Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τετ. β΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ε΄ 33 – 39):
33 Οἱ δὲ εἶπον πρὸς αὐτόν· διατί οἱ μαθηταὶ Ἰωάννου νηστεύουσι πυκνὰ καὶ δεήσεις ποιοῦνται, ὁμοίως καὶ οἱ τῶν Φαρισαίων, οἱ δὲ σοὶ ἐσθίουσι καὶ πίνουσιν; 34 ὁ δὲ εἶπε πρὸς αὐτούς· μὴ δύνασθε τοὺς υἱοὺς τοῦ νυμφῶνος, ἐν ᾧ ὁ νυμφίος μετ᾿ αὐτῶν ἐστι, ποιῆσαι νηστεύειν; 35 ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι, καὶ ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ᾿ αὐτῶν ὁ νυμφίος, τότε νηστεύσουσιν ἐν ἐκείναις ταῖς ἡμέραις. 36 ἔλεγε δὲ καὶ παραβολὴν πρὸς αὐτοὺς ὅτι οὐδεὶς ἐπίβλημα ἱματίου καινοῦ ἐπιβάλλει ἐπὶ ἱμάτιον παλαιόν· εἰ δὲ μήγε, καὶ τὸ καινὸν σχίσει καὶ τῷ παλαιῷ οὐ συμφωνεῖ τὸ ἐπίβλημα τὸ ἀπὸ τοῦ καινοῦ. 37 καὶ οὐδεὶς βάλλει οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ρήξει ὁ οἶνος ὁ νέος τοὺς ἀσκούς, καὶ αὐτὸς ἐκχυθήσεται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπολοῦνται· 38 ἀλλὰ οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινοὺς βλητέον, καὶ ἀμφότεροι συντηροῦνται. 39 καὶ οὐδεὶς πιὼν παλαιὸν εὐθέως θέλει νέον· λέγει γάρ· ὁ παλαιὸς χρηστότερός ἐστιν.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
33 Κι αὐτοί, ἀφοῦ μέ τήν ἀπάντηση αὐτή ἀποστομώθηκαν, ἔστρεψαν τή συζήτηση σέ ἄλλο θέμα καί τοῦ εἶπαν: Γιατί οἱ μαθητές τοῦ Ἰωάννου νηστεύουν συχνά καί κάνουν προσευχές, καί οἱ μαθητές τῶν Φαρισαίων κάνουν τό ἴδιο, ἐνῶ οἱ δικοί σου μαθητές τρῶνε καί πίνουν; 34 Κι αὐτός τούς εἶπε: Μήπως μπορεῖτε νά ἐπιβάλετε στούς φίλους τοῦ γαμπροῦ νά νηστεύουν ἐνῶ αὐτοί εἶναι καλεσμένοι σέ γάμο, γιά ὅσο χρόνο ὁ γαμπρός εἶναι μαζί τους καί γιορτάζουν τή χαρά τοῦ γάμου του; Ἔτσι καί οἱ μαθητές μου. Ἐφόσον ἐγώ, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας, εἶμαι μαζί τους, δέν εἶναι δυνατόν νά πενθοῦν καί νά νηστεύουν. 35 Θά ἔλθουν ὅμως ἡμέρες πού θά τούς πάρουν ἀπό κοντά τους τόν Νυμφίο, καί τότε θά νηστέψουν καί θά πενθήσουν καί θά κακοπαθήσουν τίς ἡμέρες ἐκεῖνες. 36 Τούς ἔλεγε μάλιστα κι ἕνα ἀλληγορικό παράδειγμα, γιά νά τούς ἐξηγήσει μ’ αὐτό καί νά τούς παραστήσει ζωηρότερα τήν ἀλήθεια αὐτή. Τούς ἔλεγε δηλαδή ὅτι κανείς δέν βάζει σ’ ἕνα παλιό ροῦχο κάποιο μπάλωμα ἀπό καινούργιο ροῦχο. Ἀλλιῶς, καί τό καινούργιο θά τό σκίσει καί θά τό ἀχρηστεύσει, ἀλλά καί στό παλιό ροῦχο δέν ταιριάζει τό μπάλωμα πού κόπηκε ἀπό τό καινούργιο ὕφασμα. Ἔτσι καί ἡ νέα μου διδασκαλία δέν εἶναι ὠφέλιμο νά προσκολληθεῖ σέ ἐξωτερικούς τύπους πού πάλιωσαν. Διότι κι αὐτή θά ἀχρηστευθεῖ, ἀλλά καί ἀταίριαστο μίγμα θά προέλθει. 37 Καί κανένας δέν βάζει καινούργιο κρασί, δηλαδή μοῦστο, σέ ἀσκούς παλιούς, πού δέν ἀντέχουν στή βράση τοῦ μούστου. Ἐάν ὅμως κανείς γελαστεῖ καί κάνει κάτι τέτοιο, τότε ὁ μοῦστος θά σπάσει τούς ἀσκούς, κι ἔτσι κι αὐτός θά χυθεῖ ἔξω καί οἱ ἀσκοί θά καταστραφοῦν. 38 Ἀλλά πρέπει νά μπαίνει ὁ μοῦστος σέ ἀσκούς καινούργιους, καί τότε καί ὁ μοῦστος καί οἱ ἀσκοί διατηροῦνται. Ἔτσι καί τώρα οἱ Φαρισαῖοι καί οἱ μαθητές τους εἶναι ἀσκοί παλιοί, πού δέν μποροῦν νά βαστάξουν τή νέα διδασκαλία μου, τήν ὁποία θά παραλάβουν οἱ μαθητές μου, οἱ ὁποῖοι μοιάζουν μέ νέους ἀσκούς. 39 Κι ὅταν πιεῖ κανείς παλιό κρασί, δέν θέλει ἀμέσως νά πιεῖ νέο. Διότι λέει: Τό παλιό κρασί εἶναι καλύτερο. Ἔτσι καί ὁ συνηθισμένος στήν παλαιότητα τοῦ νόμου δέν ἀρέσκεται στό νέο πνεῦμα καί τή νέα λατρεία τοῦ εὐαγγελίου, διότι νομίζει ὅτι οἱ τελετές τῆς παλαιᾶς λατρείας εἶναι καλύτερες. Βαθμιαῖα ὅμως καί σιγά-σιγά θά συνηθίσει κι αὐτός τό νέο πνεῦμα τοῦ εὐαγγελίου.
