ΠΕΜΠΤΗ 26 ΜΑΪΟΥ

Ἀπόστολος: ἡμέρας, Πέμ. δ΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ι΄ 34 – 43):

34 Ἀνοίξας δὲ Πέτρος τὸ στόμα αὐτοῦ εἶπεν· ἐπ᾿ ἀληθείας καταλαμβάνομαι ὅτι οὐκ ἔστι προσωπολήπτης ὁ Θεός, 35 ἀλλ᾿ ἐν παντὶ ἔθνει ὁ φοβούμενος αὐτὸν καὶ ἐργα­ζόμενος δικαιοσύνην δε­­κτὸς αὐτῷ ἐστι. 36 τὸν λόγον ὃν ἀπέστειλε τοῖς υἱοῖς Ἰσραὴλ εὐαγ­γελι­ζόμενος εἰρήνην διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ· οὗτός ἐστι πάντων Κύριος· 37 ὑμεῖς οἴδατε τὸ γενόμενον ρῆμα καθ᾿ ὅλης τῆς Ἰουδαίας, ἀρξάμενον ἀπὸ τῆς Γαλιλαίας μετὰ τὸ βάπτισμα ὃ ἐκήρυξεν Ἰωάννης, 38 Ἰησοῦν τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ, ὡς ἔχρισεν αὐτὸν ὁ Θε­­­­­­ὸς Πνεύματι Ἁγίῳ καὶ δυ­­­­νάμει, ὃς διῆλθεν εὐεργε­­­­­­τῶν καὶ ἰώμενος πάντας τοὺς καταδυναστευομένους ὑπὸ τοῦ διαβόλου, ὅτι ὁ Θεὸς ἦν μετ᾿ αὐτοῦ· 39 καὶ ἡμεῖς ἐσμεν μάρτυρες πάντων ὧν ἐποίησεν ἔν τε τῇ χώρᾳ τῶν Ἰουδαίων καὶ ἐν Ἱερουσαλήμ· ὃν καὶ ἀνεῖλον κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου. 40 τοῦτον ὁ Θεὸς ἤγειρε τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἔδωκεν αὐτὸν ἐμφανῆ γενέσθαι, 41 οὐ παντὶ τῷ λαῷ, ἀλλὰ μάρτυσι τοῖς προκεχειροτονημένοις ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, ἡμῖν, οἵτινες συνεφάγομεν καὶ συνεπίομεν αὐτῷ μετὰ τὸ ἀναστῆναι αὐτὸν ἐκ νε­κρῶν· 42 καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν. 43 τούτῳ πάντες οἱ προφῆ­ται μαρτυροῦσιν, ἄφε­σιν ἁμαρ­τιῶν λαβεῖν διὰ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ πάντα τὸν πιστεύοντα εἰς αὐτόν.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ

