Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Δευτ. στ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ια΄ 1 – 10):
Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εἶναι αὐτὸν ἐν τόπῳ τινὶ προσευχόμενον, ὡς ἐπαύσατο, εἶπέ τις τῶν μαθητῶν αὐτοῦ πρὸς αὐτόν· Κύριε, δίδαξον ἡμᾶς προσεύχεσθαι, καθὼς καὶ Ἰωάννης ἐδίδαξε τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ. 2 εἶπε δὲ αὐτοῖς· ὅταν προσεύχησθε, λέγετε· Πάτερ ἡμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς· ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου· ἐλθέτω ἡ βασιλεία σου· γενηθήτω τὸ θέλημά σου, ὡς ἐν οὐρανῷ, καὶ ἐπὶ τῆς γῆς· 3 τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δίδου ἡμῖν τὸ καθ᾿ ἡμέραν· 4 καὶ ἄφες ἡμῖν τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν· καὶ γὰρ αὐτοὶ ἀφίεμεν παντὶ τῷ ὀφείλοντι ἡμῖν· καὶ μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν, ἀλλὰ ρῦσαι ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ. 5 Καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· τίς ἐξ ὑμῶν ἕξει φίλον, καὶ πορεύσεται πρὸς αὐτὸν μεσονυκτίου καὶ ἐρεῖ αὐτῷ· φίλε, χρῆσόν μοι τρεῖς ἄρτους, 6 ἐπειδὴ φίλος μου παρεγένετο ἐξ ὁδοῦ πρός με καὶ οὐκ ἔχω ὃ παραθήσω αὐτῷ· 7 κἀκεῖνος ἔσωθεν ἀποκριθεὶς εἴπῃ· μή μοι κόπους πάρεχε· ἤδη ἡ θύρα κέκλεισται καὶ τὰ παιδία μου μετ᾿ ἐμοῦ εἰς τὴν κοίτην εἰσίν· οὐ δύναμαι ἀναστὰς δοῦναί σοι; 8 λέγω ὑμῖν, εἰ καὶ οὐ δώσει αὐτῷ ἀναστὰς διὰ τὸ εἶναι αὐτοῦ φίλον, διά γε τὴν ἀναίδειαν αὐτοῦ ἐγερθεὶς δώσει αὐτῷ ὅσων χρῄζει. 9 κἀγὼ ὑμῖν λέγω, αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· 10 πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιχθήσεται.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
Κάποτε ὁ Ἰησοῦς προσευχόταν σ’ ἕνα τόπο, κι ὅταν τελείωσε, κάποιος ἀπό τούς μαθητές του τοῦ εἶπε: Κύριε, δίδαξέ μας καί μάθε μας νά προσευχόμαστε σωστά καί θεάρεστα, ὅπως κι ὁ Ἰωάννης ὁ Βαπτιστής δίδαξε τούς μαθητές του. 2 Τούς εἶπε τότε: Ὅταν προσεύχεστε, νά λέτε: Πατέρα μας, πού βρίσκεσαι παντοῦ, ἀλλά δείχνεις τήν παρουσία σου κυρίως στούς οὐρανούς, ἄς ἀναγνωρισθεῖ ἡ ἁγιότητά σου, ὥστε νά δοξάζεται καί νά λατρεύεται ἄξια τό ὄνομά σου. Ἄς ἔλθει ἡ βασιλεία σου μέ τήν πρόθυμη καί ἐλεύθερη ὑποταγή ὅλων τῶν ἀνθρώπων σέ σένα· ὥστε οἱ ἄνθρωποι ὑπακούοντας στά προστάγματά σου νά γίνουν πραγματικοί καί ὁλοκληρωτικά ἀφοσιωμένοι πολίτες τῆς βασιλείας σου. Ἄς γίνει τό θέλημά σου καί πάνω στή γῆ ἀπό τούς ἀνθρώπους, ὅπως αὐτό γίνεται στόν οὐρανό ἀπό τούς ἀγγέλους καί τούς ἁγίους. 3 Δίνε μας κάθε μέρα τόν ἄρτο μας τόν ἀναγκαῖο γιά τή συντήρηση τῆς ζωῆς καί ὑπάρξεώς μας. 4 Καί συγχώρησέ μας τίς ἁμαρτίες μας· διότι κι ἐμεῖς συγχωροῦμε καθέναν πού μᾶς ἔφταιξε καί μᾶς εἶναι χρεώστης λόγῳ κάποιας ἀδικίας πού μᾶς ἔκανε. Καί μήν ἐπιτρέψεις νά πέσουμε σέ πειρασμό, ἀλλά γλύτωσέ μας ἀπό τόν Πονηρό πού μᾶς πολεμᾶ. 5 Καί γιά νά διδάξει πόσο ἀποτελεσματικό εἶναι νά ἐπιμένουμε στήν προσευχή, τούς εἶπε: Ποιός ἀπό σᾶς θά ἔχει ἕνα φίλο καί θά πάει σ’ αὐτόν τά μεσάνυχτα καί θά τοῦ πεῖ, φίλε, δάνεισέ μου τρία ψωμιά, 6 διότι κάποιος φίλος μου ἦλθε ἀπό ταξίδι στό σπίτι μου καί δέν ἔχω τίποτε νά τοῦ βάλω νά φάει· 7 ποιός λοιπόν θά ἔχει φίλο, καί θά τοῦ πεῖ παρακλητικά τά λόγια αὐτά, κι ἐκεῖνος θά τοῦ ἀπαντήσει ἀπό μέσα καί θά τοῦ πεῖ: Μή μ’ ἐνοχλεῖς καί μέ βάζεις σέ κόπους. Τώρα πλέον ἔχει κλείσει ἡ πόρτα μου, καί τά παιδιά μου εἶναι μαζί μου στό στρῶμα καί κοιμοῦνται· δέν μπορῶ νά σηκωθῶ καί νά σοῦ δώσω. 8 Σᾶς βεβαιώνω ὅτι, κι ἄν ἀκόμη δέν σηκωθεῖ νά τοῦ δώσει ἐπειδή εἶναι φίλος του, τουλάχιστον ὅμως γιά τήν ἀδιακρισία καί τήν ἀναίδεια πού ἔδειξε νά τόν ἀνησυχήσει τέτοια ὥρα μέ τό αἴτημά του, θά σηκωθεῖ καί θά τοῦ δώσει ἐκεῖνα πού τοῦ χρειάζονται. 9 Ἀφοῦ λοιπόν ὅταν ζητᾶτε κάτι μέ ἐπιμονή ἀπ’ τούς συνανθρώπους σας αὐτό δέν μένει χωρίς ἀποτέλεσμα, γι’ αὐτό κι ἐγώ σᾶς λέω νά ζητᾶτε ἀπό τόν Θεό, καί θά σᾶς δοθεῖ αὐτό πού ζητᾶτε, ἀρκεῖ νά μήν εἶναι παράλογο ἤ βλαβερό γιά σᾶς. Νά ψάχνετε νά βρεῖτε αὐτό πού θέλετε, καί θά τό βρεῖτε, ἄν σᾶς εἶναι ὠφέλιμο. Νά χτυπᾶτε τή θύρα τῆς θείας προστασίας, καί θά σᾶς ἀνοιχθεῖ. 10 Διότι ὅποιος ζητᾶ ἀπό τόν Θεό παίρνει, κι ὅποιος ψάχνει βρίσκει, καί σ’ ὅποιον χτυπᾶ τή θύρα τῆς θείας προστασίας θά τοῦ ἀνοιχθεῖ αὐτή.
