Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμπτης ἀπόκρεω (Μρ. ιε΄ 1-15):
Καὶ εὐθέως ἐπὶ τὸ πρωῒ συμβούλιον ποιήσαντες οἱ ἀρχιερεῖς μετὰ τῶν πρεσβυτέρων καὶ γραμματέων καὶ ὅλον τὸ συνέδριον, δήσαντες τὸν Ἰησοῦν ἀπήνεγκαν καὶ παρέδωκαν τῷ Πιλάτῳ. 2 καὶ ἐπηρώτησεν αὐτὸν ὁ Πιλᾶτος· σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τῶν Ἰουδαίων; ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτῷ· σὺ λέγεις. 3 καὶ κατηγόρουν αὐτοῦ οἱ ἀρχιερεῖς πολλά, αὐτὸς δὲ οὐδὲν ἀπεκρίνατο. 4 ὁ δὲ Πιλᾶτος πάλιν ἐπηρώτα αὐτὸν λέγων· οὐκ ἀποκρίνῃ οὐδέν; ἴδε πόσα σου καταμαρτυροῦσιν. 5 ὁ δὲ Ἰησοῦς οὐκέτι οὐδὲν ἀπεκρίθη, ὥστε θαυμάζειν τὸν Πιλᾶτον. 6 Κατὰ δὲ ἑορτὴν ἀπέλυεν αὐτοῖς ἕνα δέσμιον, ὅνπερ ᾐτοῦντο. 7 ἦν δὲ ὁ λεγόμενος Βαραβ-βᾶς μετὰ τῶν συστασιαστῶν δεδεμένος, οἵτινες ἐν τῇ στάσει φόνον πεποιήκεισαν. 8 καὶ ἀναβοήσας ὁ ὄχλος ἤρξατο αἰτεῖσθαι καθὼς ἀεὶ ἐποίει αὐτοῖς. 9 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἀπεκρίθη αὐτοῖς λέγων· θέλετε ἀπολύσω ὑμῖν τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων; 10 ἐγίνωσκε γὰρ ὅτι διὰ φθόνον παραδεδώκεισαν αὐτὸν οἱ ἀρχιερεῖς. 11 οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ἀνέσεισαν τὸν ὄχλον ἵνα μᾶλλον τὸν Βαραββᾶν ἀπολύσῃ αὐτοῖς. 12 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἀποκριθεὶς πάλιν εἶπεν αὐτοῖς· τί οὖν θέλετε ποιήσω ὃν λέγετε τὸν βασιλέα τῶν Ἰουδαίων; 13 οἱ δὲ πάλιν ἔκραξαν· σταύρωσον αὐτόν. 14 ὁ δὲ Πιλᾶτος ἔλεγεν αὐτοῖς· τί γὰρ ἐποίησε κακόν; οἱ δὲ περισσοτέρως ἔκραξαν· σταύρωσον αὐτόν. 15 ὁ δὲ Πιλᾶτος βουλόμενος τῷ ὄχλῳ τὸ ἱκανὸν ποιῆσαι, ἀπέλυσεν αὐτοῖς τὸν Βαραββᾶν, καὶ παρέδωκε τὸν Ἰησοῦν φραγελλώσας ἵνα σταυρωθῇ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Κι ἀμέσως μόλις ξημέρωσε, οἱ ἀρχιερεῖς ἔκαναν συμβούλιο μέ τούς πρεσβυτέρους καί γραμματεῖς κι ὅλο τό συνέδριο, γιά νά συζητήσουν πῶς ἔπρεπε νά ἐνεργήσουν πρός τόν ἐπίτροπο τῆς Ρώμης. Καί μετά τή σύσκεψη αὐτή, ἀφοῦ ἔδεσαν τόν Ἰησοῦ, τόν ἔφεραν καί τόν παρέδωσαν στόν Πιλάτο, κατηγορώντας τον ὡς ἀντάρτη καί σφετεριστή τοῦ ἀξιώματος τοῦ βασιλέως τῶν Ἰουδαίων. 