Μὲ τὴ συμμετοχὴ ἑκατοντάδων ἐκπαιδευτικῶν καὶ ἐπιστημόνων διαφόρων εἰδικοτήτων πραγματοποιήθηκε θείᾳ χάριτι καὶ φέτος σὲ Ἀθήνα καὶ Θεσσαλονίκη τὸ 56ο Παιδαγωγικὸ Συνέδριο τοῦ Τομέως Ἐπιστημόνων τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος» στὶς 28 Δεκεμβρίου 2015 καὶ 4 Ἰανουαρίου 2016 ἀντίστοιχα. Πραγματοποιεῖται δὲ στὶς ἀρχὲς Φεβρουαρίου καὶ στὴν Πάτρα.
Τὸ γενικὸ θέμα τοῦ Συνεδρίου «Σύγχρονες ἀθεϊστικὲς προκλήσεις» ἐπελέγη ἀπὸ τοὺς διοργανωτὲς προκειμένου ἡ ποικίλη διερεύνησή του νὰ συμβάλει στὴ διασφάλιση καὶ ἰσχυροποίηση τῆς ὀρθόδοξης ταυτότητας μέσα στὸ σύγχρονο κόσμο, στὴν ἐποχή μας τὴν κατακερματισμένη πνευματικά, ἐποχὴ συγχύσεως καὶ χάους ἰδεῶν, στὴν ὁποία ἡ ἀθεΐα προβάλλει μὲ ἐπιθετικὴ ὁρμὴ νὰ ἁλώσει καὶ νὰ ἀλλοιώσει τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων καὶ σʼ αὐτὴ τὴν ὀρθόδοξη πατρίδα μας.
Οἱ ἐργασίες τοῦ Συνεδρίου διεξήχθησαν σὲ δύο ἐπιμέρους συνεδρίες: Ἡ πρώτη ἀσχολήθηκε μὲ τὶς ἀθεϊστικὲς προκλήσεις ἀπὸ τὸν χῶρο τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν, τῆς Βιολογίας, Βιοτεχνολογίας, Γενετικῆς καὶ Φυσικῆς, καὶ ἀναλύθηκε ἀπὸ τρεῖς εἰσηγητές: κ. Πετρουλέα Βασίλειο, τ. Διευθυντὴ Ἐρευνῶν Ε.ΚΕ.Φ.Ε. «Δημόκριτος», κ. Παναγόπουλο Ἐμμανουήλ, ἄμισθο Ἐπίκ. Καθηγητὴ Χειρουργικῆς, καὶ κ. Γούναρη Γεώργιο, ὁμ. Καθηγητὴ Θεωρητικῆς Φυσικῆς Α.Π.Θ., ἐνῶ ἡ δεύτερη ἐπικεντρώθηκε στὴν κοινωνικὴ διάσταση τοῦ φαινομένου καὶ τὴν ἀντιμετώπισή του, καὶ ἀναλύθηκε ἀπὸ δύο εἰσηγητές: κ. Εὐστρατιάδη Ἰωάννη, Νομικό – Θεολόγο, καὶ κ. Γεωργιάδη Κωνσταντῖνο, τ. Α΄ Λειτουργὸ Μ.Ε. Κύπρου.
Στὰ πορίσματα τοῦ Συνεδρίου ὑπογραμμίσθηκε ὅτι μὲ τὴν ὁλοένα αὐξανόμενη πρόοδο τῆς ἐπιστήμης ὁ Θεὸς δείχνει κάποτε νὰ «ἀποχωρεῖ», προκειμένου ὅμως νὰ ἀφήσει πεδίο ἐλεύθερο σʼ αὐτὴ νὰ ἐμβαθύνει περισσότερο στὰ μεγαλεῖα Του καὶ νὰ Τὸν δοξάσει, ἀφοῦ τελικὰ τὰ συμπεράσματα τῆς ἐπιστήμης ἔρχονται νὰ τονίσουν τὴ θεία μεγαλειότητα καὶ νὰ ὑπογραμμίσουν τὸν θεϊκὸ Νόμο. Ἐξάλλου τονίσθηκε τὸ γεγονὸς ὅτι προσωρινὰ μόνο φαίνεται νὰ κερδίζει στὶς ἡμέρες μας ἔδαφος ἡ ἀθεΐα· στὴν οὐσία ἡ ἐποχή μας εἶναι ἐποχὴ ἥττας τῆς ἀθεΐας. Κι αὐτό, διότι οὐσιαστικὰ ἄθεος ἄνθρωπος δὲν ὑπάρχει, οὔτε μπορεῖ νὰ ὑπάρξει, ἀφοῦ ὁ ἄνθρωπος εἶναι θεόπλαστος καὶ θεόμορφος, «κατʼ εἰκόνα Θεοῦ» πλασμένος. Ζεῖ καὶ κινεῖται μέσα στὴν ἀτμόσφαιρα τοῦ Θεοῦ, καὶ Αὐτὸν ἀναζητεῖ, ἔστω καὶ ἀνεπίγνωστα. Ὅποιος ἀρνεῖται τὸν Θεό, ἀρνεῖται τὴ δική του ἀνθρώπινη ὕπαρξη. Χρέος τῆς ἀγωγῆς τελικὰ εἶναι νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο νὰ ἀνακαλύψει μέσα του τὴν πραγματική του ταυτότητα, τὴ θεϊκὴ προέλευση καὶ προοπτική του.
Μήνυμα – χαιρετισμὸ στὸ Συνέδριο ἀπέστειλε διʼ ἐκπροσώπου του ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος κ.κ. Ἱερώνυμος.
Ἐλπίζουμε καὶ τὸ Συνέδριο αὐτὸ νὰ παρέσχε μιὰ τόνωση στὸ φρόνημα τόσων Ἑλλήνων ἐκπαιδευτικῶν, ποὺ παλεύουν μέσα στὰ σχολεῖα μὲ τὴν πολυειδὴ πνευματικὴ ἀποστασία.