Ἀπόστολος: ἡμέρας, Τετ. γ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Ῥωμ. η΄ 2 – 13):
2 Ὁ γὰρ νόμος τοῦ πνεύματος τῆς ζωῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ ἠλευθέρωσέ με ἀπὸ τοῦ νόμου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ θανάτου. 3 τὸ γὰρ ἀδύνατον τοῦ νόμου, ἐν ᾧ ἠσθένει διὰ τῆς σαρκός, ὁ Θεὸς τὸν ἑαυτοῦ υἱὸν πέμψας ἐν ὁμοιώματι σαρκὸς ἁμαρτίας καὶ περὶ ἁμαρτίας, κατέκρινε τὴν ἁμαρτίαν ἐν τῇ σαρκί, 4 ἵνα τὸ δικαίωμα τοῦ νόμου πληρωθῇ ἐν ἡμῖν τοῖς μὴ κατὰ σάρκα περιπατοῦσιν, ἀλλὰ κατὰ πνεῦμα· 5 οἱ γὰρ κατὰ σάρκα ὄντες τὰ τῆς σαρκὸς φρονοῦσιν, οἱ δὲ κατὰ πνεῦμα τὰ τοῦ πνεύματος. 6 τὸ γὰρ φρόνημα τῆς σαρκὸς θάνατος, τὸ δὲ φρόνημα τοῦ πνεύματος ζωὴ καὶ εἰρήνη· διότι τὸ φρόνημα τῆς σαρκὸς ἔχθρα εἰς Θεόν· 7 τῷ γὰρ νόμῳ τοῦ Θεοῦ οὐχ ὑποτάσσεται· οὐδὲ γὰρ δύναται· 8 οἱ δὲ ἐν σαρκὶ ὄντες Θεῷ ἀρέσαι οὐ δύνανται. 9 ὑμεῖς δὲ οὐκ ἐστὲ ἐν σαρκί, ἀλλ᾿ ἐν πνεύματι, εἴπερ Πνεῦμα Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν. εἰ δέ τις Πνεῦμα Χριστοῦ οὐκ ἔχει, οὗτος οὐκ ἔστιν αὐτοῦ. 10 εἰ δὲ Χριστὸς ἐν ὑμῖν, τὸ μὲν σῶμα νεκρὸν δι᾿ ἁμαρτίαν, τὸ δὲ πνεῦμα ζωὴ διὰ δικαιοσύνην. 11 εἰ δὲ τὸ Πνεῦμα τοῦ ἐγείραντος Ἰησοῦν ἐκ νεκρῶν οἰκεῖ ἐν ὑμῖν, ὁ ἐγείρας τὸν Χριστὸν ἐκ νεκρῶν ζωοποιήσει καὶ τὰ θνητὰ σώματα ὑμῶν διὰ τὸ ἐνοικοῦν αὐτοῦ Πνεῦμα ἐν ὑμῖν. 12 Ἄρα οὖν, ἀδελφοί, ὀφειλέται ἐσμὲν οὐ τῇ σαρκὶ τοῦ κατὰ σάρκα ζῆν· 13 εἰ γὰρ κατὰ σάρκα ζῆτε, μέλλετε ἀποθνήσκειν· εἰ δὲ Πνεύματι τὰς πράξεις τοῦ σώματος θανατοῦτε, ζήσεσθε.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
2 Διότι ἡ δύναμη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, πού εἶναι ζωή καί μεταδίδει ζωή σ’ αὐτούς πού εἶναι ἑνωμένοι μέ τόν Ἰησοῦ Χριστό, μαζί μέ ὅλους αὐτούς ἐλευθέρωσε καί μένα ἀπό τό νόμο καί τή δύναμη τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου. 3 Καί μέ ἐλευθέρωσε, διότι ἐκεῖνο πού δέν μποροῦσε νά κατορθώσει ὁ νόμος, ὄχι ἐπειδή ἦταν ἀτελής, ἀλλά ἐπειδή δέν παρεῖχε καί τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί γι’ αὐτό δέν μποροῦσε νά κατανικήσει τήν ἀντίσταση τοῦ σαρκικοῦ μας φρονήματος, τό πραγματοποίησε ὁ Θεός. Ὁ Θεός δηλαδή, γιά νά ἐξαλείψει τήν ἁμαρτία, ἔστειλε τόν Υἱό του μέ σάρκα, ἡ ὁποία ἔμοιαζε μόνο ἀλλά δέν ἦταν καί πραγματική σάρκα τῆς ἁμαρτίας, κι ἔτσι καταδίκασε καί κατανίκησε τήν ἁμαρτία μέ τή σάρκα τοῦ Υἱοῦ του, ἡ ὁποία, ἐνῶ ἦταν ἀναμάρτητη, ὑπέστη τίς συνέπειες τῆς ἁμαρτίας, καθώς παραδόθηκε στό θάνατο. 4 Συνεπῶς ὅλα ὅσα δικαίως ἀπαιτοῦσε ἀπό μᾶς ὁ νόμος, τά ἐφαρμόσαμε πλήρως, καί πολιτευόμαστε τώρα ὄχι σύμφωνα μέ τίς ἐπιθυμίες τῆς σαρκός, ἀλλά σύμφωνα μέ τίς ὑπαγορεύσεις τῶν ἀνώτερων πνευματικῶν μας δυνάμεων, ὅπως τίς φωτίζει καί τίς ἐνισχύει τό Ἅγιον Πνεῦμα. 