2 Ὁ Πιλάτος τότε τόν ρώτησε: Ἐσύ εἶσαι ὁ βασιλιάς τῶν Ἰουδαίων; Κι αὐτός τοῦ ἀποκρίθηκε: Ἐσύ λές ὅτι εἶμαι βασιλιάς τῶν Ἰουδαίων. Ἡ βασιλεία μου ὅμως δέν εἶναι ὅπως τήν ἐννοεῖς ἐσύ καί οἱ κατήγοροί μου. 3 Κι ἐπειδή στό μεταξύ ὁ Πιλάτος πείστηκε ὅτι ἡ κατηγορία αὐτή ἦταν ἀβάσιμη, οἱ ἀρχιερεῖς τόν κατηγοροῦσαν καί γιά πολλά ἄλλα. Αὐτός ὅμως δέν ἔδωσε καμία ἀπόκριση. 4 Ὁ Πιλάτος τόν ρώτησε πάλι: Τίποτε δέν ἀποκρίνεσαι; Κοίτα πόσες κατηγορίες ξεστομίζουν ἐναντίον σου. Δέν ἔχεις νά ἀπολογηθεῖς τίποτε γι’ αὐτές; 5 Ἀλλά ὁ Ἰησοῦς δέν ἀποκρίθηκε πιά τίποτε, ὥστε νά θαυμάζει ὁ Πιλάτος γιά τή γαλήνη καί τήν ἀταραξία πού ἔδειχνε τή στιγμή πού τόσο κινδύνευε ἡ ἴδια του ἡ ζωή. 6 Σέ κάθε ἑορτή τοῦ πάσχα μάλιστα συνήθιζε ὁ ἡγεμόνας ν’ ἀφήνει ἐλεύθερο γιά χάρη τους ἕνα φυλακισμένο, ὅποιον αὐτοί θά ζητοῦσαν. 7 Ὑπῆρχε τότε κάποιος πού λεγόταν Βαραββᾶς, δεμένος καί φυλακισμένος μαζί μέ τούς στασιαστές, οἱ ὁποῖοι στή γνωστή ἐξέγερση πού ἔγινε τίς ἡμέρες ἐκεῖνες εἶχαν κάνει φόνο. 8 Καί τό πλῆθος τοῦ λαοῦ ἄρχισε μέ δυνατές κραυγές νά ζητᾶ ἀπ’ τόν Πιλάτο νά κάνει ἐκεῖνο πού πάντοτε συνήθιζε νά τούς κάνει, δηλαδή νά τούς ἐλευθερώσει ἕνα δέσμιο. 9 Ὁ Πιλάτος τότε στράφηκε καί τούς ρώτησε: Θέλετε νά σᾶς ἐλευθερώσω τόν βασιλιά τῶν Ἰουδαίων; 10 Καί τούς πρότεινε νά ἐλευθερώσει τόν Ἰησοῦ, διότι γνώριζε ὅτι ἀπό φθόνο τόν εἶχαν παραδώσει οἱ ἀρχιερεῖς. 11 Οἱ ἀρχιερεῖς ὅμως ξεσήκωσαν κι ἔφεραν ἄνω-κάτω τόν ὄχλο καί τόν ἔπεισαν νά προτιμήσει νά τούς ἐλευθερώσει τόν Βαραββᾶ. 12 Ὁ Πιλάτος τότε τούς ἀποκρίθηκε πάλι: Τί θέλετε λοιπόν νά κάνω αὐτόν πού ἐσεῖς ὀνομάζετε βασιλιά τῶν Ἰουδαίων; 13 Αὐτοί καί πάλι φώναξαν: Σταύρωσέ τον. 14 Ὁ Πιλάτος ὅμως τούς ἔλεγε: Δέν μπορῶ νά τόν καταδικάσω σέ θάνατο. Διότι τί κακό ἔκανε; Αὐτοί ὅμως μέ περισσότερη δύναμη καί ἐπιμονή κραύγαζαν: Σταύρωσέ τον. 15 Κι ἐπειδή ὁ Πιλάτος ἤθελε νά ἱκανοποιήσει καί νά εὐχαριστήσει τό πλῆθος τοῦ λαοῦ, τούς ἐλευθέρωσε τόν Βαραββᾶ. Ἐνῶ τόν Ἰησοῦ διέταξε νά τόν μαστιγώσουν μέ φραγγέλιο, καί τόν παρέδωσε γιά νά σταυρωθεῖ.
