Εὐαγγέλιον: ἱεροῦ μανδηλίου (Λκ. θ΄ 51 – 57, ι΄ 22 – 24 και ιγ΄22):
51 Ἐγένετο δὲ ἐν τῷ συμπληροῦσθαι τὰς ἡμέρας τῆς ἀναλήψεως αὐτοῦ καὶ αὐτὸς ἐστήριξε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ τοῦ πορεύεσθαι εἰς Ἱερουσαλήμ, 52 καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους πρὸ προσώπου αὐτοῦ. καὶ πορευθέντες εἰσῆλθον εἰς κώμην Σαμαρειτῶν, ὥστε ἑτοιμάσαι αὐτῷ· 53 καὶ οὐκ ἐδέξαντο αὐτόν, ὅτι τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἦν πορευόμενον εἰς Ἱερουσαλήμ. 54 ἰδόντες δὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ Ἰάκωβος καὶ Ἰωάννης εἶπον· Κύριε, θέλεις εἴπωμεν πῦρ καταβῆναι ἀπὸ οὐρανοῦ καὶ ἀναλῶσαι αὐτούς, ὡς καὶ Ἠλίας ἐποίησε; 55 στραφεὶς δὲ ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ εἶπεν· οὐκ οἴδατε ποίου πνεύματός ἐστε ὑμεῖς· 56 ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθε ψυχὰς ἀνθρώπων ἀπολέσαι, ἀλλὰ σῶσαι. καὶ ἐπορεύθησαν εἰς ἑτέραν κώμην. 57 Ἐγένετο δὲ πορευομένων αὐτῶν ἐν τῇ ὁδῷ εἶπέ τις πρὸς αὐτόν· ἀκολουθήσω σοι ὅπου ἐὰν ἀπέρχῃ, Κύριε. 22 καὶ στραφεὶς πρὸς τοὺς μαθητὰς εἶπε· πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου· καὶ οὐδεὶς ἐπιγινώσκει τίς ἐστιν ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατήρ, καὶ τίς ἐστιν ὁ πατήρ, εἰ μὴ ὁ υἱὸς καὶ ᾧ ἐὰν βούληται ὁ υἱὸς ἀποκαλύψαι. 23 Καὶ στραφεὶς πρὸς τοὺς μαθητὰς κατ᾿ ἰδίαν εἶπε· μακάριοι οἱ ὀφθαλμοὶ οἱ βλέποντες ἃ βλέπετε. 24 λέγω γὰρ ὑμῖν ὅτι πολλοὶ προφῆται καὶ βασιλεῖς ἠθέλησαν ἰδεῖν ἃ ὑμεῖς βλέπετε, καὶ οὐκ εἶδον, καὶ ἀκοῦσαι ἃ ἀκούετε, καὶ οὐκ ἤκουσαν. 22 Καὶ διεπορεύετο κατὰ πόλεις καὶ κώμας διδάσκων καὶ πορείαν ποιούμενος εἰς Ἱερουσαλήμ.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
51 Κι ἐνῶ πλησίαζε νά συμπληρωθεῖ ὁ ὁρισμένος ἀριθμός τῶν ἡμερῶν μετά ἀπ’ τίς ὁποῖες ὁ Ἰησοῦς θά ἄφηνε τόν κόσμο αὐτό καί θά ἀνέβαινε στούς οὐρανούς, αὐτός στήριξε τό πρόσωπό του καί κάρφωσε τά μάτια του μέ ἀπόφαση στερεή καί ἀκλόνητη νά πάει στήν Ἱερουσαλήμ, ὅπου θά τόν σταύρωναν. 52 Προτοῦ ὅμως πάει ἐκεῖ ὁ ἴδιος αὐτοπροσώπως, ἔστειλε ἀγγελιοφόρους στά διάφορα χωριά καί τίς πόλεις, ἀπ’ ὅπου θά περνοῦσε. Κι αὐτοί πῆγαν καί μπῆκαν σέ κάποιο χωριό τῶν Σαμαρειτῶν γιά νά ἑτοιμάσουν σ’ αὐτόν καί στούς μαθητές τόν τόπο πού θά ἔμεναν. 