Ἀπόστολος: ἡμέρας, Παρ. θ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. ιδ΄ 26 – 40):
26 Τί οὖν ἐστιν, ἀδελφοί; ὅταν συνέρχησθε, ἕκαστος ὑμῶν ψαλμὸν ἔχει, διδαχὴν ἔχει, γλῶσσαν ἔχει, ἀποκάλυψιν ἔχει, ἑρμηνείαν ἔχει· πάντα πρὸς οἰκοδομὴν γινέσθω. 27 εἴτε γλώσσῃ τις λαλεῖ, κατὰ δύο ἢ τὸ πλεῖστον τρεῖς, καὶ ἀνὰ μέρος, καὶ εἷς διερμηνευέτω· 28 ἐὰν δὲ μὴ ᾖ διερμηνευτής, σιγάτω ἐν ἐκκλησίᾳ, ἑαυτῷ δὲ λαλείτω καὶ τῷ Θεῷ. 29 προφῆται δὲ δύο ἢ τρεῖς λαλείτωσαν, καὶ οἱ ἄλλοι διακρινέτωσαν· 30 ἐὰν δὲ ἄλλῳ ἀποκαλυφθῇ καθημένῳ, ὁ πρῶτος σιγάτω. 31 δύνασθε γὰρ καθ᾿ ἕνα πάντες προφητεύειν, ἵνα πάντες μανθάνωσι καὶ πάντες παρακαλῶνται· 32 καὶ πνεύματα προφητῶν προφήταις ὑποτάσσεται· 33 οὐ γάρ ἐστιν ἀκαταστασίας ὁ Θεός, ἀλλὰ εἰρήνης. 34 Ὡς ἐν πάσαις ταῖς ἐκκλησίαις τῶν ἁγίων, αἱ γυναῖκες ὑμῶν ἐν ταῖς ἐκκλησίαις σιγάτωσαν· οὐ γὰρ ἐπιτέτραπται αὐταῖς λαλεῖν, ἀλλ᾿ ὑποτάσσεσθαι, καθὼς καὶ ὁ νόμος λέγει. 35 εἰ δέ τι μαθεῖν θέλουσιν, ἐν οἴκῳ τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐπερωτάτωσαν· αἰσχρὸν γάρ ἐστι γυναιξὶν ἐν ἐκκλησίᾳ λαλεῖν. 36 ἢ ἀφ᾿ ὑμῶν ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ἐξῆλθεν, ἢ εἰς ὑμᾶς μόνους κατήντησεν; 37 Εἴ τις δοκεῖ προφήτης εἶναι ἢ πνευματικός, ἐπιγινωσκέτω ἃ γράφω ὑμῖν, ὅτι τοῦ Κυρίου εἰσὶν ἐντολαί· 38 εἰ δέ τις ἀγνοεῖ, ἀγνοείτω. 39 Ὥστε, ἀδελφοί, ζηλοῦτε τὸ προφητεύειν, καὶ τὸ λαλεῖν γλώσσαις μὴ κωλύετε· 40 πάντα εὐσχημόνως καὶ κατὰ τάξιν γινέσθω.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
26 Σύμφωνα λοιπόν μ’ αὐτά, ποιό εἶναι τό ὠφέλιμο, ἀδελφοί; Ὅταν συναθροίζεσθε γιά τή λατρεία καί τήν κοινή προσευχή, καθένας ἀπό σᾶς, ὅ,τι χάρισμα κι ἄν ἔχει, εἴτε ψαλμό ἀπό ἔμπνευση τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἴτε οἰκοδομητική διδασκαλία, εἴτε γλωσσολαλιά, εἴτε κάποια ἀποκάλυψη, εἴτε τό χάρισμα νά διερμηνεύει γλῶσσες, ὅλα ἄς γίνονται γιά τήν οἰκοδομή τῆς συνάξεως. 27 Στήν περίπτωση μάλιστα τῆς γλωσσολαλιᾶς, ἄς μιλοῦν ἀπό δύο ἤ τό πολύ τρεῖς σέ κάθε σύναξη, καί μέ τή σειρά ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον. Κι ἕνας ἄς διερμηνεύει τά ὅσα λέει ἐκεῖνος πού ἔχει τό χάρισμα τῆς γλωσσολαλιᾶς. 28 Ἐάν ὅμως δέν ὑπάρχει διερμηνέας, τότε ἐκεῖνος πού ἔχει τό χάρισμα τῆς γλωσσολαλιᾶς ἄς σιωπᾶ στή σύναξη. Κι ἄς μιλᾶ μυστικά μέ τόν ἑαυτό του καί μέ τόν Θεό, ὥστε μόνο αὐτός καί ὁ Θεός νά ἀκούει. 