Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Σαβ. η΄ ἑβδ. Ματθ. (Μτθ. ιβ΄ 30 – 37):
30 Ὁ μὴ ὢν μετ᾿ ἐμοῦ κατ᾿ ἐμοῦ ἐστι, καὶ ὁ μὴ συνάγων μετ᾿ ἐμοῦ σκορπίζει. 31 Διὰ τοῦτο λέγω ὑμῖν, πᾶσα ἁμαρτία καὶ βλασφημία ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις, ἡ δὲ τοῦ Πνεύματος βλασφημία οὐκ ἀφεθήσεται τοῖς ἀνθρώποις· 32 καὶ ὃς ἐὰν εἴπῃ λόγον κατὰ τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου, ἀφεθήσεται αὐτῷ· ὃς δ᾿ ἂν εἴπῃ κατὰ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου, οὐκ ἀφεθήσεται αὐτῷ οὔτε ἐν τῷ νῦν αἰῶνι οὔτε ἐν τῷ μέλλοντι. 33 Ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον καλόν, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ καλόν, ἢ ποιήσατε τὸ δένδρον σαπρόν, καὶ τὸν καρπὸν αὐτοῦ σαπρόν· ἐκ γὰρ τοῦ καρποῦ τὸ δένδρον γινώσκεται. 34 γεννήματα ἐχιδνῶν, πῶς δύνασθε ἀγαθὰ λαλεῖν πονηροὶ ὄντες; ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ. 35 ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει ἀγαθά, καὶ ὁ πονηρὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ πονηροῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει πονηρά. 36 λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι πᾶν ρῆμα ἀργὸν ὃ ἐὰν λαλήσωσιν οἱ ἄνθρωποι, ἀποδώσουσι περὶ αὐτοῦ λόγον ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως· 37 ἐκ γὰρ τῶν λόγων σου δικαιωθήσῃ καὶ ἐκ τῶν λόγων σου καταδικασθήσῃ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
30 Συμβιβασμούς μέ τήν παράταξη τοῦ διαβόλου δέν δέχομαι. Ἐκεῖνος πού δέν εἶναι μαζί μου εἶναι ἐναντίον μου. Κι ἐκεῖνος πού δέν μαζεύει μαζί μ’ ἐμένα τά πνευ-ματικά πρόβατά μου, αὐτός σάν λύκος τά σκορπίζει. 31 Κι ἐπειδή ἐσεῖς σκορπίζετε μαζί μέ τόν σατανά, γι’ αὐτό σᾶς λέω: Κάθε ἁμαρτία καί βλασφημία θά συγχωρηθεῖ στούς ἀνθρώπους, ἐφόσον μετανοήσουν. Τό νά ἀποδίδει ὅμως κανείς τίς ὁλοφάνερες ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στό πονηρό πνεῦμα, καί ἀπό πώρωση ἐσωτερική νά συκοφαντεῖ τά ἔργα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος κι ἔτσι νά τό βλασφημεῖ, ἀποτελεῖ ἁμαρτία πού δέν θά συγχωρηθεῖ στούς ἀνθρώπους. 32 Κι ἐκεῖνος πού θά πεῖ λόγο ἐναντίον τοῦ ἐνανθρω-πήσαντος Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, σκανδαλισμένος ἀπό τό ἀσθενές φαινόμενο τῆς ἀνθρώπινης φύσεώς του, θά συγχωρηθεῖ, διότι ἐνδέχεται νά μετανοήσει. Ἐκεῖνος ὅμως πού θά πεῖ βλάσφημο λόγο ἐναντίον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί, ἐπειδή ἔχει συνειδητή κακία καί πώρωση, ἀποδώσει τίς φανερές ἐνέργειες τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν Βεελζεβούλ, αὐτός πλέον σκληρύνθηκε καί δέν εἶναι δυνατόν νά μετανοήσει. Γι’ αὐτό καί δέν θά συγχωρηθεῖ οὔτε στήν παρούσα ζωή οὔτε στή μέλλουσα· ἀλλά θά τιμωρηθεῖ κι ἐδῶ κι ἐκεῖ. 33 Τό ποιός εἶμαι ἐγώ καί ἐάν πράγματι συνεργάζομαι μέ τόν σατανά φαίνεται καθαρά ἀπό τά ἔργα μου καί ἀπό ὅλη τή ζωή μου. Ἤ παραδεχθεῖτε καί διακηρύξτε ὅτι τό δένδρο εἶναι καλό καί ὁ καρπός του καλός, ἤ διακηρύξτε ὅτι τό δένδρο εἶναι κακό καί ὁ καρπός του κακός. Διότι ἀπό τόν καρπό του διακρίνεται τί εἴδους εἶναι τό δένδρο. Κι ἀπό τά ἔργα μου λοιπόν, τά ὁποῖα δέχεσθε ὅτι εἶναι ἔργα εὐεργετικά καί ἀγαθά, ἀποδεικνύεται ὅτι δέν ἔχω καμία σχέση μέ τή δύναμη τοῦ πονηροῦ. 34 Ἀπόγονοι φαρμακερῶν ὀχιῶν, πῶς μπορεῖτε ἐσεῖς νά λέτε καλά καί ἀγαθά λόγια, ἀφοῦ εἶστε πονηροί καί ὁλοκληρωτικά διεφθαρμένοι; Αὐτό εἶναι ἀδύνατο. Διότι τό στόμα λέει ἐκεῖνα ἀπό τά ὁποῖα εἶναι γεμάτη ἡ ψυχή καί ξεχειλίζουν ἀπ’ αὐτήν. 35 Ὁ ἀγαθός ἄνθρωπος ἔχει τήν ψυχή του ὡς πολύτιμο θησαυροφυλάκιο ἀγαθῶν σκέψεων καί συναισθημάτων, καί βγάζει ἀπό ἐκεῖ ἀγαθά λόγια. Καί ὁ πονηρός ἄνθρωπος ἀπό τόν πονηρό θησαυρό τῶν κακῶν σκέψεων καί ἐπιθυμιῶν του βγάζει πονηρά καί φαρμακερά καί βλάσφημα λόγια. 36 Γιά νά καταλάβετε λοιπόν πόσο αὐστηρά θά κριθεῖτε γιά τά βλάσφημα καί συκοφαντικά σας λόγια, σᾶς λέω ὅτι γιά κάθε λόγο περιττό καί ἀνώφελο πού τυχόν θά ποῦν οἱ ἄνθρωποι, θά δώσουν λόγο γι’ αὐτόν τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως. 37 Διότι ἀπό τά καλά σου λόγια θά δικαιωθεῖς, καί ἀπό τά πονηρά σου λόγια θά καταδικασθεῖς.
