ΤΕΤΑΡΤΗ 18 ΜΑΪΟΥ

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. γ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. η΄ 18 – 25):

18 ἰδὼν δὲ ὁ Σίμων ὅτι διὰ τῆς ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τῶν ἀποστόλων δίδοται τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, προσή­νεγκεν αὐτοῖς χρήματα 19 λέγων· δότε κἀμοὶ τὴν ἐξουσίαν ταύτην, ἵνα ᾧ ἐὰν ἐπιθῶ τὰς χεῖρας λαμβάνῃ Πνεῦμα Ἅγιον. 20 Πέτρος δὲ εἶπε πρὸς αὐτόν· τὸ ἀργύριόν σου σὺν σοὶ εἴη εἰς ἀπώλειαν, ὅτι τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ ἐνόμισας διὰ χρημάτων κτᾶσθαι. 21 οὐκ ἔστι σοι μερὶς οὐδὲ κλῆρος ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ· ἡ γὰρ καρδία σου οὐκ ἔστιν εὐθεῖα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. 22 μετανόησον οὖν ἀπὸ τῆς κακίας σου ταύτης, καὶ δεήθητι τοῦ Θεοῦ εἰ ἄρα ἀφεθήσεταί σοι ἡ ἐπίνοια τῆς καρδίας σου· 23 εἰς γὰρ χολὴν πικρίας καὶ σύνδεσμον ἀδικίας ὁρῶ σε ὄντα. 24 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Σίμων εἶπε· δεήθητε ὑμεῖς ὑπὲρ ἐμοῦ πρὸς τὸν Θεὸν ὅπως μηδὲν ἐπέλθῃ ἐπ᾿ ἐμὲ ὧν εἰρήκατε. 25 Οἱ μὲν οὖν διαμαρτυράμενοι καὶ λαλήσαντες τὸν λόγον τοῦ Κυρίου ὑπέ­στρεψαν εἰς Ἱερουσαλήμ, πολλάς τε κώμας τῶν Σα­μαρειτῶν εὐηγ­γελίσαντο.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

18 Ὅταν ὅμως εἶδε ὁ Σίμων ὅτι μέ τό νά ἐπιθέτουν τά χέρια τους οἱ ἀπόστολοι πάνω στούς ἄλλους μεταδίδονταν καί σ’ ἐκείνους τά ὑπερφυσικά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τούς πρόσφερε χρήματα 19 καί τούς εἶπε: Δῶστε καί σέ μένα τήν ἐξουσία καί τή δύναμη αὐτή, ὥστε σ’ ὅποιον βάζω ἐπάνω του τά χέρια μου νά λαμβάνει Πνεῦμα Ἅγιον. 20 Ὁ Πέτρος ὅμως τοῦ εἶπε: Νά χαθοῦν τά χρήματά σου καί σύ μαζί τους. Διότι φαντάστηκες ὅτι τό ἀνεκτίμητο αὐτό δῶρο τοῦ Θεοῦ μπορεῖ νά ἀποκτηθεῖ μέ χρήματα. 21 Δέν ὑπάρχει γιά σένα κανένα μερίδιο στίς δωρεές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, τίς ὁποῖες ζητᾶς αὐτή τή στιγμή· οὔτε μικρό, πού νά προέρχεται ἀπό μοι­ρασιά, οὔτε με­γα­λύτερο, πού νά παραχωρεῖται μέ κλῆ­ρο. Ποτέ καί γιά κα­νένα λόγο δέν θά λάβεις οὔτε τό παραμικρό δικαί­ω­μα στή μετάδοση τῶν θείων χαρι­σμάτων. Διότι ἡ καρδιά σου δέν εἶναι εὐθεία καί ἀνιδι­ο­τε­λής ἐνώπιον τοῦ Θε­οῦ. 22 Μετανόησε λοιπόν καί ἐγκατάλειψε τελείως τήν κακία σου αὐτή· καί παρακάλεσε τόν Θεό γιά τό ἁμάρτημά σου αὐτό, τό ὁποῖο δείχνει τόσο μεγάλη διαστροφή τῶν διαθέσεών σου, ὥστε ἀμφιβάλλω ἄν θά μετανοήσεις εἰλι­­κρινά, γιά νά σοῦ συγχωρηθεῖ αὐτό πού ἐπινόησες μέσα στήν καρδιά σου. 23 Κι ἔχω τίς ἀμφιβολίες αὐτές, διότι σέ βλέπω νά εἶσαι γε­­μάτος πικρόχολη κακία, ἡ ὁποία δηλητηρίασε πλήρως τήν καρδιά σου καί σέ κατέστησε ἐπικίν­δυ­νο καί στούς ἄλλους. Κι ἀκόμη βλέπω νά εἶ­σαι σφιχτά δεμένος ἀπό τήν ἀδικία. 24 Τότε ὁ Σίμων, πού εἶχε τρομοκρατηθεῖ, ἀπο­κρί­θη­κε: Παρακαλέστε ἐσεῖς τόν Κύριο γιά χάρη μου, νά μή μοῦ συμβεῖ κανένα κακό ἀπ’ αὐτά πού εἴπα­τε. 25 Αὐτά λοιπόν ἔγιναν στή Σαμάρεια. Καί οἱ δύο ἀπό­στο­λοι, ἀφοῦ ἐπιβεβαίωσαν καί μέ τή μετάδοση τῶν χαρισμάτων τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τή μαρτυρία τους γιά τόν Ἰησοῦ καί κήρυξαν τό λόγο τοῦ Κυρίου, ἐπέστρε­ψαν στήν Ἱερουσαλήμ. Κατά τή διάρκεια ὅμως τοῦ ταξιδιοῦ τους κή­ρυ­ξαν τό εὐαγγέλιο σέ πολλά χωριά τῶν Σαμα­ρει­τῶν, τά ὁποῖα συνάντησαν στό δρόμο τους.