29 Καί προφῆτες ἄς μιλοῦν σέ κάθε σύναξη δύο ἤ τρεῖς, καί οἱ ἄλλοι ἄς ἀκοῦνε κι ἄς διακρίνουν ἄν ὁ προφήτης εἶναι ἀληθινός καί ὄχι πλανεμένος καί ἀγύρτης. 30 Κι ἄν στό μεταξύ γίνει κάποια ἀποκάλυψη σέ ἄλλον πού κάθεται, ὁ πρῶτος ἄς σιωπᾶ. 31 Διότι μπορεῖτε ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλο νά προφητεύετε καί νά διδάσκετε ὅλοι, γιά νά μαθαίνουν ὅλοι καί νά παρηγοροῦνται ὅλοι μ’ ἐκεῖνα πού θά λένε οἱ περισσότεροι προφῆτες. 32 Εἶναι μάλιστα δυνατόν νά σιωπᾶ ὁ ἕνας προφήτης γιά νά δώσει τή θέση του στόν ἄλλο· διότι τά χαρίσματα τῆς προφητείας ὑποτάσσονται στούς προφῆτες, καί συνεπῶς οἱ προφῆτες, ὅταν θέλουν, μποροῦν νά σιωπήσουν. 33 Καί τά χαρίσματα τῆς προφητείας ὑποτάσσονται, διότι ὁ Θεός πού τά δίνει, δέν εἶναι Θεός ἀταξίας καί θορύβου ἀλλά Θεός εἰρήνης. 34 Σύμφωνα μέ τήν τάξη καί τήν εἰρήνη πού ἐπικρατεῖ σ’ ὅλες τίς Ἐκκλησίες τῶν Χριστιανῶν, οἱ γυναῖκες σας στίς συνάξεις τῶν πιστῶν ἄς σιωποῦν· διότι δέν τούς ἐπιτρέπεται νά μιλοῦν, ἀλλά πρέπει νά ὑποτάσσονται, ὅπως καί ὁ νόμος λέει στό βιβλίο τῆς Γενέσεως. 35 Ἐάν πάλι θέλουν νά μάθουν καλύτερα κάτι πού ἀκούστηκε στή σύναξη καί δέν τό κατάλαβαν, ἄς ρωτοῦν γι’ αὐτό στό σπίτι τούς ἄνδρες τους. Διότι εἶναι ἄπρεπο καί ἄσχημο στίς γυναῖκες νά μιλοῦν στή σύναξη τῶν πιστῶν. 36 Αὐτό ἐπικρατεῖ καί στίς ἄλλες Ἐκκλησίες. Γιατί δέν τό τηρεῖτε κι ἐσεῖς; Ἤ μήπως ἡ Ἐκκλησία σας εἶναι ἡ μητέρα τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν καί ἀπό σᾶς πρωτοβγῆκε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ; Ἤ μόνο σέ σᾶς ἔφθασε ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ καί μείνατε οἱ μοναδικοί πιστοί στήν οἰκουμένη, ὥστε ἀπό σᾶς νά ἐξαρτᾶται ἡ τακτοποίηση τῆς Ἐκκλησίας; 37 Ἐάν νομίζει κανείς ὅτι εἶναι προφήτης ἤ ὅτι ἔχει χάρισμα πνευματικό, ἄς φωτισθεῖ ἀπό τό χάρισμά του κι ἄς καταλάβει καλά ὅτι ὅσα σᾶς γράφω εἶναι ἐντολές τοῦ Κυρίου. 38 Ἐάν ὅμως κανείς ἐπιμένει νά μή μαθαίνει, ἄς μένει στήν ἄγνοια κι ἄς ἔχει αὐτός τή βαριά εὐθύνη γιά τήν ἄγνοιά του. 39 Ἄρα λοιπόν, ἀδελφοί, νά ἐπιδιώκετε μέ ζῆλο νά προφητεύετε, ἀλλά νά μήν ἐμποδίζετε καί τή γλωσσολαλιά. 40 Ὅλα ἄς γίνονται μέ κοσμιότητα καί τάξη.
