Ἀπόστολος: Κυρ. γ΄ νηστ. (Ἑβρ. δ΄ 14 – ε΄ 6):
14 Ἔχοντες οὖν ἀρχιερέα μέγαν διεληλυθότα τοὺς οὐρανούς, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Θεοῦ, κρατῶμεν τῆς ὁμολογίας. 15 οὐ γὰρ ἔχομεν ἀρχιερέα μὴ δυνάμενον συμπαθῆσαι ταῖς ἀσθενείαις ἡμῶν, πεπειρασμένον δὲ κατὰ πάντα καθ’ ὁμοιότητα χωρὶς ἁμαρτίας. 16 προσερχώμεθα οὖν μετὰ παρρησίας τῷ θρόνῳ τῆς χάριτος, ἵνα λάβωμεν ἔλεον καὶ χάριν εὕρωμεν εἰς εὔκαιρον βοήθειαν. Πᾶς γὰρ ἀρχιερεὺς ἐξ ἀνθρώπων λαμβανόμενος ὑπὲρ ἀνθρώπων καθίσταται τὰ πρὸς τὸν Θεόν, ἵνα προσφέρῃ δῶρά τε καὶ θυσίας ὑπὲρ ἁμαρτιῶν, 2 μετριοπαθεῖν δυνάμενος τοῖς ἀγνοοῦσι καὶ πλανωμένοις, ἐπεὶ καὶ αὐτὸς περίκειται ἀσθένειαν· 3 καὶ διὰ ταύτην ὀφείλει, καθὼς περὶ τοῦ λαοῦ, οὕτω καὶ περὶ ἑαυτοῦ προσφέρειν ὑπὲρ ἁμαρτιῶν. 4 καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ Ἀαρών. 5 οὕτω καὶ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτὸν ἐδόξασε γενηθῆναι ἀρχιερέα, ἀλλ’ ὁ λαλήσας πρὸς αὐτόν· υἱός μου εἶ σύ, ἐγὼ σήμερον γεγέννηκά σε· 6 καθὼς καὶ ἐν ἑτέρῳ λέγει· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
14 Ἀφοῦ λοιπόν, σύμφωνα καί μέ ὅσα εἴπαμε, ἔχουμε μεγάλο ἀρχιερέα, ὁ ὁποῖος ἔχει πλέον διασχίσει τούς οὐρανούς καί μπῆκε στόν τόπο τῆς αἰώνιας ἀναπαύσεως, στήν οὐράνια βασιλεία του, ὅπου μᾶς περιμένει, τόν Ἰησοῦ δηλαδή, ὁ ὁποῖος δέν εἶναι ἕνας ἁπλός ἄνθρωπος ἀλλά καί ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ἄς κρατοῦμε καλά τήν ὁμολογία τῆς πίστεώς μας πρός αὐτόν. 15 Καί μήν περάσει ποτέ ἀπό τό νοῦ μας ὅτι, ἀφοῦ αὐτός εἶναι τώρα στούς οὐρανούς, δέν θά δείξει ἐνδιαφέρον γιά μᾶς. Διότι δέν ἔχουμε ἀρχιερέα πού νά μήν μπορεῖ νά μᾶς συμπαθήσει στίς ἠθικές καί φυσικές ἀδυναμίες μας, ἐπειδή τάχα δέν γνωρίζει τά ὅσα μᾶς συμβαίνουν ἤ ἐπειδή ὑψώθηκε τόσο πολύ· ἀλλά ἔχουμε ἀρχιερέα ὁ ὁποῖος ἔχει ἀντιμετωπίσει πειρασμούς μ’ ὅλους τούς τρόπους πού μπορεῖ νά δοκιμασθεῖ ἡ ἀνθρώπινη φύση. Ἔχει ἀντιμετωπίσει πειρασμούς ἐξολοκλήρου ὅμοια μ’ ἐμᾶς, χωρίς ὅμως νά ὑποπέσει σέ καμία ἁμαρτία. 