53 Ἀλλά οἱ κάτοικοι τοῦ χωριοῦ ἐκείνου δέν τόν δέχθηκαν, διότι αὐτός πήγαινε γιά νά ἑορτάσει τό Πάσχα στά Ἱεροσόλυμα, τήν πρωτεύουσα τῶν ἐχθρῶν τους, καί ὄχι στό Γαρειζίν, ὅπου οἱ Σαμαρεῖτες ἐπέμεναν ὅτι ἔπρεπε νά λατρεύεται ὁ Θεός. 54 Ὅταν λοιπόν οἱ μαθητές του Ἰάκωβος καί Ἰωάννης εἶδαν τούς ἀπεσταλμένους νά γυρίζουν περιφρονημένοι, εἶπαν: Κύριε, ἔχουμε τήν ἄδειά σου καί τή σύμφωνη γνώμη σου νά ποῦμε νά κατεβεῖ φωτιά ἀπ’ τόν οὐρανό καί νά τούς κατακάψει, ὅπως τό ἔκανε παλιότερα καί ὁ Ἠλίας στούς ἀνθρώπους τοῦ Ὀχοζία; 55 Ὁ Ἰησοῦς ὅμως στράφηκε πίσω πρός τό μέρος τους καί τούς ἐπέπληξε λέγοντας: Δέν ξέρετε ἀκόμη τί διαθέσεων καί φρονημάτων ἀνθρώπους σᾶς κάνει ἡ νέα πνευματική δύναμη καί ζωή πού μεταδίδει ἡ διδασκαλία μου καί ἡ χάρη τοῦ Πνεύματός μου. Δέν εἶστε ἄνθρωποι καί διδάσκαλοι τοῦ πνεύματος τῆς ὀργῆς καί τιμωρίας πού ἐπικρατοῦσε στήν Παλαιά Διαθήκη, ἀλλά τοῦ πνεύματος τῆς πραότητος, τῆς μακροθυμίας καί τῆς ἀγάπης, πού δέν καταστρέφει, ἀλλά σώζει. 56 Διότι καί ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου δέν ἦλθε γιά νά ρίξει στήν αἰώνια ἀπώλεια τίς ψυχές τῶν ἀνθρώπων, ἀλλά ἦλθε νά τίς σώσει. Ὕστερα ἀπ’ αὐτό ἔφυγαν γι’ ἄλλο χωριό τῆς Σαμάρειας. 57 Καθώς λοιπόν προχωροῦσαν στό δρόμο, τοῦ εἶπε κάποιος: Κύριε, θά σέ ἀκολουθήσω ὅπου κι ἄν πᾶς. 22 Καί ἀφοῦ στράφηκε στούς μαθητές, εἶπε: Ὅλα μοῦ τά παρέδωσε ὁ Πατέρας μου καί μοῦ ἔδωσε καί ὡς ἄνθρωπο κάθε ἐξουσία καί δύναμη. Κι ἐπειδή εἶμαι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ καί ἔχω τήν ἴδια οὐσία μέ τόν Πατέρα μου καί εἶμαι ἄπειρος ὅπως ἐκεῖνος, κανείς ἄλλος δέν γνωρίζει τελείως ἐμένα καί ποιά εἶναι ἡ φύση μου καί οἱ βουλές μου, παρά μόνο ὁ Πατήρ· καί κανείς δέν γνωρίζει τόν Πατέρα στό βάθος καί στήν οὐσία του, παρά μόνο ὁ Υἱός. Σέ κάποιο βαθμό βέβαια τόν γνωρίζει κι ἐκεῖνος στόν ὁποῖο ὁ Υἱός θά θελήσει νά τοῦ τόν ἀποκαλύψει. 23 Ὕστερα στράφηκε στούς μαθητές καί τούς εἶπε ἰδιαιτέρως: Εὐτυχισμένα εἶναι τά μάτια πού βλέπουν καί κατανοοῦν μέ τό φῶς τῆς πίστεως αὐτά πού βλέπετε ἐσεῖς. 24 Εἶναι εὐτυχισμένα τά μάτια αὐτά, διότι σᾶς διαβεβαιώνω ὅτι πολλοί προφῆτες καί βασιλιάδες, ὅπως ὁ Ἀβραάμ, ὁ Μωυσῆς, ὁ Δαβίδ κι ὁ Ἡσαΐας, θέλησαν νά δοῦν αὐτά πού βλέπετε ἐσεῖς, καί δέν τά εἶδαν· καί πόθησαν ν’ ἀκούσουν αὐτά πού ἀκοῦτε ἐσεῖς, καί δέν τά ἄκουσαν.22 Καθώς ὁ Ἰησοῦς πορευόταν πρός τήν Ἱερουσαλήμ, περνοῦσε συγχρόνως ἀπό πόλεις καί χωριά καί δίδασκε.