Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τρ. α΄ ἑβδ. ἑπιστ. (Ῥωμ. α΄ 1 – 7, 13 – 17):
Παῦλος, δοῦλος Ἰησοῦ Χριστοῦ, κλητὸς ἀπόστολος, ἀφωρισμένος εἰς εὐαγγέλιον Θεοῦ 2 ὃ προεπηγγείλατο διὰ τῶν προφητῶν αὐτοῦ ἐν γραφαῖς ἁγίαις 3 περὶ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ, τοῦ γενομένου ἐκ σπέρματος Δαυῒδ κατὰ σάρκα, 4 τοῦ ὁρισθέντος υἱοῦ Θεοῦ ἐν δυνάμει κατὰ πνεῦμα ἁγιωσύνης ἐξ ἀναστάσεως νεκρῶν, Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, 5 δι᾿ οὗ ἐλάβομεν χάριν καὶ ἀποστολὴν εἰς ὑπακοὴν πίστεως ἐν πᾶσι τοῖς ἔθνεσιν ὑπὲρ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ, 6 ἐν οἷς ἐστε καὶ ὑμεῖς κλητοὶ Ἰησοῦ Χριστοῦ, 7 πᾶσι τοῖς οὖσιν ἐν Ρώμῃ ἀγαπητοῖς Θεοῦ, κλητοῖς ἁγίοις· χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ Θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.13 οὐ θέλω δὲ ὑμᾶς ἀγνοεῖν, ἀδελφοί, ὅτι πολλάκις προεθέμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς, καὶ ἐκωλύθην ἄχρι τοῦ δεῦρο, ἵνα τινὰ καρπὸν σχῶ καὶ ἐν ὑμῖν καθὼς καὶ ἐν τοῖς λοιποῖς ἔθνεσιν. 14 Ἕλλησί τε καὶ βαρβάροις, σοφοῖς τε καὶ ἀνοήτοις ὀφειλέτης εἰμί· 15 οὕτω τὸ κατ᾿ ἐμὲ πρόθυμον καὶ ὑμῖν τοῖς ἐν Ρώμῃ εὐαγγελίσασθαι. 16 οὐ γὰρ ἐπαισχύνομαι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ· δύναμις γὰρ Θεοῦ ἐστιν εἰς σωτηρίαν παντὶ τῷ πιστεύοντι, Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι. 17 δικαιοσύνη γὰρ Θεοῦ ἐν αὐτῷ ἀποκαλύπτεται ἐκ πίστεως εἰς πίστιν, καθὼς γέγραπται· ὁ δὲ δίκαιος ἐκ πίστεως ζήσεται.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Παῦλος, δοῦλος καί διάκονος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀπόστολος καλεσμένος σ’ αὐτό τό ἀξίωμα ἀπό αὐτόν τόν ἴδιο, ξεχωρισμένος ἀπό τόν Θεό γιά νά κηρύττω τό Εὐαγγέλιο καί νά διαδίδω τή χαρμόσυνη ἀγγελία τῆς σωτηρίας, τήν ὁποία ὁ Θεός δίνει στούς ἀνθρώπους. 2 Καί τό κήρυγμα αὐτό τῆς σωτηρίας τό ὑποσχέθηκε πρίν ἀπό πολύ καιρό ὁ Θεός διαμέσου τῶν προφητῶν του, μέ προφητεῖες πού εἶναι γραμμένες σέ γραφές ὄχι κοινές καί ἀνθρώπινες, ἀλλά ἅγιες καί θεόπνευστες. 