16 Ἀφοῦ λοιπόν τέτοιος εἶναι ὁ ἀρχιερέας μας, ἄς πλησιάζουμε μέ θάρρος καί ἄφοβη ἐμπιστοσύνη στό βασιλικό του θρόνο, ἀπό τόν ὁποῖο πηγάζει ἡ χάρις. Ἄς πλησιάζουμε σ’ αὐτόν γιά νά λάβουμε συγχώρηση γιά τίς ἁμαρτίες μας καί γιά νά βροῦμε εὔνοια καί δωρεές πού θά μᾶς δώσουν ἄμεση βοήθεια σέ κάθε κρίσιμη ὥρα πειρασμοῦ. Θά βροῦμε ἔλεος, χάρη καί βοήθεια ἀπό τόν μεγάλο καί εὔσπλαχνο ἀρχιερέα μας. Διότι κάθε ἀρχιερέας στή λευϊτική ἱερωσύνη τῶν Ἰουδαίων ξεχωρίζεται ἀπό τούς ἀνθρώπους καί ἐγκαθίσταται ἀρχιερέας στά ἔργα τῆς λατρείας τοῦ Θεοῦ γιά τήν ὠφέλεια τῶν ἀνθρώπων, γιά νά προσφέρει καί δῶρα καί θυσίες γιά τή συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν τοῦ λαοῦ. 2 Καί μπορεῖ ὁ ἀρχιερέας τῶν Ἰουδαίων νά δείχνει συμπάθεια καί ἀνοχή σ’ ὅσους ἁμαρτάνουν ἀπό ἄγνοια καί πλάνη, ἐπειδή κι αὐτός ὡς ἄνθρωπος ἔχει ἐπάνω του ἠθική ἀσθένεια καί ἀνθρώπινες ἀδυναμίες. 3 Καί ἐξαιτίας τῆς ἀσθένειας καί τῆς ἐνοχῆς του αὐτῆς ὀφείλει σύμφωνα μέ τίς διατάξεις τοῦ νόμου, ὅπως προσφέρει θυσία γιά χάρη τοῦ λαοῦ, ἔτσι νά προσφέρει θυσία καί γιά τόν ἑαυτό του, γιά νά συγχωρηθοῦν οἱ ἁμαρτίες του. 4 Ἐπίσης κανείς δέν παίρνει ἀπό μόνος του τήν ὑψηλή τιμή τῆς ἀρχιερωσύνης, ἀλλά τή δέχεται ὅταν καλεῖται ἀπό τόν Θεό· ὅπως κλήθηκε στό ἀξίωμα αὐτό ἀπό τόν Θεό καί ὁ Ἀαρών. 5 Ἔτσι καί ὁ Χριστός δέν δόξασε μόνος του τόν ἑαυτό του μέ τό νά γίνει ἀρχιερέας, ἀλλά τόν δόξασε ὁ Θεός Πατήρ, ὁ ὁποῖος τοῦ εἶπε: Υἱός μου εἶσαι ἐσύ. Ἐγώ σέ γέννησα σήμερα, ὅταν σοῦ ἔδωσα τήν ἀνθρώπινη φύση καί τή δόξασα μέ τήν Ἀνάστασή σου καί τήν ἐνθρόνισή σου στά δεξιά μου. 6 Ὅπως καί σ’ ἄλλο σημεῖο τῆς Ἁγίας Γραφῆς λέει: Ἐσύ εἶσαι ἱερέας αἰώνιος σάν τόν Μελχισεδέκ. Γιά τό πρόσωπο αὐτό παρασιωπᾶται σκόπιμα στήν Ἁγία Γραφή ἡ γενεαλογία καί ὁ θάνατός του, γιά νά εἶναι σύμβολο καί προτύπωση τῆς παντοτινῆς βασιλείας καί τῆς ἱερωσύνης σου.
