Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. ε΄ ἑβδ. Πράξεων (Πρξ. ιγ΄ 13 – 24):
13 Ἀναχθέντες δὲ ἀπὸ τῆς Πάφου οἱ περὶ τὸν Παῦλον ἦλθον εἰς Πέργην τῆς Παμφυλίας· Ἰωάννης δὲ ἀποχωρήσας ἀπ᾿ αὐτῶν ὑπέστρεψεν εἰς Ἱεροσόλυμα. 14 Αὐτοὶ δὲ διελθόντες ἀπὸ τῆς Πέργης παρεγένοντο εἰς Ἀντιόχειαν τῆς Πισιδίας, καὶ εἰσελθόντες εἰς τὴν συναγωγὴν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων ἐκάθισαν. 15 μετὰ δὲ τὴν ἀνάγνωσιν τοῦ νόμου καὶ τῶν προφητῶν ἀπέστειλαν οἱ ἀρχισυνάγωγοι πρὸς αὐτοὺς λέγοντες· ἄνδρες ἀδελφοί, εἰ ἔστι λόγος ἐν ὑμῖν παρακλήσεως πρὸς τὸν λαόν, λέγετε. 16 ἀναστὰς δὲ Παῦλος καὶ κατασείσας τῇ χειρὶ εἶπεν· ἄνδρες Ἰσραηλῖται καὶ οἱ φοβούμενοι τὸν Θεόν, ἀκούσατε. 17 ὁ Θεὸς τοῦ λαοῦ τούτου Ἰσραὴλ ἐξελέξατο τοὺς πατέρας ἡμῶν, καὶ τὸν λαὸν ὕψωσεν ἐν τῇ παροικίᾳ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ, καὶ μετὰ βραχίονος ὑψηλοῦ ἐξήγαγεν αὐτοὺς ἐξ αὐτῆς, 18 καὶ ὡς τεσσαρακονταετῆ χρόνον ἐτροποφόρησεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ, 19 καὶ καθελὼν ἔθνη ἑπτὰ ἐν γῇ Χαναὰν κατεκληρονόμησεν αὐτοῖς τὴν γῆν αὐτῶν. 20 καὶ μετὰ ταῦτα ὡς ἔτεσι τετρακοσίοις καὶ πεντήκοντα ἔδωκε κριτὰς ἕως Σαμουὴλ τοῦ προφήτου. 21 κἀκεῖθεν ᾐτήσαντο βασιλέα, καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς ὁ Θεὸς τὸν Σαοὺλ υἱὸν Κίς, ἄνδρα ἐκ φυλῆς Βενιαμίν, ἔτη τεσσαράκοντα· 22 καὶ μεταστήσας αὐτὸν ἤγειρεν αὐτοῖς τὸν Δαυῒδ εἰς βασιλέα, ᾧ καὶ εἶπε μαρτυρήσας· εὗρον Δαυῒδ τὸν τοῦ Ἰεσσαί, ἄνδρα κατὰ τὴν καρδίαν μου, ὃς ποιήσει πάντα τὰ θελήματά μου. 23 τούτου ὁ Θεὸς ἀπὸ τοῦ σπέρματος κατ᾿ ἐπαγγελίαν ἤγαγε τῷ Ἰσραὴλ σωτηρίαν, 24 προκηρύξαντος Ἰωάννου πρὸ προσώπου τῆς εἰσόδου αὐτοῦ βάπτισμα μετανοίας παντὶ τῷ λαῷ Ἰσραήλ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
13 Κατόπιν ὁ Παῦλος καί ὅσοι ἦταν μαζί του ἀπέ-πλευσαν ἀπό τήν Πάφο καί ἦλθαν στήν Πέργη τῆς Παμφυλίας. Ἀλλά ὁ Ἰωάννης, ὁ ὁποῖος ὀνομαζόταν καί Μάρκος, τούς ἄφησε καί ἐπέστρεψε στά Ἱεροσόλυμα. 