νὰ νικήσει τὸν διάβολο καὶ ὅλες τὶς δυνάμεις τοῦ σκότους. Τέλος ἀναφέρεται καὶ στὸν ἀγώνα ποὺ κάνει ὑπὲρ τῆς ἀληθείας κατὰ τῶν ψευδοδιδασκάλων γιὰ τὴ διαφύλαξη τῆς Ὀρθοδόξου πίστεώς του, ὅταν ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ πολεμεῖται μὲ θανάσιμο μίσος ἀπὸ τὸν κόσμο τῆς ἀπιστίας καὶ τῆς ἀθεΐας, τῆς πλάνης καὶ τῆς κακοδοξίας, τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς ἀπάτης.
Κανεὶς δὲν ἀρνεῖται ὅτι ὁ ἀγώνας αὐτὸς εἶναι δύσκολος, διότι ἡ πάλη μας, ὅπως γράφει ὁ θεόπνευστος Ἀπόστολος Παῦλος, δὲν εἶναι «πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου», πρὸς τὰ πνευματικὰ ὄντα ποὺ εἶναι γεμάτα πονηρία καὶ κατοικοῦν μεταξὺ γῆς καὶ οὐρανοῦ (Ἐφ. ς΄ 12). Εἶναι ἀγώνας σφοδρός, διότι ἔχει ὡς πεδίο μάχης τὴν καρδιὰ τοῦ κάθε ἀνθρώπου καὶ διότι σὰν αὐτὸν τὸν ἀγώνα δὲν διεξήχθη οὔτε θὰ διεξαχθεῖ ὅμοιος σὲ κανένα ἄλλο πεδίο μάχης· ἀγώνας κοπιαστικός, ποὺ γιὰ νὰ τὰ βγάλει πέρα κανεὶς θὰ χρειασθεῖ νὰ παλέψει μὲ αὐτοθυσία, νὰ ἱδρώσει, νὰ ματώσει, νὰ δώσει τὰ πάντα γιὰ τὴ νίκη.
Ἀλλὰ ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἐπίσης τὸν ὀνομάζει «καλὸν ἀγῶνα» (Α΄ Τιμ. ς΄ 12 καὶ Β΄ Τιμ. δ΄ 7), διότι εἶναι εὐλογημένος καὶ ἅγιος· ἀγώνας ὠφέλιμος, σωτήριος καὶ πρόξενος κάθε καλοῦ· ἀγώνας ἔνδοξος, ὁ ἐνδοξότερος ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀγῶνες!
Ἴσως νὰ προβάλει κάποιος τὴν εὔλογη ἀπορία: Ἐφόσον ὁ ἀγώνας αὐτὸς ἔχει ὡς χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τὴν κακοπάθεια (βλ. Β΄ Τιμ. β΄ 3), πῶς εἶναι δυνατὸν νὰ χαρακτηρίζεται ὡς «καλὸς ἀγώνας»;
Δὲν ὑπερβάλλει ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ἀλλὰ κυριολεκτεῖ ποὺ τὸν ὀνομάζει «καλὸν ἀγῶνα». «Ὄντως καλὸς ὁ ἀγών, οὐ τέρπων ἁπλῶς τὸν θεατὴν ἀλλὰ καὶ ὠφελῶν», ἑρμηνεύει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος (P.G. 62, 653). Εἶναι «καλός», διότι γίνεται ὑπὲρ Χριστοῦ καὶ ἔχει μεγάλα στεφάνια. «Οὐδὲν τούτου βελτίων τοῦ ἀγῶνος, οὐ λαμβάνει τέλος ὁ στέφανος οὗτος. Οὗτος οὐκ ἀπὸ κοτίνων ἐστίν, οὐκ ἔχει ἄνθρωπον ἀγωνοθέτην, οὐκ ἔχει ἀνθρώπους θεατάς· ἀπὸ ἀγγέλων σύγκειται τὸ θέατρον». Τίποτε ὡραιότερο δὲν ὑπάρχει ἀπὸ αὐτὸν τὸν ἀγώνα. Αὐτὸ τὸ στεφάνι δὲν τελειώνει. Αὐτὸ τὸ στεφάνι δὲν εἶναι ἀπὸ κλαδὶ ἀγριελιᾶς, δὲν εἶναι ἄνθρωπος ὁ ἀγωνοθέτης, δὲν ἔχει θεατὲς ἀνθρώπους· τὸ θέατρο ἀποτελεῖται ἀπὸ ἀγγέλους (ΕΠΕ 23, 640). Ἡ νικηφόρα διεξαγωγὴ αὐτοῦ τοῦ ἀγώνα χαρίζει στὸν ἄνθρωπο τὰ μεγαλύτερα ἀγαθὰ ποὺ εἶναι δυνατὸν νὰ ἐπιδιώξει καὶ νὰ ἀπολαύσει, τὴν κληρονομία τῆς Βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Ὁ θρίαμβος τοῦ νικητῆ δὲν εἶναι ἐπίγειος ἀλλὰ οὐράνιος. Δὲν εἶναι πρόσκαιρος ἀλλὰ αἰώνιος.