34 Ὁ Πέτρος τότε, ἔχοντας τή διάθεση νά μιλήσει πολύ, ἄνοιξε τό στόμα του καί εἶπε: Ἀληθινά καταλαβαίνω ὅτι ὁ Θεός δέν ἐπηρεάζεται ἀπό πρόσωπα καί δέν κάνει μεροληψίες καί διακρίσεις. 35 Ἀλλά δέχεται εὐπρόσδεκτα κάθε ἄνθρωπο, σ’ ὅποιο ἔθνος κι ἄν ἀνή­­κει, ἐφόσον βέβαια αὐτός ἔχει φόβο Θε­οῦ καί συμπεριφέρεται μέ δικαιοσύνη. 36 Γι’ αὐτό καί μένα τώρα τίποτε δέν μέ ἐμποδίζει νά ἀναπτύξω καί σέ σᾶς τό λόγο καί τό ἄγγελμα πού ὁ Θεός ἀπέ­στειλε στούς Ἰσραηλίτες. Καί μέ τό ἄγγελμα αὐτό ἀποκαλύπτει τό χαρμόσυνο μήνυμα ὅτι ὁ Ἰη­σοῦς Χριστός εἰρήνευσε τόν Ἰσραήλ μέ τόν Θεό. Αὐ­τός ὁ Ἰη­σοῦς Χριστός εἶναι ὁ Κύριος ὅλων τῶν ἀν­θρώ­πων, καί θέλει ὅλοι νά σω­θοῦν. 37 Ἐσεῖς ἔχετε μάθει γιά τό γεγονός πού κηρύχθηκε σ’ ὅλη τήν Ἰουδαία καί ἄρχισε ἀπό τή Γαλιλαία μετά τό βάπτισμα τῆς μετανοίας πού κήρυξε ὁ Ἰωάν­νης. 38 Γνωρίζετε τόν Ἰησοῦ ἀπό τή Ναζαρέτ, πῶς τόν ἔχρι­σε ὁ Θεός μέ τό Ἅγιον Πνεῦ­μα καί τόν περιέβαλε μέ δύναμη, γιά νά ἐπιτελεῖ τά τόσα θαύματά του. Αὐτός περιόδευε καί πή­­­­­γαινε ἀπό τόπο σέ τόπο εὐερ­­­­γετώντας καί θε­­­­ρα­πεύ­­­­­­­­­­οντας ὅλους ὅσους ἦταν δαι­­μο­νισμένοι καί κα­τα­­­τυ­ραν­­­­­­­­­­­νοῦνταν ἀπό τό διά­βολο. Καί ἐνεργοῦσε τά ὑπερ­­φυ­σι­­­­κά αὐτά ἔργα, διότι ἦταν ὁ Θεός μαζί του. 39 Καί ἐμεῖς εἴδαμε μέ τά μάτια μας καί εἴμαστε μάρτυρες γιά ὅλα ὅσα ἔκανε καί στή χώρα τῶν Ἰουδαίων καί στήν Ἱερουσαλήμ. Καί ὅμως αὐτόν πού τόσες εὐερ­γε­σίες καί θεραπεῖες ἔκανε, τόν σκότωσαν καί μάλιστα μέ θάνατο ἀτιμωτικό. Διότι τόν κρέμασαν πάνω στό ξύλο τοῦ σταυροῦ. 40 Ὁ Θεός ὅμως τόν ἀνέστησε τήν τρίτη ἡμέρα ἀπό τό θάνατό του. Καί ἐπέτρεψε νά γίνει ὁρατός καί νά ἐμφανισθεῖ μετά τήν Ἀνάστασή του 41 ὄχι πλέον σ’ ὅλο τό λαό. Ἀλλά ἐμφανίσθηκε σέ μάρτυρες πού εἶχαν ἐκλεγεῖ ἀπό τόν Θεό πολύ πρίν σταυ­ρωθεῖ καί ἀναστηθεῖ ὁ Ἰησοῦς. Καί οἱ μάρτυρες αὐτοί εἴμαστε ἐμεῖς οἱ ἀπόστολοι, οἱ ὁποῖοι φάγαμε καί ἤπιαμε μαζί του μετά τήν Ἀνάστασή του ἀπό τούς νεκρούς. 42 Καί μᾶς ἔδωσε τήν ἐντολή νά κηρύξουμε στό λαό καί νά μαρτυρήσουμε ὅτι αὐτός ὁ Ἰησοῦς εἶναι ἐκεῖνος πού ὁ Θεός σύμφωνα μέ τή σωτηριώδη καί ἀμετάθετη βουλή του ἔχει ὁρί­σει κριτή τῶν ζωντανῶν καί τῶν νεκρῶν. Κι ἔτσι νά καταστήσουμε ὑπεύθυνους ἐνώπιον τοῦ Θε­οῦ τούς ἀκροατές μας, ἐάν δέν δεχθοῦν τή μαρτυρία μας αὐτή. 43 Γι’ αὐτόν δίνουν τή μαρτυρία τους ὅλοι οἱ προφῆτες καί βεβαιώνουν ὅτι κάθε ἄνθρωπος πού πιστεύει σ’ αὐ­­τόν, θά λάβει ἄφεση ἁμαρτιῶν μέ τή δύναμη καί τή χά­­­ρη πού προέρχεται ἀπό τό ὄνομα καί τό πρόσωπό του.