Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. β΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. δ΄ 23-31):
23 Ἀπολυθέντες δὲ ἦλθον πρὸς τοὺς ἰδίους καὶ ἀπήγγειλαν ὅσα πρὸς αὐτοὺς οἱ ἀρχιερεῖς καὶ οἱ πρεσβύτεροι εἶπον. 24 οἱ δὲ ἀκούσαντες ὁμοθυμαδὸν ἦραν φωνὴν πρὸς τὸν Θεὸν καὶ εἶπον· Δέσποτα, σὺ ὁ ποιήσας τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς, 25 ὁ διὰ στόματος Δαυῒδ παιδός σου εἰπών· ἵνα τί ἐφρύαξαν ἔθνη καὶ λαοὶ ἐμελέτησαν κενά; 26 παρέστησαν οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ ἄρχοντες συνήχθησαν ἐπὶ τὸ αὐτὸ κατὰ τοῦ Κυρίου καὶ κατὰ τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ. 27 συνήχθησαν γὰρ ἐπ᾿ ἀληθείας ἐπὶ τὸν ἅγιον παῖδά σου Ἰησοῦν, ὃν ἔχρισας, Ἡρῴδης τε καὶ Πόντιος Πιλᾶτος σὺν ἔθνεσι καὶ λαοῖς Ἰσραήλ, 28 ποιῆσαι ὅσα ἡ χείρ σου καὶ ἡ βουλή σου προώρισε γενέσθαι· 29 καὶ τὰ νῦν, Κύριε, ἔπιδε ἐπὶ τὰς ἀπειλὰς αὐτῶν, καὶ δὸς τοῖς δούλοις σου μετὰ παρρησίας πάσης λαλεῖν τὸν λόγον σου 30 ἐν τῷ τὴν χεῖρά σου ἐκτείνειν σε εἰς ἴασιν καὶ σημεῖα καὶ τέρατα γίνεσθαι διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ ἁγίου παιδός σου Ἰησοῦ. 31 καὶ δεηθέντων αὐτῶν ἐσαλεύθη ὁ τόπος ἐν ᾧ ἦσαν συνηγμένοι, καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες Πνεύματος Ἁγίου, καὶ ἐλάλουν τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ μετὰ παρρησίας.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
23 Ὅταν οἱ δύο ἀπόστολοι ἀφέθηκαν ἐλεύθεροι, ἦλθαν στούς ἄλλους ἀποστόλους καί ἀδελφούς μέ τούς ὁποίους εἶχαν τήν ἴδια πίστη καί συνδέονταν πνευματικά ὡς μέλη τῆς ἴδιας οἰκογένειας· καί τούς διηγήθηκαν ὅσα τούς εἶπαν οἱ ἀρχιερεῖς καί οἱ πρεσβύτεροι. 24 Ἐκεῖνοι ὅταν τά ἄκουσαν αὐτά, ὅλοι μαζί μέ μιά φωνή καί μιά καρδιά ὕψωσαν ἱκετήρια φωνή πρός τόν Θεό καί εἶπαν: Ὕψιστε κυρίαρχε τοῦ παντός, ἐσύ πού δημιούργησες τόν οὐρανό καί τή γῆ καί τή θάλασσα κι ὅλα ὅσα ὑπάρχουν σ’ αὐτά, 25 ἐσύ πού εἶπες μέ τό στόμα τοῦ δούλου σου Δαβίδ· γιατί κυριεύθηκαν ἀπό μανία καί ἐξαγριώθηκαν τά ἔθνη, καί γιατί οἱ λαοί μηχανεύθηκαν σχέδια πού θά ἀποτύχουν καί θά ἀποδειχθοῦν μάταια; 26 Παρατάχθηκαν σέ πόλεμο ὅλοι μαζί οἱ βασιλιάδες τῆς γῆς, ὁ ἕνας κοντά στόν ἄλλο, καί οἱ ἄρχοντες συναθροίσθηκαν μέ ἐχθρικές διαθέσεις ἐναντίον τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί ἐναντίον τοῦ Μεσσία, τόν ὁποῖο ἔχρισε κι ἐγκατέστησε αἰώνιο βασιλιά, ἀρχιερέα καί προφήτη. 27 Ἡ προφητεία αὐτή τοῦ Δαβίδ ἐπαληθεύθηκε σήμε-ρα. Διότι πράγματι ἐναντίον τοῦ ἁγίου παιδός σου Ἰησοῦ, τόν ὁποῖο ἔχρισες Λυτρωτή καί Σωτήρα, μαζεύτηκαν ὁ Ἡρώδης καί ὁ Πόντιος Πιλάτος μαζί μέ εἰδωλολατρικά ἔθνη καί μέ λαό ἀπ’ ὅλες τίς φυλές τοῦ Ἰσραήλ. 28 Ἀλλά κι ἄν μαζεύτηκαν ὅλοι αὐτοί, δέν μπόρεσαν νά κάνουν τίποτε παραπάνω ἀπ’ ὅσα τό πανίσχυρο καί παντοδύναμο χέρι σου καί ἡ πάνσοφη βουλή σου εἶχε ὁρίσει ἀπό πρίν νά γίνουν. 29 Καί τώρα, Κύριε, ρίξε τό προστατευτικό γιά μᾶς βλέμμα σου στίς ἀπειλές τους καί δῶσε στούς δούλους σου ἐνίσχυση καί χάρη, γιά νά κηρύττουν τό λόγο σου μέ θάρρος καί μέ ἀφοβία ἀπέναντι σέ ὁποιαδήποτε ἀπειλή. 30 Κι ἔτσι νά κηρύττουν αὐτοί τήν ἀλήθεια, ἐνῶ ἐσύ θά ἐκτείνεις τό παντοδύναμο χέρι σου γιά νά θεραπεύεις θαυματουργικά τίς ἀσθένειες, καί θά γίνονται σημεῖα ἀποδεικτικά καί θαύματα καταπληκτικά μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ ἁγίου παιδός σου Ἰησοῦ. 31 Καί μόλις αὐτοί τελείωσαν τήν ἱκετήρια αὐτή προσευχή τους, μέ τήν ὁποία ζήτησαν τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ, σείσθηκε ὁ τόπος στόν ὁποῖο ἦταν συναθροισμένοι καί γέμισαν ὅλοι μέ Ἅγιον Πνεῦμα, καί κήρυτταν μέ ἄφοβο θάρρος τό λόγο τοῦ Θεοῦ.