5 Ναί. Τώρα ζοῦμε σύμφωνα μέ τίς ὑπαγορεύσεις ὄχι τῆς σαρκός ἀλλά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Διότι ὅσοι βρίσκονται κάτω ἀπό τήν κυριαρχία τῆς σαρκός, σκέπτονται καί φρονοῦν καί θέλουν ὅσα ζητᾶ ἡ σάρκα. Ὅσοι ὅμως διευθύνονται ἀπό τίς ἀνώτερες πνευματικές δυνάμεις μας, ὅπως αὐτές γίνονται ὅταν ἔχουν τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, σκέπτονται καί φρονοῦν καί θέλουν ἐκεῖνα πού ἀσπάζεται ἡ ψυχή πού εἶναι ἀναγεννημένη ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα. 6 Καί εἶναι ἐντελῶς ἀντίθετα ἐκεῖνα πού ζητᾶ ἡ σάρκα ἀπό ἐκεῖνα πού ζητᾶ τό πνεῦμα. Διότι ἡ κατάσταση στήν ὁποία σκέπτεται κανείς καί θέλει ἐκεῖνα πού ζητᾶ ἡ σάρκα, προξενεῖ θάνατο πνευματικό, δηλαδή χωρισμό ἀπό τόν Θεό· ἐνῶ ἡ κατάσταση στήν ὁποία σκέπτεται κανείς καί θέλει ἐκεῖνα πού ὑπαγορεύει τό πνεῦμα, δημιουργεῖ ζωή καί εἰρήνη. Καί ἡ κατάσταση τοῦ σαρκικοῦ ἀνθρώπου φέρνει θάνατο, διότι εἶναι ἔχθρα στό Θεό, 7 ἐφόσον δέν ὑποτάσσεται στό νόμο τοῦ Θεοῦ, ἐπειδή οὔτε ἔχει καί τή δύναμη νά ὑποταχθεῖ. 8 Ὅσοι λοιπόν εἶναι παραδομένοι σέ σαρκική καί κοσμική ζωή δέν μποροῦν νά ἀρέσουν στό Θεό. 9 Ἐσεῖς ὅμως δέν εἶστε αἰχμάλωτοι καί δοῦλοι τῆς σαρκός, ἀλλά κυριαρχεῖσθε ἀπό τήν ἀνώτερη πνευματική σας φύση, ὅπως αὐτή φωτίστηκε καί ἀναγεννήθηκε ἀπό τή χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἐάν βέβαια, ὅπως ἐλπίζω, κατοικεῖ μέσα σας τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος ὅμως πού δέν ἔχει μέσα του Πνεῦμα Χριστοῦ δέν ἀνήκει στό Χριστό. 10 Ἐάν λοιπόν κατοικεῖ μέσα σας ὁ Χριστός μέ τό Πνεῦμα του, τότε, ἐνῶ τό σῶμα σας ὑπόκειται στό φυσικό θάνατο ἐξαιτίας τῆς προπατορικῆς μας ἁμαρτίας, ἡ ψυχή ὅμως πού ἔγινε πνευματική θά ἔχει ζωή αἰώνια λόγῳ τῆς δικαιώσεως πού μᾶς ἔδωσε ὁ Χριστός καί τῆς ἀρετῆς πού ἤδη ἀποκτᾶ μέ τή χάρη τοῦ Θεοῦ. 11 Καί δέν ἔχει καμία σημασία ἄν τό σῶμα σας εἶναι θνητό καί ὑπόκειται στό θάνατο. Διότι, ἄν κατοικεῖ μέσα σας τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος ἀνέστησε τόν Ἰησοῦ ἐκ νεκρῶν, αὐτός πού ἀνέστησε τόν Χριστό ἀπό τούς νεκρούς θά δώσει ζωή καί στά θνητά σώματά σας ἐξαιτίας τοῦ Πνεύματός του πού κατοικεῖ μέσα σας. 12 Ἀφοῦ λοιπόν, ἀδελφοί, μᾶς ἐλευθέρωσε ὁ Κύριος ἀπό τό κράτος τῆς ἁμαρτίας καί τοῦ θανάτου, καί ἀφοῦ τέτοιες ἀμοιβές καί εὐεργεσίες μᾶς ἐπιφυλάσσονται ἀπ’ τόν Θεό, εἴμαστε χρεῶστες ὄχι στή σάρκα, γιά νά ζοῦμε σύμφωνα μέ τίς ἐπιθυμίες τῆς σαρκός. 13 Διότι, ἐάν ζεῖτε ὡς δοῦλοι τῶν ἐπιθυμιῶν τῆς σαρκός, ὁπωσδήποτε πρόκειται νά πεθάνετε τόν ἀθάνατο θάνατο τῆς αἰώνιας κόλασης, τόν ὁποῖο φέρνει στόν ἄνθρωπο ὁ αἰώνιος χωρισμός ἀπό τόν Θεό. Ἐάν ὅμως μέ τίς ἀναγεννημένες ἀπό τή θεία χάρη πνευματικές σας δυνάμεις νεκρώνετε τίς κακές πράξεις τοῦ σώματος, θά ζήσετε αἰώνια καί εὐτυχισμένα.
