Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Πέμ. στ΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιγ΄ 36 – 43):
36 Τότε ἀφεὶς τοὺς ὄχλους ἦλθεν εἰς τὴν οἰκίαν αὐτοῦ. Καὶ προσῆλθον αὐτῷ οἱ μα-θηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· φράσον ἡμῖν τὴν παραβολὴν τῶν ζιζανίων τοῦ ἀγροῦ. 37 ὁ δὲ ἀποκριθεὶς εἶπεν αὐτοῖς· ὁ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου· 38 ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος· τὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας· τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσιν οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ· 39 ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος· ὁ δὲ θερισμὸς συντέλεια τοῦ αἰῶνός ἐστιν· οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν. 40 ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ καίεται, οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος τούτου. 41 ἀποστελεῖ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν, 42 καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. 43 τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
36 Τότε, ἀφοῦ ἄφησε τό πλῆθος τοῦ λαοῦ, ἦλθε στό σπίτι πού φιλοξενοῦνταν. Τόν πλησίασαν λοιπόν οἱ μαθητές του καί τοῦ εἶπαν: Ἐξήγησέ μας τή σημασία τῆς παραβολῆς τῶν ζιζανίων τοῦ ἀγροῦ. 37 Κι ὁ Ἰησοῦς τούς ἀποκρίθηκε: Ἐκεῖνος πού σπέρνει τόν καλό σπόρο εἶναι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, πού σαρκώθηκε κι ἔγινε ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου. 38 Ὁ ἀγρός εἶναι ὁ κόσμος τῶν ἀνθρώπων. Καί ὁ καλός σπόρος εἶναι τά παιδιά τῆς αἰώνιας καί οὐράνιας βασιλείας, πού θά τήν κληρονομήσουν. Τά ζιζάνια πάλι εἶναι τά παιδιά τοῦ Πονηροῦ, πού μοιάζουν μέ τόν πατέρα τους διάβολο. 39 Ὁ ἐχθρός τώρα πού ἔσπειρε τά ζιζάνια εἶναι ὁ διάβολος. Κι ὁ θερισμός συμβολίζει τό τέλος αὐτῆς τῆς περιόδου τοῦ κόσμου, ἐνῶ οἱ θεριστές συμβολίζουν τούς ἀγγέλους πού θά ἐκτελοῦν τίς διαταγές τοῦ ὑπέρτατου Κριτῆ. 40 Καθώς λοιπόν μαζεύονται τά ζιζάνια καί κατακαίγονται στή φωτιά, ἔτσι θά γίνει καί στό τέλος τῆς περιόδου αὐτῆς τοῦ κόσμου. 41 Θά ἀποστείλει τότε ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου, ὁ Θεάνθρωπος Μεσσίας τούς ἀγγέλους του, καί θά μαζέψουν ἀπό τόν κόσμο, πάνω στόν ὁποῖο θά κυριαρχεῖ πλέον ἡ βασιλεία του, ὅλους ἐκείνους πού ἔγιναν αἰτία στούς ἄλλους νά ἁμαρτήσουν, καθώς κι ἐκείνους πού παραβαίνουν τό νόμο του, 42 καί θά τούς ρίξουν στό καμίνι τῆς φωτιᾶς, δηλαδή στό πῦρ τῆς αἰωνίου κολάσεως. Ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι θά κλαῖνε καί θά τρίζουν τά δόντια τους. 43 Τότε οἱ δίκαιοι θά δοξασθοῦν καί θά λάμψουν σάν τόν ἥλιο στή βασιλεία τοῦ οὐράνιου πατέρα τους. Ὅποιος ἔχει αὐτιά γιά νά ἀκούει μέ ἐνδιαφέρον καί νά ἐγκολπώνεται τήν ἀλήθεια, ἄς ἀκούει.
