Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. η΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ια΄ 8 – 23):
8 Οὐ γάρ ἐστιν ἀνὴρ ἐκ γυναικός, ἀλλὰ γυνὴ ἐξ ἀνδρός· 9 καὶ γὰρ οὐκ ἐκτίσθη ἀνὴρ διὰ τὴν γυναῖκα, ἀλλὰ γυνὴ διὰ τὸν ἄνδρα. 10 διὰ τοῦτο ὀφείλει ἡ γυνὴ ἐξουσίαν ἔχειν ἐπὶ τῆς κεφαλῆς διὰ τοὺς ἀγγέλους. 11 πλὴν οὔτε ἀνὴρ χωρὶς γυναικὸς οὔτε γυνὴ χωρὶς ἀνδρὸς ἐν Κυρίῳ· 12 ὥσπερ γὰρ ἡ γυνὴ ἐκ τοῦ ἀνδρός, οὕτω καὶ ὁ ἀνὴρ διὰ τῆς γυναικός, τὰ δὲ πάντα ἐκ τοῦ Θεοῦ. 13 ἐν ὑμῖν αὐτοῖς κρίνατε· πρέπον ἐστὶ γυναῖκα ἀκατακάλυπτον τῷ Θεῷ προσεύχεσθαι; 14 ἢ οὐδὲ αὐτὴ ἡ φύσις διδάσκει ὑμᾶς ὅτι ἀνὴρ μὲν ἐὰν κομᾷ, ἀτιμία αὐτῷ ἐστι, 15 γυνὴ δὲ ἐὰν κομᾷ, δόξα αὐτῇ ἐστιν; ὅτι ἡ κόμη ἀντὶ περιβολαίου δέδοται αὐτῇ. 16 Εἰ δέ τις δοκεῖ φιλόνεικος εἶναι, ἡμεῖς τοιαύτην συνήθειαν οὐκ ἔχομεν, οὐδὲ αἱ ἐκκλησίαι τοῦ Θεοῦ. 17 Τοῦτο δὲ παραγγέλλων οὐκ ἐπαινῶ ὅτι οὐκ εἰς τὸ κρεῖττον, ἀλλ᾿ εἰς τὸ ἧττον συνέρχεσθε. 18 πρῶτον μὲν γὰρ συνερχομένων ὑμῶν ἐν ἐκκλησίᾳ ἀκούω σχίσματα ἐν ὑμῖν ὑπάρχειν, καὶ μέρος τι πιστεύω· 19 δεῖ γὰρ καὶ αἱρέσεις ἐν ὑμῖν εἶναι, ἵνα οἱ δόκιμοι φανεροὶ γένωνται ἐν ὑμῖν. 20 συνερχομένων οὖν ὑμῶν ἐπὶ τὸ αὐτὸ οὐκ ἔστι κυριακὸν δεῖπνον φαγεῖν· 21 ἕκαστος γὰρ τὸ ἴδιον δεῖπνον προλαμβάνει ἐν τῷ φαγεῖν, καὶ ὃς μὲν πεινᾷ, ὃς δὲ μεθύει. 22 μὴ γὰρ οἰκίας οὐκ ἔχετε εἰς τὸ ἐσθίειν καὶ πίνειν; ἢ τῆς ἐκκλησίας τοῦ Θεοῦ καταφρονεῖτε, καὶ καταισχύνετε τοὺς μὴ ἔχοντας; τί ὑμῖν εἴπω; ἐπαινέσω ὑμᾶς ἐν τούτῳ; οὐκ ἐπαινῶ. 23 ἐγὼ γὰρ παρέλαβον ἀπὸ τοῦ Κυρίου ὃ καὶ παρέδωκα ὑμῖν, ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἐν τῇ νυκτὶ ᾗ παρεδίδοτο ἔλαβεν ἄρτον καὶ εὐχαριστήσας ἔκλασε καὶ εἶπε·
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
8 Καί πραγματικά ὁ ἄνδρας ἔχει πρωτεύοντα ρόλο σέ σχέση μέ τή γυναίκα, διότι δέν ἔγινε ὁ ἄνδρας ἀπό τή γυναίκα, ἀλλά ἡ γυναίκα ἀπό τόν ἄνδρα. 9 Καί ἐπιπλέον δέν δημιουργήθηκε ὁ ἄνδρας γιά νά βοηθᾶ τή γυναίκα, ἀλλά ἡ γυναίκα πλάσθηκε γιά χάρη καί βοήθεια τοῦ ἄνδρα. 10 Γι’ αὐτό ἡ γυναίκα, ἀπό συστολή καί ντροπή πρός τούς ἀγγέλους πού ἀοράτως εἶναι παρόντες, ὀφείλει νά ἔχει πάνω στό κεφάλι της κάλυμμα, τό ὁποῖο εἶναι σύμβολο τῆς ἐξουσίας πού ἔχει πάνω της ὁ ἄνδρας. 11 Ὅμως μή νομίσετε ὅτι ἡ ἐξουσία αὐτή τοῦ ἄνδρα εἶναι ἀπεριόριστη. Διότι μετά τή δημιουργία τῶν πρωτοπλάστων οὔτε ὁ ἄνδρας γεννιέται χωρίς τή γυναίκα, οὔτε ἡ γυναίκα χωρίς τόν ἄνδρα, σύμφωνα μέ τούς νόμους πού ὅρισε ὁ Κύριος. 