14 Αὐτοί πάλι διέσχισαν τήν περιοχή πού ἀρχίζει ἀπό τήν Πέργη καί ἔφθασαν στήν Ἀντιόχεια τῆς Πισιδίας. Καί τήν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου μπῆκαν στή συναγωγή καί κάθισαν στά καθίσματα πού ἦταν προορισμένα γιά τούς ξένους. 15 Μετά τήν ἀνάγνωση τῶν περικοπῶν τῆς Πεντατεύχου καί τῶν προφητῶν, οἱ ἀρχισυνάγωγοι ἔστειλαν σ’ αὐτούς τόν ὑπηρέτη τῆς συναγωγῆς καί τούς εἶπαν: Ἄνδρες ἀδελφοί, ἐάν ἔχετε νά πεῖτε κάποιο λόγο προτρεπτικό καί διδακτικό γιά τό λαό, μιλῆστε. 16 Τότε σηκώθηκε ὁ Παῦλος κι ἔκανε νόημα μέ τό χέρι του ὅτι ἤθελε νά μιλήσει· καί εἶπε: Ἄνδρες Ἰσραηλίτες κι ὅσοι ἄλλοι εἶστε ἐδῶ, οἱ ὁποῖοι ἤσασταν κάποτε ἐθνικοί ἀλλά γνωρίσατε καί λατρεύετε μέ εὐλάβεια τόν ἀληθινό Θεό, ἀκοῦστε: 17 Ὁ Θεός τοῦ προνομιούχου αὐτοῦ λαοῦ πού κατάγεται ἀπό τόν εὐλογημένο Ἰσραήλ, ἐξέλεξε τούς προγόνους μας καί τούς ἀνέδειξε σέ λαό πολυπληθή καί ἰσχυρό, ἐνῶ ἀκόμη αὐτοί κατοικοῦσαν ὡς ξένοι καί πάροικοι στή χώρα τῆς Αἰγύπτου. Καί μέ τήν πανίσχυρη δύναμή του τούς ἔβγαλε ἀπό τή χώρα αὐτή. 18 Ἐκεῖ στήν ἔρημο σαράντα περίπου χρόνια ὑπέμεινε ὁ Θεός τή σκληρή καί δύστροπη διαγωγή τους. 19 Κι ἀφοῦ ἐξολόθρευσε ἑπτά ἔθνη στή χώρα τῆς Χαναάν, τούς ἔδωσε κληρονομιά τή χώρα πού κατεῖχαν τά ἔθνη ἐκεῖνα ὡς δική τους. 20 Καί μετά ἀπό αὐτά, ἐπί τετρακόσια πενήντα περίπου χρόνια τούς ἔδωσε Κριτές, οἱ ὁποῖοι κυβέρνησαν τό λαό μέχρι τόν προφήτη Σαμουήλ. 21 Ἀπό τότε κι ἔπειτα ζήτησαν βασιλιά, καί τούς ἔδωσε ὁ Θεός τόν Σαούλ, τό γιό τοῦ Κίς, ὁ ὁποῖος καταγόταν ἀπό τή φυλή Βενιαμίν, καί βασίλευσε σαράντα χρόνια. 22 Ἔπειτα ὁ Θεός τόν ἀποδοκίμασε, τόν καθαίρεσε καί τόν ἐκδίωξε. Καί ἀνέδειξε βασιλιά τους τόν Δαβίδ, καί ἔδωσε γι’ αὐτόν αὐτή τή μαρτυρία: Βρῆκα τόν Δαβίδ, τό γιό τοῦ Ἰεσσαί, ἄνδρα ὅπως τόν θέλει ἡ καρδιά μου, ὁ ὁποῖος θά κάνει ὅλα τά θελήματά μου. 23 Ἀπό τούς ἀπογόνους τοῦ Δαβίδ ὁ Θεός, σύμφωνα μέ τήν ὑπόσχεση πού εἶχε δώσει στούς Πατριάρχες καί στόν ἴδιο τόν Δαβίδ, ἀπέστειλε καί ἀνέδειξε στόν Ἰσραήλ σωτήρα τόν Ἰησοῦ. 24 Προηγουμένως ὅμως, πρίν ἀρχίσει ὁ Ἰησοῦς τή δημόσια δράση του, ὁ Ἰωάννης εἶχε κηρύξει βάπτισμα μετανοίας σ’ ὅλο τό λαό τοῦ Ἰσραήλ, γιά νά τόν προετοιμάσει νά ὑποδεχθεῖ τόν Σωτήρα πού θά ἐρχόταν μετά ἀπό λίγο.
