ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΜΑΪΟΥ

Εὐαγγέλιον: τῆς ἡμέρας (Ἰω. γ΄ 22-33):

22 Μετὰ ταῦτα ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ οἱ μαθηταὶ αὐ­τοῦ εἰς τὴν Ἰουδαίαν γῆν, καὶ ἐκεῖ διέτριβε μετ’ αὐτῶν καὶ ἐβάπτιζεν. 23 ἦν δὲ καὶ Ἰωάννης βαπτίζων ἐν Αἰνὼν ἐγγὺς τοῦ Σαλείμ, ὅτι ὕδατα πολλὰ ἦν ἐκεῖ, καὶ παρεγίνοντο καὶ ἐβαπτίζοντο· 24 οὔπω γὰρ ἦν βεβλημένος εἰς τὴν φυλακὴν ὁ Ἰω­άννης. 25 Ἐγένετο οὖν ζήτησις ἐκ τῶν μαθητῶν Ἰωάννου μετὰ Ἰουδαίου περὶ καθαρισμοῦ. 26 καὶ ἦλθον πρὸς τὸν Ἰωάννην καὶ εἶπον αὐτῷ· ραββί, ὃς ἦν μετὰ σοῦ πέραν τοῦ Ἰορδάνου, ᾧ σὺ μεμαρτύρηκας, ἴδε οὗτος βαπτίζει καὶ πάντες ἔρχονται πρὸς αὐτόν. 27 ἀπεκρίθη Ἰωάννης καὶ εἶπεν· οὐ δύναται ἄνθρω­πος λαμβάνειν οὐδέν, ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ. 28 αὐτοὶ ὑμεῖς μοι μαρτυ­ρεῖ­τε ὅτι εἶπον· οὐκ εἰμὶ ἐγὼ ὁ Χριστός, ἀλλ’ ὅτι ἀπε­σταλμένος εἰμὶ ἔμπρο­σθεν ἐκείνου. 29 ὁ ἔχων τὴν νύμφην νυμφίος ἐστίν· ὁ δὲ φίλος τοῦ νυμφίου, ὁ ἑστηκὼς καὶ ἀ­­κούων αὐτοῦ, χαρᾷ χαίρει διὰ τὴν φωνὴν τοῦ νυμφίου. αὕτη οὖν ἡ χαρὰ ἡ ἐμὴ πεπλήρωται. 30 ἐκεῖνον δεῖ αὐξάνειν, ἐμὲ δὲ ἐλαττοῦσθαι. 31 ὁ ἄνωθεν ἐρχόμενος ἐ­πάνω πάντων ἐστίν. ὁ ὢν ἐκ τῆς γῆς ἐκ τῆς γῆς ἐστι καὶ ἐκ τῆς γῆς λαλεῖ· ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἐρχόμενος ἐπάνω πάντων ἐστί, 32 καὶ ὃ ἑώρακε καὶ ἤκου­σε, τοῦτο μαρτυρεῖ, καὶ τὴν μαρτυρίαν αὐτοῦ οὐδεὶς λαμβάνει. 33 ὁ λαβὼν αὐτοῦ τὴν μαρτυρίαν ἐσφράγισεν ὅτι ὁ Θεὸς ἀληθής ἐστιν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

