Σήμερα 16/10 εορτάζουν:
- Άγιος Λογγίνος ο Εκατόνταρχος
- Μνήμη της Ζ’ Οικουμενικής Συνόδου
- Όσιος Μαλός
- Άγιοι Δύο Στρατιώτες
- Άγιοι Λεόντιος, Δομέτιος, Τερέντιος και Δομνίνος
- Άγιος Ιωάννης ο Τουρκολέκας
- Όσιος Λογγίνος ο φύλακας της θύρας
- Άγιος Γάλλος
- Σύναξη των εν Κίω Αγίων
Ὁ Ἅγιος Λογγῖνος ὁ Ἑκατόνταρχος
Ἦταν ἐπικεφαλῆς ἀξιωματικὸς τῶν ῥωμαίων στρατιωτῶν, στὴν ἐκτέλεση τῆς θανατικῆς καταδίκης τοῦ Χριστοῦ. Ὅταν ἐκτελοῦσε τὴν διαταγὴ τοῦ Πιλάτου, ἀγνοοῦσε ποιὸς ἦταν ὁ Ἰησοῦς, γι᾿ αὐτὸ παρέστη σὲ ὅλη τὴν διάρκεια τῆς φρικτῆς τραγῳδίας. Ὅμως ἡ ψυχὴ τοῦ Λογγίνου δὲν εἶχε τὶς φαρισαϊκὲςπαρωπίδες καὶ τὴν ἀχρειότητα τῶν ῥωμαίων στρατιωτῶν. Εἶδε σὲ βάθος τὸ θῦμα καὶ πρόσεξε σ᾿ αὐτὸ τὴν ἀγαθότητα, τὴν σεμνότητα, ἀλλὰ καὶ τὴν γαλήνη ποὺ τὸ διέκρινε. Μετὰ τὸ θάνατο τοῦ Κυρίου, ὅταν εἶδε τὸ καταπέτασμα τοῦ Ναοῦ νὰ σχίζεται στὰ δυό, τὴν γῆ νὰ σείεται, τὶςπέτρες νὰ ῥαγίζουν καὶ τὰ μνημεῖα νὰ ἀνοίγουν, φωτίσθηκε ἀκόμα περισσότερο. Δὲ χωροῦσε πλέον καμιὰ ἀμφιβολία μέσα του, καὶ μὲ ὅλην του τὴν δύναμη διακήρυξε κάτι, ποὺ ὅλοι ὅσοι ἔχουν καθαρὰ τὰ μάτια τῆς ψυχῆς τους στὴν παντοδυναμία τοῦ Κυρίου διακηρύττουν: «Ἀληθῶς ὁ ἄνθρωπος οὗτος υἱὸς ἦν Θεοῦ».Ἀλήθεια, ὁ ἄνθρωπος αὐτὸςἦταν υἱὸς Θεοῦ, ὁ Θεάνθρωπος Σωτὴρ τοῦ κόσμου. Ἡ εἴδηση ὅτι ὁ Λογγίνος ἀσπάσθηκε καὶ κήρυττε τὴ χριστιανικὴ πίστη, ἐξήγειρε τὴν μανία τῶν Ἰουδαίων, καὶ μὲ ἐνέργειές τους στὴ ρωμαϊκὴ ἐξουσία, τὸν ἀποκεφάλισαν.
Οἱ Ἅγιοι Δύο Στρατιῶται
Αὐτοὶ μαρτύρησαν μαζὶ μὲ τὸν Ἅγιο Λογγίνο.
Οἱ Ἅγιοι Λεόντιος, Δομέτιος, Τερέντιος καὶ Δομνῖνος
Ὅλοι μαρτύρησαν διὰ πυρός.
Ὁ Ὅσιος Μαλός
Συνετὸς καὶ ὀλιγαρκὴς στὰ νεανικά του χρόνια ὁ Ὅσιος Μαλός, ἔμεινε φτωχὸς στὴν ὕλη γιὰ νὰ γίνει πλούσιος ἐν Χριστῷ. Δὲν ἦταν μεγάλης μορφώσεως, ἦταν ὅμως πολλῆς πίστεως καὶ ζήλου θερμοῦ. Ἐπειδὴ δὲν μποροῦσε νὰ διδάσκει δημόσια, ἔκανε κήρυγμα στὸν κάθε ἕνα χωριστά. Ὁ Μαλὸς εἶχε μεγάλη πνευματικὴ διάκριση, ὥστε νὰ μὴ γίνεται βαρύς, ἐνοχλητικὸς καὶ ἄστοχος στὶς ἰδιαίτερες αὐτὲς νουθεσίες. Ἡ θεία χάρη τὸν εἶχε ὁπλίσει μὲ μεγάλη λεπτότητα καὶ ἀγάπη, ποὺ τοῦ ὑπαγόρευαν πάντοτε τί ἦταν συμφέρον νὰ εἰπωθεῖ καὶ τί ἔπρεπε νὰ παραλειφθεῖ. Στὴ συνέχεια ἀκολούθησε τὴν ἐρημικὴ ζωή. Ἀλλ᾿ ὅσοι μάθαιναν ποὺ βρίσκεται, ἔρχονταν καὶ τὸν ζητοῦσαν στὸ ἐρημητήριό του. Καὶ αὐτὸς ὅμως, κατὰ διαστήματα, κατέβαινε στὶς πόλεις, ὄχι γιὰ νὰ κάνει ὁμιλίες, ἀλλὰ γιὰ νὰ σκορπίσει εὐεργεσίες. Διότι ὁ Κύριος τὸν εἶχε προικίσει καὶ μὲ τὴν δύναμη νὰ θεραπεύει θαυματουργικὰ διάφορες ἀῤῥώστιες. Πολλοὶ μάλιστα βρῆκαν τὴν γιατρειά τους μὲ τὶς προσευχὲς τοῦ ὁσίου Μαλοῦ καὶ διὰ μόνου της ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν του. Ἀλλὰ καὶ ὅταν ἐξεδήμησε πρὸς τὸν Κύριο, τὸ λείψανό του ἀνάβλυζε μύρο καὶ ἔγινε πηγὴ ἰάσεως διαφόρων ἀσθενειῶν.
