Ἀπόστολος: Κυρ. τῆς τυρινῆς (Ῥωμ. ιγ΄ 11-ιδ΄ 4):
11 Καὶ τοῦτο, εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι· νῦν γὰρ ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν. 12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός. 13 ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ, 14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας. Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν. 2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει. 3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο. 4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
11 Ἄς κάνουμε λοιπόν τά ἔργα αὐτά τῆς ἀγάπης ἀκούραστοι καί χωρίς ἀναβολή, γνωρίζοντας σέ ποιό καιρό ζοῦμε. Ζοῦμε σέ ἐποχή πού ἀπαιτεῖ ἐπειγόντως τήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς. Διότι εἶναι πλέον ὥρα νά σηκωθοῦμε ἀπό τόν ὕπνο τῆς ἀμέλειας, πού μᾶς κάνει δυσκολοκίνητους στό καλό. Διότι τώρα ἡ ἡμέρα τῆς δευτέρας παρουσίας, πού θά σημάνει τήν πλήρη ἀπολύτρωση τῶν πιστῶν, εἶναι πλησιέστερη σέ μᾶς παρά τότε πού πιστέψαμε. Ἐάν λοιπόν τότε δείξαμε ζῆλο καί δραστηριότητα, πολύ περισσότερο πρέπει νά τά δείξουμε καί τώρα. 12 Ἡ ζωή αὐτή, πού μοιάζει μέ νύχτα σκοτεινή, προχώρησε, ἐνῶ ἡ ἡμέρα τῆς ἄλλης ζωῆς πλησίασε. Κι ἄν ἀκόμη δέν ἔλθει ὁ Κύριος σύντομα μέ τήν ἔνδοξη δευτέρα του παρουσία, ἔρχεται ὅμως γιά τόν καθένα μας μέ τό θάνατο. Πλησιάζει λοιπόν γιά τόν καθένα μας ἡ ἡμέρα τῆς ἄλλης ζωῆς. Ἄς ἀποθέσουμε λοιπόν σάν νυκτερινά ἐνδύματα τά ἔργα τῆς ἁμαρτίας, πού γίνονται στό σκοτάδι, καί ἄς ντυθοῦμε σάν ἄλλα ὅπλα τά φωτεινά ἔργα τῆς ἀρετῆς. 13 Ὅπως συμπεριφέρεται κανείς τήν ἡμέρα, πού τά βλέμματα πολλῶν τόν παρακολουθοῦν, ἔτσι καί μεῖς ἄς συμπεριφερθοῦμε μέ εὐπρέπεια καί σεμνότητα· ὄχι μέ ἄσεμνα φαγοπότια καί μεθύσια, οὔτε μέ πράξεις αἰσχρότητας καί ἀσέλγειας, οὔτε μέ φιλονικίες καί ζηλοτυπίες. 14 Ἀλλά φορέστε σάν ἔνδυμα τῆς ψυχῆς σας τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό, ὥστε στήν ὅλη ζωή σας νά μοιάσετε μ’ αὐτόν. Καί μή φροντίζετε γιά τή σάρκα, πῶς νά ἱκανοποιεῖτε τίς παράνομες ἐπιθυμίες της. Τέτοια πρέπει νά εἶναι ἡ συμπεριφορά σας μέσα στήν κοινωνία πού ζεῖτε. Υπάρχουν ὅμως καί μερικοί Χριστιανοί ἀδύνατοι στήν πίστη. Νά λοιπόν ποιά πρέπει νά εἶναι καί πρός αὐτούς ἡ συμπεριφορά σας: Νά δέχεστε μέ καλοσύνη ἐκεῖνον πού εἶναι ἀδύνατος στήν πίστη καί ἐξαρτᾶ τή σωτηρία του καί ἀπό τή διάκριση τῶν φαγητῶν καί τῶν ἡμερῶν, χωρίς νά συζητᾶτε καί νά ἐπικρίνετε τίς ἰδέες του. 2 Ἄλλος βέβαια πιστεύει ὅτι δέν ἀπαγορεύεται νά φάει ὅλα τά φαγητά. Ἐνῶ ὁ ἀδύνατος στήν πίστη τρώει λαχανικά καί ἀποφεύγει τά ἄλλα φαγητά ἀπό τό φόβο μήπως μολυνθεῖ ἀπ’ αὐτά. 3 Ἐκεῖνος πού λόγῳ τῆς ἰσχυρότερης πίστης του τρώει ἀπ’ ὅλα τά φαγητά, ἄς μήν περιφρονεῖ ὡς στενοκέφαλο ἐκεῖνον πού δέν τρώει ἀπ’ ὅλα. Κι αὐτός πού δέν τρώει ἀπ’ ὅλα, ἄς μήν κατακρίνει ἐκεῖνον πού τρώει. Διότι κι αὐτόν πού τρώει ἀπ’ ὅλα ὁ Θεός τόν προσέλαβε στήν Ἐκκλησία του. 4 Ποιός εἶσαι ἐσύ πού κατακρίνεις ξένο δοῦλο; Αὐτός δέν ἔχει ἐσένα Κύριο, ἀλλά τόν Θεό. Σέ σχέση μέ τόν Κύριό του στέκεται ἤ πέφτει πνευματικά. Μάθε λοιπόν ὅτι ἐνῶ ἐσύ τόν κατακρίνεις, αὐτός θά σταθεῖ στερεός στήν πίστη. Διότι ὁ Θεός ἔχει τή δύναμη νά τόν ἀνορθώσει καί νά τόν στερεώσει.