22 Ὕστερα ἀπ’ αὐτά πού ἔγιναν στά Ἱερο­σόλυμα, ἦλθε ὁ Ἰησοῦς καί οἱ μαθητές του στή χώρα τῆς Ἰουδαίας, κι ἔμεινε ἐκεῖ μαζί τους. Καί μέ τή δι­κή του συγκατάθεση βά­πτιζαν οἱ μαθητές του· καί σ’ αὐτούς πού προ­­σέρχονταν νά βαπτισθοῦν ἔδειχναν τόν Μεσσία πού φανερώ­θη­κε. 23 Στό μεταξύ καί ὁ Ἰωάννης ἐξακολουθοῦσε νά βαπτίζει στήν πηγή Αἰνών κοντά στήν πόλη Σαλείμ. Εἶχε προτιμήσει ὁ Ἰωάννης τήν Αἰνών, διότι ἐκεῖ ὑπῆρχαν πολλά νερά, καί ἔρχονταν ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι καί βαπτίζονταν. 24 Ἡ δημόσια δράση λοιπόν καί τό βάπτισμα τοῦ Ἰωάν­νη συνεχιζόταν ἀκόμη, διότι αὐτός δέν εἶχε ἀκόμη μπεῖ στή φυλακή. 25 Ἐπειδή λοιπόν καί ὁ Ἰωάννης καί οἱ μαθητές τοῦ Ἰη­σοῦ βάπτιζαν, ἔγινε κάποτε μιά συζήτηση ἀνάμεσα στούς μαθητές τοῦ Ἰωάννη καί σέ κάποιον Ἰουδαῖο γιά τόν καθαρισμό πού ἔδιναν τά βαπτίσματα αὐτά. 26 Κι ἐπειδή οἱ μαθητές αὐτοί δέν μπόρεσαν νά πείσουν τόν Ἰουδαῖο γιά τήν ἀξία τοῦ βαπτίσματος τοῦ Ἰω­­­­άν­νη, ἦλθαν στόν ἴδιο τόν Ἰωάννη καί τοῦ εἶπαν: Δι­­­­­­­­­δά­­­­­­σκαλε, ἐκεῖνος πού ἦταν μαζί σου πέρα ἀπό τόν Ἰορ­­δά­νη, κι ἐσύ ἔδωσες τή μαρτυρία σου γι’ αὐτόν καί τόν ἀνέ­­­­δειξες συστήνοντάς τον στούς ἀνθρώπους, κοίταξε, αὐ­­τός τώρα βαπτίζει, κι ὅλοι πηγαίνουν σ’ αὐτόν. 27 Ἀποκρίθηκε ὁ Ἰωάννης καί εἶπε: Τίποτε δέν μπορεῖ νά λάβει ὁ ἄνθρωπος, ἐάν δέν τοῦ ἔχει δοθεῖ αὐτό ἀπό τόν ἐπουράνιο Θεό. Ἀπό τόν Θεό λοιπόν ἔλαβε καί ὁ Ἰησοῦς τήν προτίμηση καί τή δόξα αὐτή, τήν ὁποία τοῦ ἀποδίδουν οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά κι ἐγώ τήν περιορισμένη τιμή καί δράση, γιά τήν ὁποία παραπονεῖστε. 28 Ἐσεῖς οἱ ἴδιοι μέ ἀκούσατε, καί εἶστε μάρτυρές μου, ὅτι εἶπα: Δέν εἶμαι ἐγώ ὁ Χριστός, ἀλλά εἶμαι ἀπε­­­­­­σταλ­μέ­νος τοῦ Θεοῦ καί πρόδρομος τοῦ Μεσσία πρίν ἀπ’ αὐτόν. Γιατί λοιπόν τώρα δυσαρεστεῖσθε, ἐπει­δή βλέ­πετε τόν Χριστό νά εὐδοκιμεῖ περισσότερο ἀπό μένα; 29 Μήν παραξενεύεσθε ἐάν ὅλοι πηγαίνουν σ’ αὐτόν καί τόν ἀκολουθοῦν. Γαμπρός εἶναι ἐκεῖνος πού τόν ἀκολουθεῖ ἡ νύφη καί πηγαίνει κοντά του ὡς δική του. Κι ὁ φίλος τοῦ γαμπροῦ, ὁ παράνυμφος καί κου­­­­­­μπάρος, πού μεσίτευσε γιά τό γάμο αὐτό καί στέ­κε­­­ται κοντά του στό γάμο καί τόν ἀκούει, χαίρεται ὑπερ­βο­­λικά ν’ ἀκούει τή φωνή τοῦ γαμπροῦ νά ἐκ­­­­δηλώνει τήν ἀγά­πη του πρός τή νύφη καί τήν εὐ­­χα­­­ρίστησή του γιά τό γάμο του μ’ αὐτήν. Χαίρομαι λοιπόν κι ἐγώ ὡς φί­λος τοῦ οὐρανίου νυμφίου, στόν ὁποῖο πηγαίνουν τώ­ρα ὅλοι ὅσοι μετά ἀπό λίγο θά ἀπο­τελέσουν τή νύ­­φη του, τήν Ἐκκλησία. Αὐτή εἶναι ἡ δική μου χαρά, καί τήν αἰ­­­σθάνομαι πλήρη καί τελεία. Διότι πέ­τυχε ὁ πνευ­­μα­τικός αὐτός γάμος, στόν ὁποῖο μεσί­τευ­σα. 30 Σύμφωνα μέ τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, πού μέ ἀπέ­στει­λε, ἐκεῖνος πρέπει νά αὐξάνει σέ ἐπιρροή καί δόξα, κι ἐγώ νά μικραίνω· γιά νά μήν ἀκολουθοῦν πλέον ἐμέ­να οἱ ἄνθρωποι, ἀλλά ἐκεῖνον. 31 Ἐκεῖνος πού ἔρχεται ἀπό ἐπάνω καί κατάγεται ἀπό τόν οὐρανό, εἶναι ἀνώτερος ἀπ’ ὅλους. Ἐκεῖνος πού γεν­νήθηκε στή γῆ ἀπό γονεῖς πού ἔζησαν στή γῆ, ὅπως εἶμαι ἐγώ, εἶναι ἀπό τή γῆ. Αὐτός μιλάει γιά τά οὐ­­­­ράνια τόσο μόνο, ὅσο μπορεῖ ἀπό τή γῆ νά τά δια­κρί­­­­­νει καί νά τά γνωρίσει. Ἐκεῖνος ὅμως πού ἔρχεται ἀπ’ τούς οὐ­­­­ρανούς, ὅπως εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, εἶναι ἀνώ­­­­­τερος ἀπ’ ὅλους. 32 Κι ἐκεῖνο πού μόνον αὐτός ἔχει δεῖ καί ἀκούσει ἀπό τόν ἐ­που­ράνιο Πατέρα του λόγῳ τῆς σχέσεώς του μ’ αὐτόν καί τό ξέρει καλά, τόσο ὅσο κανένας ἄλ­λος, αὐτό μαρτυρεῖ. Δυστυχῶς ὅμως τή μαρτυρία του πολύ λίγοι τήν πιστεύουν καί τή δέχονται. 33 Ἐκεῖνος πού πίστεψε στή μαρτυρία του καί ἐγκολπώ­θη­κε τή διδασκαλία του, αὐτός ἔβαλε τή σφραγί­δα του κάτω ἀπό τά λόγια αὐτά τοῦ υἱοῦ καί ἀπε­­σταλμένου τοῦ Θεοῦ καί ἐπιβεβαίωσε ἐπίσημα ὅτι ὁ Θεός εἶναι ἀλη­θ­ι­­νός καί δέν ψεύδεται.