12 Διότι ὅπως ἡ γυναίκα προῆλθε ἀπό τόν ἄνδρα, ἔτσι ἀπό τότε καί ὁ ἄνδρας γεννιέται διαμέσου τῆς γυναίκας· καί ὅλα τά κτίσματα, καί μαζί μ’ αὐτά καί ὁ ἄνδρας, ἔχουν τήν ἀρχή τους καί τήν ὕπαρξή τους ἀπό τόν Θεό. 13 Ὁ καθένας ἀπό σᾶς ἄς κρίνει καί μόνος του ὀρθά καί δίκαια: Εἶναι σωστό ἡ γυναίκα νά προσεύχεται στό Θεό χωρίς νά ἔχει κάλυμμα πάνω στό κεφάλι της; 14 Ἤ μήπως κι αὐτή ἡ φύση, ἡ ὁποία δίνει τά πολλά καί μακριά μαλλιά περισσότερο στή γυναίκα, δέν σᾶς διδάσκει ὅτι εἶναι ντροπή γιά τόν ἄνδρα νά ἔχει μακριά μαλλιά σάν τή γυναίκα, 15 ἐνῶ γιά τή γυναίκα εἶναι στολισμός νά ἀφήνει μακριά μαλλιά; Διότι τά μακριά μαλλιά τῆς ἔχουν δοθεῖ σάν ἕνα φυσικό πέπλο. 16 Ἄν ὅμως ὕστερα ἀπ’ ὅλα αὐτά νομίζει κανείς καί φαντάζεται ὅτι μπορεῖ νά δημιουργεῖ ζητήματα καί νά γίνεται φιλόνικος, ἄς γνωρίζει ὅτι ἐμεῖς δέν ἔχουμε τέτοια συνήθεια, νά εἶναι δηλαδή ἡ γυναίκα χωρίς κάλυμμα τίς ὧρες τῆς λατρείας. Ἀλλά οὔτε καί οἱ Ἐκκλησίες τοῦ Θεοῦ ἔχουν τέτοια συνήθεια. 17 Ἔρχομαι τώρα σέ ἄλλη ἀταξία σας. Ἡ ἐντολή αὐτή πού πρόκειται νά σᾶς δώσω ἀναφέρεται σέ ἕνα θέμα πού δέν εἶναι ἐπαινετικό γιά σᾶς. Διότι συναθροίζεσθε ὄχι γιά τό καλύτερο, γιά νά ὠφελεῖτε δηλαδή καί νά οἰκοδομεῖτε ὁ ἕνας τόν ἄλλον, ἀλλά γιά τό χειρότερο, δηλαδή γιά νά βλάπτεσθε πνευματικά. 18 Διότι πρῶτα-πρῶτα, ὅταν συναθροίζεσθε σέ ἐκκλησιαστική σύναξη, ἀκούω ὅτι μεταξύ σας ὑπάρχουν διαιρέσεις φατριαστικές. Καί ἕνα μέρος ἀπ’ ὅσα ἀκούω τό πιστεύω. 19 Καί τό πιστεύω, διότι εἶναι φυσικό νά ὑπάρχουν μεταξύ σας καί διαιρέσεις. Εἶστε ἄνθρωποι μέ ἐλαττώματα καί ἀδυναμίες, καί ὁ Θεός ἐπιτρέπει νά ἐκδηλώνονται οἱ ἀδυναμίες σας αὐτές, γιά νά γίνουν μεταξύ σας φανεροί ἐκεῖνοι πού ἔχουν δοκιμασμένη ἀγάπη καί δέν παρασύρονται σέ φατριασμούς. Κι ἔτσι ἀπό τό παράδειγμά τους νά διδαχθοῦν καί οἱ ἄλλοι. 20 Ὅταν συναθροίζεσθε στόν ἴδιο τόπο τῆς λατρείας μέ τίς διαιρέσεις σας αὐτές, δέν εἶναι δυνατόν νά μετέχετε ἀκατάκριτα καί ἐπωφελῶς στό δεῖπνο πού ὁ Κύριος συνέστησε. Τρῶτε βέβαια στό δεῖπνο καί τώρα, ἀλλά αὐτό εἶναι βεβήλωση τοῦ ἱεροῦ δείπνου πού μᾶς παρέδωσε ὁ Κύριος. 21 Διότι καθένας σας, χωρίς νά περιμένει τούς ἄλλους, καί μάλιστα τούς φτωχούς ἀδελφούς, τούς προλαβαίνει στό φαγητό καί τρώει μόνος του καί χωρίς αὐτούς τό δικό του δεῖπνο. Κι ἔτσι συμβαίνει ἄλλος φτωχότερος νά πεινᾶ, ἐνῶ ἄλλος πλουσιότερος νά μεθᾶ. 22 Ἀλλά δέν πρέπει νά γίνεται αὐτό, οὔτε ὑπάρχει δικαιολογία γι’ αὐτό. Διότι μήπως δέν ἔχετε σπίτια νά τρῶτε καί νά πίνετε; Ἤ καταφρονεῖτε τή σύναξη τῶν πιστῶν πού ἀποτελεῖ τήν Ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ, καί κάνετε νά αἰσθάνονται ντροπή ἐκεῖνοι πού δέν ἔχουν; Τί νά σᾶς πῶ; Νά σᾶς ἐπαινέσω γι’ αὐτό; Δέν σᾶς ἐπαινῶ. 23 Καί δέν σᾶς ἐπαινῶ, διότι ἐγώ παρέλαβα ἀπό τόν Κύριο τό ἐντελῶς ἀντίθετο ἀπό ἐκεῖνο πού κάνετε ἐσεῖς. Παρέλαβα δηλαδή ἐκεῖνο πού σᾶς παρέδωσα: ὅτι ὁ Κύριος Ἰησοῦς τή νύχτα πού παραδιδόταν πῆρε ἄρτο καί, ἀφοῦ ἔκανε εὐχαριστήρια προσευχή, τόν ἔκοψε σέ τεμάχια καί εἶπε.
