Ἀπόστολος: Σαβ. ιγ΄ ἑβδ. ἐπιστ. (Α΄ Κορ. β΄ 6 – 9):
6 Σοφίαν δὲ λαλοῦμεν ἐν τοῖς τελείοις, σοφίαν δὲ οὐ τοῦ αἰῶνος τούτου, οὐδὲ τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου τῶν καταργουμένων· 7 ἀλλὰ λαλοῦμεν σοφίαν Θεοῦ ἐν μυστηρίῳ, τὴν ἀποκεκρυμμένην, ἣν προώρισεν ὁ Θεὸς πρὸ τῶν αἰώνων εἰς δόξαν ἡμῶν, 8 ἣν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν· εἰ γὰρ ἔγνωσαν, οὐκ ἂν τὸν Κύριον τῆς δόξης ἐσταύρωσαν· 9 ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
6 Στούς ὥριμους ὅμως καί προοδευμένους πνευματικά ἀνθρώπους διδάσκουμε καί σοφία· ἀλλά ὄχι τή σοφία τῶν ἀνθρώπων πού ἔχουν τά φρονήματα τῆς ἁμαρτωλῆς αὐτῆς ἐποχῆς, οὔτε τή σοφία τῶν ἀρχόντων τοῦ κόσμου αὐτοῦ, οἱ ὁποῖοι ἔχουν προσωρινή ἐξουσία καί θά ἐκμηδενιστεῖ μιά μέρα ἡ δύναμή τους. 7 Ἀλλά διδάσκουμε καί ἀναπτύσσουμε σοφία, τῆς ὁποίας χορηγός εἶναι ὁ Θεός· σοφία μυστηριώδη, πού δέν μπορεῖ νά ἀνακαλύψει ἕνας πεπερασμένος νοῦς ἀπό μόνος του· σοφία ἡ ὁποία, ἀκόμη καί τώρα πού ἀποκαλύφθηκε ἀπό τόν Θεό, μένει κρυμμένη σέ ὅσους εἶναι ἀφώτιστοι καί μακριά ἀπ’ τόν Χριστό. Αὐτή τή σοφία, πρίν ἀκόμη δημιουργηθοῦν τά κτίσματα πού ἔγιναν μέσα στό χρόνο, προαποφάσισε καί προκαθόρισε ὁ Θεός νά μᾶς τήν ἀποκαλύψει, μέ σκοπό νά μᾶς δοξάσει μ’ αὐτή. 8 Τή σοφία αὐτή κανείς ἀπ’ τούς ἄρχοντες τοῦ πρόσκαιρου αὐτοῦ κόσμου δέν τήν ἔχει γνωρίσει. Διότι ἄν τήν εἶχαν γνωρίσει, δέν θά κάρφωναν στό σταυρό τῆς ἀτιμίας τόν Κύριο, πού εἶναι χορηγός τῆς δόξας. 9 Ἀλλά συνέβη ἔτσι ὅπως ἔχει γραφεῖ ἀπό τόν Ἡσαΐα: Αὐτά πού ἑτοίμασε ὁ Θεός γιά ἐκείνους πού τόν ἀγαποῦν, μάτι δέν τά εἶδε καί αὐτί δέν τά ἄκουσε καί ἀνθρώπινος νοῦς δέν τά φαντάστηκε. Αὐτά ἦταν τά μυστηριώδη καί κρυμμένα.
