Εὐαγγέλιον: ἡμέρας, Τρ. ζ΄ ἑβδ. Λουκᾶ (Λκ. ια΄ 34 – 41):
34 ὁ λύχνος τοῦ σώματός ἐστιν ὁ ὀφθαλμός· ὅταν οὖν ὁ ὀφθαλμός σου ἁπλοῦς ᾖ, καὶ ὅλον τὸ σῶμά σου φωτεινόν ἐστιν· ἐπὰν δὲ πονηρὸς ᾖ, καὶ τὸ σῶμά σου σκοτεινόν. 35 σκόπει οὖν μὴ τὸ φῶς τὸ ἐν σοὶ σκότος ἐστίν. 36 εἰ οὖν τὸ σῶμά σου ὅλον φωτεινόν, μὴ ἔχον τι μέρος σκοτεινόν, ἔσται φωτεινὸν ὅλον ὡς ὅταν ὁ λύχνος τῇ ἀστραπῇ φωτίζῃ σε. 37 Ἐν δὲ τῷ λαλῆσαι αὐτὸν ταῦτα ἠρώτα αὐτὸν Φαρισαῖός τις ὅπως ἀριστήσῃ παρ᾿ αὐτῷ· εἰσελθὼν δὲ ἀνέπεσεν. 38 ὁ δὲ Φαρισαῖος ἰδὼν ἐθαύμασεν ὅτι οὐ πρῶτον ἐβαπτίσθη πρὸ τοῦ ἀρίστου. 39 εἶπε δὲ ὁ Κύριος πρὸς αὐτόν· νῦν ὑμεῖς οἱ Φαρισαῖοι τὸ ἔξωθεν τοῦ ποτηρίου καὶ τοῦ πίνακος καθαρίζετε, τὸ δὲ ἔσωθεν ὑμῶν γέμει ἁρπαγῆς καὶ πονηρίας. 40 ἄφρονες! οὐχ ὁ ποιήσας τὸ ἔξωθεν καὶ τὸ ἔσωθεν ἐποίησε; 41 πλὴν τὰ ἐνόντα δότε ἐλεημοσύνην, καὶ ἰδοὺ ἅπαντα καθαρὰ ὑμῖν ἔσται.
ΕΡΜΗΝΕΙΑ Π. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ
34 Ἀλλά γιά νά ἀπολαύσει κανείς τό σωτηριῶδες αὐτό φῶς, πρέπει νά ἔχει καί τό λυχνάρι τῆς ψυχῆς σέ καλή κατάσταση. Καί γιά νά τό καταλάβετε αὐτό καλύτερα, σᾶς λέω τό ἑξῆς: Τό λυχνάρι πού δίνει φῶς στό σῶμα εἶναι τό μάτι. Ὅταν λοιπόν τό μάτι σου εἶναι ὑγιές, τότε καί ὅλο τό σῶμα σου θά εἶναι γεμάτο φῶς. Ὅταν ὅμως τό λυχνάρι τοῦ σώματος, δηλαδή τό μάτι σου, εἶναι χαλασμένο, τότε καί ὅλο τό σῶμα σου εἶναι γεμάτο σκοτάδι. Ἔτσι καί ἡ ψυχή σου. Θά φωτίζεται ἀπ’ τό φῶς τῆς διδασκαλίας μου καί τῆς ζωῆς μου, ὅταν ὁ νοῦς σου καί ἡ καρδιά σου δέν εἶναι ἄρρωστα καί πονηρά. Ἀντίθετα ἡ ψυχή σου θά εἶναι γεμάτη σκοτάδι, ὅταν ὁ νοῦς σου ἔχει βλαβεῖ. 35 Πρόσεχε λοιπόν μήπως σκοτισθεῖ τό ὄργανο πού ἔχεις γιά νά δέχεσαι μ’ αὐτό τό φῶς. Πρόσεχε δηλαδή μήπως τυφλωθεῖ ὁ νοῦς σου, πού εἶναι ὁ φωταγωγός τῆς ψυχῆς σου. 36 Ἐάν λοιπόν τό σῶμα σου εἶναι γεμάτο ἀπό φῶς καί δέν ἔχει κανένα μέρος σκοτεινό, θά εἶναι πραγματικά ὁλόκληρο φωτεινό, ὅπως ὅταν τό λυχνάρι σέ φωτίζει μέ τή λάμψη του. Ἔτσι καί ἡ ψυχή σου. Ἐάν δέν ἔχει καμία δύναμή της σκοτισμένη ἀπό τά πάθη τῆς ἁμαρτίας, τότε θά εἶναι γεμάτη φῶς καί θά φωτίζει σάν λαμπρό λυχνάρι καί τούς ἄλλους, καί δέν θά ζητᾶ θαῦμα γιά νά ὁδηγηθεῖ ἀπ’ αὐτό στό φῶς τῆς ἀλήθειας. 37 Ἀφοῦ ὁ Ἰησοῦς τά εἶπε αὐτά, ἄρχισε νά τόν παρακαλεῖ κάποιος Φαρισαῖος νά γευματίσει στό σπίτι του. Ὁ Κύριος δέχθηκε τήν πρόσκληση. Κι ὅταν μπῆκε στό σπίτι τοῦ Φαρισαίου, κάθισε ἀμέσως κοντά στό τραπέζι, χωρίς προηγουμένως νά πλυθεῖ. 38 Ὁ Φαρισαῖος ὅμως ὅταν τό εἶδε αὐτό, ἀπόρησε πού ὁ Ἰησοῦς δέν πλύθηκε πρίν ἀπό τό φαγητό σύμφωνα μέ τό θρησκευτικό ἔθιμο τῶν παλαιότερων ραββίνων. 39 Ὁ Κύριος ὅμως τοῦ εἶπε: Τώρα, στή σημερινή ἐποχή, πού περιορίσατε τή θρησκεία σέ μερικούς ἐξωτερικούς τύπους, ἐσεῖς οἱ Φαρισαῖοι καθαρίζετε τήν ἐξωτερική ἐπιφάνεια τοῦ ποτηριοῦ καί τῆς πιατέλας· καθαρίζετε δηλαδή μόνο τά χέρια σας καί τό σῶμα σας ἐξωτερικά. Τό ἐσωτερικό σας ὅμως εἶναι γεμάτο ἀπό ἁρπαγή καί ἀπό κακία. Φροντίζετε μόνο τό σῶμα σας νά εἶναι καθαρό, ἐνῶ ἀφήνετε τήν ψυχή σας νά εἶναι βρωμερή καί ἀκάθαρτη. 40 Ἀνόητοι! Ὁ Θεός πού ἔκανε τό ἀπέξω, δηλαδή τό σῶμα, δέν ἔκανε καί τό ἀπό μέσα, δηλαδή τήν ψυχή; Ἀφοῦ λοιπόν καί τά δύο εἶναι δημιουργήματα ἑνός πλάστη, γιατί καθαρίζετε μόνο τό ἕνα καί ἀφήνετε ἀκάθαρτη τήν ψυχή, ἡ ὁποία εἶναι καί τό σπουδαιότερο συστατικό τῆς φύσεώς σας; 41 Δῶστε ὅμως ἐλεημοσύνη ἐκεῖνα πού εἶναι μέσα στό ποτήρι καί τήν πιατέλα, καί γίνετε εὐεργετικοί στούς ἄλλους μέ τά ἀγαθά σας· κι ἔτσι, ὅλα ὅσα τρῶτε τότε θά σᾶς γίνουν καθαρά, ἔστω κι ἄν τά τρῶτε χωρίς νά πλυθεῖτε προηγουμένως.
