Εἶναι κοινὴ διαπίστωση ὅτι ἡ χώρα μας περνάει δύσκολες στιγμές. Τὰ οἰκονομικὰ προβλήματα τὴν συγκλονίζουν καὶ δυστυχῶς γίνονται ἀπὸ μέρα σὲ μέρα ὀξύτερα. Ἡ ἀνεργία αὐξάνεται. Οἱ φτωχοὶ πληθαίνουν. Ὁ ἐκπατρισμὸς τῶν ἐπιστημόνων συνεχίζεται.
Ὅσοι νέοι μποροῦν, ἐγκαταλείπουν τὴν Ἑλλάδα καὶ κατευθύνονται σὲ ἄλλες χῶρες τῆς Εὐρώπης, ἀλλὰ καὶ στὶς Η.Π.Α. καὶ σ̕ αὐτὴ τὴν Αὐστραλία πρὸς ἐξασφάλιση καλύτερης τύχης. Ἔτσι ἡ Ἑλλάδα ὑφίσταται συνεχὴ ἀφαίμαξη δυνάμεων.
Τὴν κρισιμότητα τῆς καταστάσεως ἀνέδειξαν μὲ τὸν πλέον πανηγυρικὸ τρόπο καὶ τὰ συλλαλητήρια διαμαρτυρίας ποὺ ἔγιναν σ̕ ὅλη τὴν ἑλληνικὴ ἐπικράτεια στὶς 4 Φεβρουαρίου. Εἶχε νεκρωθεῖ σχεδὸν ὅλη ἡ ἠπειρωτικὴ καὶ νησιωτικὴ χώρα. Μόνο στὴν πρωτεύουσα διαδήλωσαν ἄνω τῶν 50.000 δημόσιοι καὶ ἰδιωτικοὶ ὑπάλληλοι, ἐπιστήμονες ὅλων τῶν κλάδων, ἐπιχειρηματίες, βιοτέχνες, καταστηματάρχες, αὐτοκινητιστές… Τὰ καταστήματα κατέβασαν ρολά, ἡ δὲ ἐπαρχία σχεδὸν παρέλυσε. Τὸ χαρακτηριστικὸ ὅλης αὐτῆς τῆς κινητοποιήσεως τοῦ λαοῦ εἶναι ὅτι δὲν ἔγινε γιὰ κομματικοὺς λόγους, ἀλλὰ γιὰ τὴ διασφάλιση ἑνὸς πιάτου φαγητοῦ στὸ δικό του οἰκογενειακὸ τραπέζι ἀπὸ τὸν ἱδρώτα του. Γιʼ αὐτὸ ἔδωσαν τὸ «παρὼν» ὅλες οἱ ἡλικίες, περισσότερο οἱ μεγάλες, ὅπως ἔγραψε ὁ ἡμερήσιος τύπος, τὰ γκρίζα καὶ τὰ ἄσπρα μαλλιὰ καὶ τὰ βαριὰ σώματα μὲ τὰ κουρασμένα πόδια. Παρʼ ὅλη δὲ τὴ μαζικότητα τῶν κινητοποιήσεων ὅλα αὐτὰ τὰ συλλαλητήρια χαρακτηρίστηκαν μικρὰ ἐν σχέσει πρὸς τὸ μέγεθος τῶν προβλημάτων ποὺ συγκλονίζουν τὰ τελευταῖα χρόνια τὸν ἑλλαδικὸ χῶρο.
Καὶ εἶναι μὲν ἀληθὲς ὅτι ἡ μεγάλη αὐτὴ δοκιμασία τοῦ λαοῦ ὀφείλεται σὲ λάθη, κακοδιοίκηση, ἀνευθυνότητα, ἰδιοτέλεια τῶν ἑκάστοτε κυβερνητῶν μας. Ὡστόσο παραγνωρίζεται ἕνας ἄλλος παράγοντας, ὁ ὁποῖος εἶναι καὶ ἡ ρίζα τῶν δεινῶν μας. Ὁ παράγοντας αὐτὸς εἶναι ἡ κραυγαλέα ἀποστασία μας ἀπὸ τὸν ἅγιο Θεό. Μιὰ βοῶσα καὶ προκλητικὴ ἀποστασία, γιὰ τὴν ὁποία μάλιστα καί… ὑπερηφανευόμαστε! Ἔχουμε προκαλέσει τὴ θεία ὀργὴ μὲ σειρὰ ἀντιχριστιανικῶν νόμων ἀπὸ τὴ Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων, μὲ κορύφωμα τὸ ἀντίχριστο καὶ ἀνήθικο «σύμφωνο συμβίωσης» τῶν ὁμοφυλοφίλων τρεῖς μέρες πρὶν ἀπὸ τὴ μεγάλη γιορτὴ τῶν Χριστουγέννων! Καὶ γι̕ αὐτὴν τὴ μεγάλη ὕβρη κατὰ τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ ὁ πρωθυπουργός μας διακήρυξε μὲ περισσὴ ὑπεροψία: Μὲ τὴ θεσμοθέτηση τοῦ συμφώνου συμβίωσης γιὰ τὰ ὁμόφυλα ζευγάρια «κλείνει ἕνας κύκλος ὀπισθοδρόμησης καὶ ντροπῆς (sic) γιὰ τὸ ἑλληνικὸ κράτος, ἀρνήσεων καὶ περιθωριοποίησης ἑνὸς μεγάλου μέρους συμπολιτῶν μας…»!
Ἔκλεισε λοιπὸν ὁ «κύκλος ὀπισθοδρόμησης καὶ ντροπῆς», ἀλλὰ ἄνοιξαν οἱ ἀσκοὶ τοῦ Αἰόλου! Μόνο μὲ τὴ μετάνοια καὶ τὴν ἐπιστροφὴ στὸ Θεὸ θὰ ὀρθοποδήσει ἡ χώρα μας. Ἄλλος δρόμος δὲν ὑπάρχει. Αὐτὴ εἶναι ἡ λύση στὰ προβλήματά μας.