«Μὴ στοχασθῇς», γράφει ὁ ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στὸ βιβλίο του Συμβουλευτικὸν ἐγχειρίδιον, «ὅτι ἡ νίκη αὐτὴ εἶναι εὐτελὴς καὶ παραμικρά. Κατὰ ἀλήθειαν, ἀγαπητέ, μεγαλυτέρα νίκη εἶναι νὰ νικήσῃς ἕν σου πάθος καὶ μίαν ἡδονὴν τῶν αἰσθήσεών σου, παρὰ τὸ νὰ νικήσῃς ἑκατὸν ἐχθρούς· ἐνδοξότερον τρόπαιον εἶναι τὸ νὰ χύσῃς θεληματικῶς ὀλίγον ἱδρῶτα καὶ μίαν ρανίδα αἵματος δι’ ἀγάπην Θεοῦ καὶ τὸ νὰ καταβάλῃς ἕν σου κακὸν θέλημα εἰς πεῖσμα τοῦ διαβόλου, παρὰ τὸ νὰ χύσῃς ποταμοὺς αἱμάτων, διὰ νὰ καταβάλῃς ὁλόκληρα στρατεύματα· καὶ περιφανέστερος λογίζεται θρίαμβος τὸ νὰ ὑποτάξῃς τὰς αἰσθήσεις καὶ ὅλον τὸ σῶμα σου εἰς τὸν ἡγεμόνα σου νοῦν, παρὰ νὰ ὑποτάξῃς εὐρύχωρα βασίλεια» (σελ. 99).
Ἆραγε μπορεῖ νὰ ἀναδειχθεῖ νικητὴς ὁ ἄνθρωπος σ’ αὐτὸ τὸν ἀγώνα; Βεβαίως μπορεῖ. Καὶ μάλιστα ἐκ τῶν προτέρων εἶναι βέβαιος γιὰ τὴ νίκη, διότι γνωρίζει ὅτι συμπολεμεῖ ἀφανῶς στὸ πλευρό του ὁ Κύριος καὶ τὸν ἐνισχύει μυστικὰ μὲ τὴ θεία Του Χάρη. Ὑπόσχεται στοὺς ἀγωνιστὲς τοῦ καλοῦ ἀγώνα ὅτι θὰ τοὺς βοηθήσει νὰ ἀναδειχθοῦν νικητές. «Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ» (Λουκ. ι΄ 19). Σᾶς δίνω ἐξουσία καὶ δύναμη νὰ νικᾶτε καὶ νὰ ποδοπατεῖτε ὅλα τὰ ὄργανα τοῦ σατανᾶ. Μὴ φοβάστε. Θὰ εἶμαι μαζί σας. «Θαρσεῖτε, ἐγὼ νενίκηκα τὸν κόσμον» (Ἰω. ις΄ 33). Μὲ τὴ δική μου δύναμη θὰ νικήσετε κι ἐσεῖς.
