Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ιστ΄ ἑβδομ. Λουκᾶ (Μρ. ιβ΄ 18-27):
18 Καὶ ἔρχονται Σαδδουκαῖοι πρὸς αὐτόν, οἵτινες λέγουσιν ἀνάστασιν μὴ εἶναι, καὶ ἐπηρώτων αὐτὸν λέγοντες· 19 διδάσκαλε, Μωϋσῆς ἔγραψεν ἡμῖν ὅτι ἐάν τινος ἀδελφὸς ἀποθάνῃ καὶ καταλίπῃ γυναῖκα, καὶ τέκνα μὴ ἀφῇ, ἵνα λάβῃ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ ἐξαναστήσῃ σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ. 20 ἑπτὰ οὖν ἀδελφοὶ ἦσαν. καὶ ὁ πρῶτος ἔλαβε γυναῖκα, καὶ ἀποθνήσκων οὐκ ἀφῆκε σπέρμα. 21 καὶ ὁ δεύτερος ἔλαβεν αὐτήν, καὶ ἀπέθανε, καὶ οὐδὲ αὐτὸς οὐκ ἀφῆκε σπέρμα. καὶ ὁ τρίτος ὡσαύτως. 22 καὶ ἔλαβον αὐτὴν οἱ ἑπτά, καὶ οὐκ ἀφῆκαν σπέρμα. ἐσχάτη πάντων ἀπέθανε καὶ ἡ γυνή. 23 ἐν τῇ οὖν ἀναστάσει, ὅταν ἀναστῶσι, τίνος αὐτῶν ἔσται γυνή; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα. 24 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ διὰ τοῦτο πλανᾶσθε, μὴ εἰδότες τὰς γραφὰς μηδὲ τὴν δύναμιν τοῦ Θεοῦ; 25 ὅταν γὰρ ἐκ νεκρῶν ἀναστῶσιν, οὔτε γαμοῦσιν οὔτε γαμίζονται, ἀλλ’ εἰσὶν ὡς ἄγγελοι οἱ ἐν τοῖς οὐρανοῖς. 26 περὶ δὲ τῶν νεκρῶν ὅτι ἐγείρονται, οὐκ ἀνέγνωτε ἐν τῇ βίβλῳ Μωϋσέως, ἐπὶ τοῦ βάτου πῶς εἶπεν αὐτῷ ὁ Θεὸς λέγων, ἐγὼ ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώβ; 27 οὐκ ἔστιν ὁ Θεὸς νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων· ὑμεῖς οὖν πολὺ πλανᾶσθε.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
18 Ἦλθαν κατόπιν σ’ αὐτόν οἱ Σαδδουκαῖοι, οἱ ὁποῖοι ἰσχυρίζονται ὅτι δέν ὑπάρχει ἀνάσταση νεκρῶν. Καί τόν ρώτησαν: 19 Διδάσκαλε, ὁ Μωυσῆς μᾶς ἔδωσε στό νόμο τήν ἑξῆς γραπτή ἐντολή: Ἄν ὁ ἀδελφός κάποιου πεθάνει κι ἀφήσει γυναίκα χήρα χωρίς ὅμως ν’ ἀφήσει παιδιά, πρέπει νά πάρει ὁ ἀδελφός του τή γυναίκα του καί νά δημιουργήσει ἀπόγονο γιά τόν ἄτεκνο ἀδελφό του πού πέθανε. 20 Ἦταν λοιπόν ἑπτά ἀδελφοί. Καί ὁ πρῶτος νυμφεύθηκε κάποια γυναίκα, κι ὅταν πέθανε, δέν ἄφησε ἀπόγονο. 21 Κι ὁ δεύτερος ἀδελφός τή νυμφεύθηκε καί πέθανε. Κι οὔτε αὐτός ἄφησε ἀπόγονο. Κι ὁ τρίτος τό ἴδιο. 22 Καί τήν νυμφεύθηκαν καί οἱ ἑπτά ἀδελφοί καί δέν ἄφησαν ἀπόγονο. Τελευταία ἀπ’ ὅλους πέθανε καί ἡ γυναίκα. 23 Στήν ἀνάσταση λοιπόν, ὅταν θά ἀναστηθοῦν αὐτοί ὅλοι, σέ ποιόν ἀπ’ ὅλους αὐτούς θά ἀνήκει ὡς σύζυγος ἡ γυναίκα αὐτή; Διότι καί οἱ ἑπτά τήν πῆραν γιά σύζυγο. 24 Κι ὁ Ἰησοῦς τούς ἀπάντησε: Ἀκριβῶς γι’ αὐτό δέν βρίσκεστε σέ πλάνη; Δέν ξέρετε δηλαδή τίς Γραφές, οἱ ὁποῖες δέν διδάσκουν ὑλιστική καί παχυλή ἀντίληψη γιά τήν ἀνάσταση, ὅπως τήν φαντάζεσθε ἐσεῖς· ἀλλά οὔτε καί τή δύναμη τοῦ Θεοῦ ἀντιλαμβάνεσθε, γιά τήν ὁποία τίποτε δέν εἶναι ἀδύνατο ἤ δύσκολο. Καί γι’ αὐτό ἀκριβῶς βρίσκεστε σέ πλάνη. 25 Κι ἀγνοεῖτε τίς Γραφές καί τή δύναμη τοῦ Θεοῦ, διότι δέν ξέρετε ὅτι ὅταν ἀναστηθοῦν οἱ ἄνθρωποι ἀπ’ τούς νεκρούς, οὔτε οἱ ἄνδρες θά νυμφεύονται οὔτε οἱ γυναῖκες θά παντρεύονται, ἀλλά θά εἶναι ὅλοι σάν τούς ἀγγέλους πού ζοῦν στούς οὐρανούς, οἱ ὁποῖοι οὔτε πολλαπλασιάζονται οὔτε ἔχουν ἐπιθυμίες γάμου. 26 Ἐξάλλου γιά τό ὅτι πρόκειται πράγματι νά ἀναστηθοῦν οἱ νεκροί, δέν διαβάσατε στό βιβλίο τοῦ Μωυσῆ, ἐκεῖ πού γίνεται λόγος γιά τή βάτο, πῶς τοῦ εἶπε ὁ Θεός αὐτά τά λόγια: Ἐγώ εἶμαι ὁ Θεός τοῦ Ἀβραάμ καί ὁ Θεός τοῦ Ἰσαάκ καί ὁ Θεός τοῦ Ἰακώβ; 27 Ὁ Θεός δέν εἶναι Θεός νεκρῶν, ἀλλά ζωντανῶν. Γιά νά λέει λοιπόν τά λόγια αὐτά ὁ Θεός γιά τούς τρεῖς πατριάρχες, σημαίνει ὅτι ἐνῶ αὐτοί εἶχαν πεθάνει πρίν ἀπό πολύ καιρό, ἦταν καί εἶναι ζωντανοί. Ἐσεῖς λοιπόν βρίσκεστε σέ μεγάλη πλάνη.