3 Καί ἔδωσε ὁ Θεός ἀπό τότε τήν ὑπόσχεση γιά τόν Υἱό του, ὁ ὁποῖος γεννήθηκε ὡς ἄνθρωπος σέ ὁρισμένο χρόνο ἀπό ἀπόγονο τοῦ Δαβίδ 4 καί ἀποδείχθηκε ὅτι εἶναι Υἱός τοῦ Θεοῦ μέ δύναμη ὑπερφυσική πού προερχόταν ἀπό τό Πνεῦμα πού μεταδίδει ἁγιασμό· καί προπάντων ἀποδείχθηκε μέ τήν ἀνάστασή του ἀπό τούς νεκρούς. Μιλῶ γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό, τόν Κύριό μας. 5 Καί διαμέσου τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ἔλαβα κι ἐγώ τό δῶρο τῆς σωτηρίας, ἀλλά καί τό ἀποστολικό ἀξίωμα, γιά νά διαδοθεῖ σ’ ὅλους τούς ἐθνικούς ἡ πίστη καί ἡ ὑπακοή πού αὐτή ὁρίζει, ὥστε νά δοξασθεῖ τό ὄνομά του. 6 Ἀνάμεσα στούς ἐθνικούς αὐτούς εἶστε καί σεῖς καλεσμένοι τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 7 Ἐγώ λοιπόν ὁ Παῦλος γράφω τήν ἐπιστολή αὐτή σ’ ὅλους τούς πιστούς πού βρίσκεστε στή Ρώμη καί εἶστε ἰδιαιτέρως ἀγαπητοί στό Θεό καί καλεσμένοι γιά νά γίνετε ἅγιοι. Σᾶς εὔχομαι λοιπόν νά εἶναι μαζί σας ἡ χάρις καί ἡ εἰρήνη ἀπό τόν Θεό Πατέρα μας καί ἀπό τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. 13 Δέν θέλω μάλιστα νά ἀγνοεῖτε, ἀδελφοί, ὅτι πολλές φορές ἔβαλα στό νοῦ μου νά ἔλθω σέ σᾶς καί ἐμποδίσθηκα μέχρι τώρα. Ἐπιθυμοῦσα νά ἔλθω γιά νά ἐπιτύχω καί ἀνάμεσά σας κάποιο καρπό, ὅπως πέτυχα καί στά ἄλλα ἔθνη. 14 Καί σέ Ἕλληνες καί σέ βαρβάρους, καί σέ σοφούς καί σέ ἀμαθεῖς εἶμαι ὀφειλέτης καί ἔχω ὑποχρέωση νά τούς κηρύξω τό Εὐαγγέλιο. 15 Γι’ αὐτό τό λόγο, ὅσο ἐξαρτᾶται ἀπό μένα, εἶμαι πρόθυμος νά κηρύξω τό Εὐαγγέλιο καί σέ σᾶς πού εἶστε στή Ρώμη. 16 Καί ἔχω αὐτή τήν ἐπιθυμία, διότι δέν ντρέπομαι νά κηρύξω τό Εὐαγγέλιο πού ἔχει ὡς περιεχόμενο τό σταυρικό θάνατο τοῦ Χριστοῦ. Διότι τό Εὐαγγέλιο εἶναι δύναμη Θεοῦ πού παρέχει σωτηρία σ’ ὅλους ὅσους πιστεύουν στό Χριστό, σέ κάθε Ἰουδαῖο κατά πρῶτο λόγο, ἀλλά καί σέ κάθε Ἕλληνα καί εἰδωλολάτρη. 17 Καί εἶναι τέτοια δύναμη τό Εὐαγγέλιο, διότι μέσα ἀπό αὐτό φανερώνεται ὅτι ὁ Θεός δικαιώνει καί σώζει κάθε ἁμαρτωλό πού πιστεύει, τόν ὁποῖο ἀνακηρύττει καί μεταβάλλει σέ δίκαιο. Καί ἡ δικαίωση αὐτή καί σωτηρία προέρχεται ὄχι ἀπό ἔργα ἀλλά ἀπό τήν πίστη· καί δίνεται σέ κάθε ἄνθρωπο πού ἔχει πίστη, σύμφωνα μ’ ἐκεῖνο πού ἔχει γραφεῖ ἀπό τόν προφήτη Ἀββακούμ: Ὁ δίκαιος πού τηρεῖ τό νόμο θά σωθεῖ ἀπό τήν πίστη του.
